مهاجران افغانستانی در ایران فرصت یا تهدید ؟

مهاجران افغانستانی در ایران فرصت یا تهدید ؟
تشویش افکار عمومی از افزایش آمار حضور مهاجران افغانستانی در ایران موجی است که از سوی عده ای اقتصاد دان وبنگاه سخن پراکنی بی بی سی مطرح شده است. این اقتصاددانان عقیده دارند مهاجران افغانستانی فرصت های شغلی را ازدست ایرانی می رباید، از سوبسید دولتی استفاده می کنند و غیره که صد البته درست و صحیح است که تبصره هایی نیز
بر آن وارد است. درباره شبکه های بیگانه همچون بی بی س ی نیز نیاز به توضیح نیست که اهداف استعماری دارد و دایه
مهربانتر از مادر شده اند. برای روشن شدن بهتر این مسئله ابتدا صورت مسئله را بیان میکنم و آن آمار دقیق مهاجران
افغانستانی در ایران را با استناد به منابع رسمی به شرح زیر بیان میکنم.

امروزه درایران پنج تا شش میلیون مهاجر افغانستانی بسر می برند. این درحالی است که در پاکستان ده میلیون مهاجر افغانستانی سالهاست بسر می برند.

از این 5 تا 6 میلیون افغانستانی مقیم ایران 36 درصد قوم هزاره هستند)هزاره ها شیعه مذهب و به شدت دوستدار اهل بیت ع و قربانیان اصلی بمب گذاری ها در افغانستان و دوستداران ایران هستند. موسیو
فوشه رئیس هیئت باستان شناسی فرانسه در افغانستان مردم »هزاره ها « را از ساکنان قدیمی افغانستان، پیش از اسکندر
می داند. وی مغولی بودن قوم هزاره را به سختی رد می کند.( ، 34 درصد تاجیک هستند، 14 درصد پشتون می باشند و
16 درصد سایر اقوام می باشند. ابن مهاجران به ترتیب بیشتر در استان های: کرمان ، مشهد رضوی ، اصفهان ، قم ، فارس
، البرز و تهران بسر می برند. در تایید و تفسیر گفتار اقتصاد دانان باید گفت: 25 هزار تبعه افغانستانی در دانشگاهای ایران
مشغول تحصیل می باشند. 670 هزار در مدارس و مراکز اموزشی مشغول تحصیل می باشند. که بخشی از سوبسید استفاده
می کنند و بیخشی هزینه تحصیل متحمل می شوند. در بخش فرصت های شغلی نیز باید گفت 44 درصد در بخش
ساختمانی 33 درصد در نیروهای مسلح، 12 درصد در خیاطی و 6 درصد در بخش کشاورزی مشغول به کارند. در بخش
تبصره استفاده از سوبسید و گرفتن فرصت های شغلی باید گفت این سوبسید شامل دو هزار خانواده ای شده است که
دلبند و جگر گوشه خود را در راه دفاع از ایران در جنگ هشت ساله از دست داده اند. این درحالی است که لشکر زینبیون
را که مدافعان حرم هستند به حساب نمی اوریم. با احتساب خانواده های این تعداد باید اعتراف کرد این سوبسید در جای 

