تلاوتی استودیویی و کمتر دیده شده از مرحوم حمدی زامل+فیلم

دانلود

مهدویت در قرآن

توبة111  – إِنَّ اللّهَ اشْتَري مِنَ الْمُؤْمِنينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقاتِلُونَ في سَبيلِ اللّهِ فَيَقْتُلُونَ وَ يُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْراةِ وَ اْلإِنْجيلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفي بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِکُمُ الَّذي بايَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ
در حقيقت‏، خدا از مؤمنان‏، جان و مالشان را به [بهاي‏] اينکه بهشت براي آنان باشد، خريده است‏؛ همان کساني که در راه خدا مي‏جنگند و مي‏کُشند و کشته مي‏شوند. [اين‏] به عنوان وعده حقي در تورات و انجيل و قرآن بر عهده اوست‏. و چه کسي از خدا به عهد خويش وفادارتر است‏؟ پس به اين معامله‏ اي که با او کرده ‏ايد شادمان باشيد، و اين همان کاميابي بزرگ است‏.
توبة112  – التّائِبُونَ الْعابِدُونَ الْحامِدُونَ السّائِحُونَ الرّاکِعُونَ السّاجِدُونَ اْلآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النّاهُونَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ الْحافِظُونَ لِحُدُودِ اللّهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنينَ
[آن مؤمنان‏،] همان توبه ‏کنندگان‏، پرستندگان‏، سپاسگزاران‏، روزه ‏داران‏، رکوع‏ کنندگان‏، سجده‏ کنندگان‏، وا دارندگان به کارهاي پسنديده‏، بازدارندگان از کارهاي ناپسند و پاسداران مقرّرات خدايند. و مؤمنان را بشارت ده‏.
توبة113 – ما کانَ لِلنَّبِيِّ وَ الَّذينَ آمَنُوا أَنْ يَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِکينَ وَ لَوْ کانُوا أُولي قُرْبي مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحابُ الْجَحيمِ
بر پيامبر و کساني که ايمان آورده ‏اند سزاوار نيست که براي مشرکان ـ پس از آنکه برايشان آشکار گرديد که آنان اهل دوزخند ـ طلب آمرزش کنند، هر چند خويشاوندِ [آنان‏] باشند.
توبة114 – وَ ما کانَ اسْتِغْفارُ إِبْراهيمَ ِلأَبيهِ إِلاّ عَنْ مَوْعِدَةٍ وَعَدَها إِيّاهُ فَلَمّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ إِنَّ إِبْراهيمَ َلأَوّاهٌ حَليمٌ
و طلب آمرزش ابراهيم براي پدرش جز براي وعده‏اي که به او داده بود، نبود. و[لي‏] هنگامي که براي او روشن شد که وي دشمن خداست‏، از او بيزاري جست‏. راستي‏، ابراهيم‏، دلسوزي بردبار بود.
توبة115- وَ ما کانَ اللّهُ لِيُضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ إِذْ هَداهُمْ حَتّي يُبَيِّنَ لَهُمْ ما يَتَّقُونَ إِنَّ اللّهَ بِکُلِّ شَيْ‏ءٍ عَليمٌ
و خدا بر آن نيست که گروهي را پس از آنکه هدايتشان نمود بي‏راه بگذارد، مگر آنکه چيزي را که بايد از آن پروا کنند برايشان بيان کرده باشد. آري‏، خدا به هر چيزي داناست‏.
توبة116  – إِنَّ اللّهَ لَهُ مُلْکُ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ يُحْيي وَ يُميتُ وَ ما لَکُمْ مِنْ دُونِ اللّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصيرٍ
در حقيقت‏، فرمانروايي آسمانها و زمين از آن خداست‏. زنده مي‏کند و مي‏ ميراند، و براي شما جز خدا يار و ياوري نيست‏.
توبة117 – لَقَدْ تابَ اللّهُ عَلَي النَّبِيِّ وَ الْمُهاجِرينَ وَ اْلأَنْصارِ الَّذينَ اتَّبَعُوهُ في ساعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ ما کادَ يَزيغُ قُلُوبُ فَريقٍ مِنْهُمْ ثُمَّ تابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَؤُفٌ رَحيمٌ
به يقين‏، خدا بر پيامبر و مهاجران و انصار که در آن ساعت دشوار از او پيروي کردند ببخشود، بعد از آنکه چيزي نمانده بود که دل هاي دسته ‏اي از آنان منحرف شود. باز برايشان ببخشود، چرا که او نسبت به آنان مهربان و رحيم است‏.

صدق الله العلی العظیم