بسم الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب العالمین
هنگامی که امیرالمؤمنین علیه السلام از کارهای ناروای بسر بن ارطات اطلاع یافت
فرمود: پرورگارا ، بُسر ، دینش را به دنیای خود فروخت تو هم در برابر، نعمت ِعقل را از او بگیر و از امور دینی چیزی را برای او باقی مگذار که در نتیجه مورد ترحم تو واقع شود ،
فاصله ای نشد بُسر ، دیوانه گردید و شمشیر طلب می کرد . شمشیری می زد تا بی هوش می شد و چون به هوش می آمد باز شمشیر می خواست و همان شمشیر را به او می دادند و او هم باز می زد و می زد تا غش بر او عارض می گردید و بالاخره چندی با حال جنون به سر برد تا از دنیا رفت ..
الارشاد، ص 311.
بُسْرِ بْن اَرْطاة یکی از فرمانروایان لشکر معاویه لع که مدتی نیز حاکم بصره بود.و در فتوحات مسلمانان در شام و آفریقا شرکت داشت.
در آغاز خلافت حضرت مولاامیرالمومنین علی(ع) از هوا خواهان معاویه لع و در سلک عثمانیه لع بود و در جنگ صفین از فرماندهان سپاه معاویه شد.
بُسر با حمله به مدینه، مکه و یمن جنایات بسیاری مرتکب شد و دست به قتل و غارت زد،
شیعیان مولا امیرالمومنین علی(ع) را به طرز فجیعی کشت و زنان آنان را به اسارت گرفت. شمار کسانی که بُسر آنها را به قتل رساند سی هزار تن یا بیشتر دانستهاند
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم