هزینه و خسارتهایی که به مربیان و بازیکنان خارجی پرداخت میشود، از بیتالمال است. خسارتهایی که تأثیرات منفی اش بر اقتصاد کشور، کم از تحریم های آمریکا ندارد.
: بحث حضور مربیان خارجی در فوتبال کشورمان و خسارتهایی که بابت فسخ قرارداد با خارجیها پرداخت میشود، موضوع جدیدی نیست. مربیهایی که با هزار ادا و اطوار و با قرارداد های نجومی کار خود را در حوزه فوتبال شروع میکنند و چند صباحی بعد یا به دلیل عملکرد ضعیف خود و یا به دلیل سوءتدبیری هایی که در حوزه مدیریت است، ساز جدایی میزنند.
مارک ویلموتس، برانکو، عادل شیحی، توزی، بودیمیر، پروپیچ، بازیکنان اوکراینی پرسپولیس از جمله این موارد است که هر کدام بنا به دلایلی به ایران آمده و باز بنا به دلایلی از ایران رفتند و تنها دردسر و جبران خسارت های مالی شان برای باشگاه و از آن مهمتر طرفداران تیم ها باقی ماند.
در تازهترین مورد، استراماچونی سرمربی باشگاه استقلال که توانسته بود پس از چند فصل اوضواع این تیم را بهبود ببخشد، به دلیل عدم پرداخت دستمزدش، اعلام کرد که قصد فسخ قرارداد خود را دارد. اعلام فسخ قرارداد استراما باعث شد که هواداران تیم استقلال با تجمع در مقابل دفتر باشگاه، نارضایتی خود از مدیریت باشگاه را اعلام کنند.
از روز یکشنبه که استراماچونی تهران را به قصد بازگشت به رم ترک کرد، چهره فوتبال کشورمان بارها توسط شبکه های خارجی و معاند انقلاب مخدوش شد. شبکه های مخالف و معاند ضمن پوشش لحظه به لحظه این موضوع عادی، با برقراری تماس با این مربی، بلافاصله نقاط ضعف یک فرد در اداره باشگاه استقلال را به مجموعه ساختار نظام جمهوری اسلامی نزدیک کرده و در نهایت با بافتن آسمان و ریسمان به هم، چهره ای ناتوان، درمانده با مدیرانی نالایق را از ایران برای جهان به نمایش گذاشتند.
پیش از این نیز، برانکو ایوانکوویچ سرمربی محبوب پرسپولیسیها، پیش از آغاز فصل جاری لیگ برتر فوتبال، به دلیل عدم پرداخت مطالباتش از این تیم جدا شد. جدایی برانکو از پرسپولیس نیز همچون اعلام جدایی استراما از استقلال، اثرات بدی بر روحیه بازیکنان باشگاه و به ویژه هواداران تیم داشت. علاوه بر این «پرسپولیسی ها هنوز فراموش نکردهاند در پرونده “ژوزه” سرمربی پرتغالی شان در دوران مدیرعاملی رویانیان چه بلایی بر سر تیم شان آمد و لطماتش تا فینال لیگ قهرمانان آسیا هم گریبان این تیم را رها نکرد.»
جدای از اینکه این فسخ قرارداد ها چه تأثیری بر هوادارن فوتبال میگذارد و آبروی ورزش کشورمان را تا چه سطحی در مجامع بینالمللی پایین میآورد، باید به این نکته اشاره کرد که هزینه و خسارتهایی که به مربیان و بازیکنان خارجی پرداخت میشود، از بیتالمال است. خسارتهایی که تأثیرات منفی اش بر اقتصاد کشور، کم از تحریم های آمریکا ندارد.
به عنوان مثال، غرامتی که باید بخاطر بی تدبیری صورت گرفته در انعقاد قرارداد با ویلتموس به او پرداخت شود، چیزی نزدیک به سی و نه میلیارد تومان است!
سوالی که باز هم بی پاسخ میماند این است که کابوس پرداخت غرامت نجومی به خارجیها تا چه زمانی قرار است ادامه داشته باشد؟ چه کسی باید پاسخگوی اسراف بیتالمال، آنهم در این شرایط کشور باشد؟