بهشت سفينه کجاست؟ / قسمت اول

أنبياء95 – وَ حَرامٌ عَلي قَرْيَةٍ أَهْلَکْناها أَنَّهُمْ لا يَرْجِعُونَ
و بر [مردم‏] شهري که آن را هلاک کرده‏ايم‏، بازگشتشان [به دنيا] حرام است‏.
أنبياء96 – حَتّي إِذا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَ مَأْجُوجُ وَ هُمْ مِنْ کُلِّ حَدَبٍ يَنْسِلُونَ
تا وقتي که يأجوج و مأجوج [راهشان‏] گشوده شود و آنها از هر پشته‏اي بتازند،
أنبياء97 – وَ اقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذا هِيَ شاخِصَةٌ أَبْصارُ الَّذينَ کَفَرُوا يا وَيْلَنا قَدْ کُنّا في غَفْلَةٍ مِنْ هذا بَلْ کُنّا ظالِمينَ
و وعده حق نزديک گردد، ناگهان ديدگان کساني که کفر ورزيده‏اند خيره مي‏شود [و مي‏گويند:] «اي واي بر ما که از اين [روز] در غفلت بوديم‏، بلکه ما ستمگر بوديم‏».
أنبياء98- إِنَّکُمْ وَ ما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَها وارِدُونَ
در حقيقت‏، شما و آنچه غير از خدا مي‏پرستيد، هيزم دوزخيد. شما در آن وارد خواهيد شد.
أنبياء99 – لَوْ کانَ هؤُلاءِ آلِهَةً ما وَرَدُوها وَ کُلٌّ فيها خالِدُونَ
اگر اينها خداياني [واقعي‏] بودند در آن وارد نمي‏شدند، و حال آنکه جملگي در آن ماندگارند.
أنبياء 100 – لَهُمْ فيها زَفيرٌ وَ هُمْ فيها لا يَسْمَعُونَ
براي آنها در آنجا ناله‏اي زار است و در آنجا [چيزي‏] نمي‏شنوند

أنبياء 103 – لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ اْلأَکْبَرُ وَ تَتَلَقّاهُمُ الْمَلائِکَةُ هذا يَوْمُکُمُ الَّذي کُنْتُمْ تُوعَدُونَ
دلهره بزرگ‏، آنان را غمگين نمي‏ کند و فرشتگان از آنها استقبال مي‏ کنند [و به آنان مي ‏گويند:] اين همان روزي است که به شما وعده مي‏ دادند.

أنبياء 104  – يَوْمَ نَطْوِي السَّماءَ کَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْکُتُبِ کَما بَدَأْنا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعيدُهُ وَعْدًا عَلَيْنا إِنّا کُنّا فاعِلينَ
روزي که آسمان را همچون در پيچيدن صفحه نامه‏ ها در مي‏پيچيم‏. همان گونه که بار نخست آفرينش را آغاز کرديم‏، دوباره آن را بازمي‏گردانيم‏. وعده‏اي است بر عهده ما، که ما انجام‏دهنده آنيم‏.
أنبياء 105  – وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ اْلأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصّالِحُونَ
و در حقيقت‏، در زبور پس از تورات نوشتيم که زمين را بندگان شايسته ما به ارث خواهند برد

حضرت رسول الله(ص) فرمودند: اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة