تفسیرآیه ۴۰ سوره نور

أَوْ کَظُلُماتٍ في بَحْرٍ لُجِّيٍّ يَغْشاهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحابٌ ظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْضٍ إِذا أَخْرَجَ يَدَهُ لَمْ يَکَدْ يَراها وَ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللّهُ لَهُ نُورًا فَما لَهُ مِنْ نُورٍ

يا [کارهايشان‏] مانند تاريکيهايي است که در دريايي ژرف است که موجي آن را مي‏پوشاند [و] روي آن موجي [ديگر] است [و] بالاي آن ابري است‏. تاريکيهايي است که بعضي بر روي بعضي قرار گرفته است‏. هر گاه [غرقه‏] دستش را بيرون آورد، به زحمت آن را مي‏بيند، و خدا به هر کس نوري نداده باشد او را هيچ نوري نخواهد بود. آیه 40 سوره نور