خود استفاده شده و به پشتیبان معنوی برای ایران تبدیل شده. همچنین در بخش استفاده از مراکز آموزشی نیز باید گفت:
ساالنه هزاران فلوشیب و اسکالرشیب یا همان کمک هزینه تحصیلی از سوی کشورها به دانشجویان سراسر کشورهای جهان
از سوی کشورهای جهان تعلق می گیرد تا با فراخوان انان به کشور خود از انان بعنوان نیروی فرهنگی خود تربیت و پرورش
دهند. لذا برای رسیدن به این منافع معنوی بلند مدت باید هزینه کرد. در بخش فرصتهای شغلی نیز باید اعتراف کرد
مشاغل سخت و زیان اور که مهاجران افغانستانی انجام می دهند کمتر نیروی ایرانی حاضر می شود تا در مقابل دریافت
حقوق کم آن مشاغل را انجام دهد. دیگر اینکه بعد از تمام شدن جنگ تحمیلی بخش عظیمی از بازسازی بر روی دوش
این مهاجران بوده است. شاید به جرات بشود گفت اگر این حجم از گارگران در بخش ساختمانی نباشند حجم زیادی از
ساخت و ساز روی زمین می ماند. امروزه تمام پیشرفتهای اقتصادی کشورهای حاشیه خلیج فارس مدیون حضور میلیونی
مهاجران هندی است. در یک مثال ملموس هنگامی که شخصا به فرودگاه های عمان، دوبی و دوحه وارد شدم ابتدا خود
را در فرودگاه دهلی یا بمبئی احساس کردم زیرا که اکثر خدمه ها اتباع هندی بودند و می بینیم که هیچ یک از کشورهای
عربی بدست هندوستان تسخیر نشده. این در حالی است که کشورهای عربی هیچگونه مجاورت معنوی و جغرافیایی با این
اتباع ندارند ولی ایران با تمام این 5 تا 6 میلیون تبعه افغانستان مجاورت معنوی و جغرافیایی دارد. شدت گرفتن نشر
مطالب منفی و تیترهای زرد و قرمز و آمارسازی های دروغ و بی مبنا علیه همه مهاجران افغانستانی بدون در نظر گرفتن
تخصص آنها و تنوع قومی انان در ایران خطرناک است. در واقع قبل از انقالب نیز در مالقاتی که ظاهر شاه پادشاه افغانستان
با محمد رضا شاه داشت ظاهر شاه مستقیم و بدون حاشیه به شاه ایران گفت: نمی شود شما در ایران کباب بخورید و ما
در افغانتسان بوی کباب. منظور ظاهر شاه این بود که باید هزینه همسایگی با کشوری که مرکز مواد مخدر و نا امنی و
اسلحه سازی است را باید بپردازی و شاه ایران نیز با دادن امتیازاتی به این خواسته تن داد. کسانی که مخالف این حرف
ظاهر شاه هستند کافی است تا به دره آدم خیل افغانستان سری بزنند و ببینند که چگونه کلت کمری برتا در کامپیوتر
طراحی شده و کامپیوتر متصل به دستگاه ترشکاری به زیبایی تمام کلت برتا می سازد به گونه ای که با اصل ان به سختی
می توان متمایز دانست و این ساخت و ساز اسلحه تنها به ساخت کلت کمری محدود نمی شود و به ساخت موشک و بازوکا
نیز می رسد. پس وجود مهاجران افغانستانی در شرایط و وضعیت فعلی نه تنها تهدید نیست بکله فرصت نیز محسوب می
شود. از سویی دیوار کشی در کنار مرزی هزار هشتاد کیلومتری ایران و افغانستان نیز کاری غیر ممکن و بیهوده است. در
واقع همین 15 همسایه ایران باعث شده تا ایران موقعیت ژئوپلتیکی و استراتژیکی پیدا کند. خوشبختانه ایران با این تعداد
همسایه با قومیت های مختلف با کمترین مشکل دست و پنجه نرم می کند ولی امریکا تنها با داشتن دو همسایه یعنی
کانادا در شمال و مکزیک در جنوب با بیشترین مشکالت از سوی هر دو همسایه مخصوصا همسایه جنوبی مبتال است به
طوری که در زمان ریاست جمهوری ترامپ هزینه هنگفت برای ساخت دیوار در مرز مکزیک امریکا هزینه شد که بی نتیجه
بود. در اخر نیز این نکته قابل ذکر است که همراه ساختن افکار عمومی کشورها ی منطقه و جهان به مراتب بهتر از همراه
ساختن دولتهای وابسته با عمر کوتاه مدت آنهاست. ملتها همواره برقرارند لیکن دولتها رفتن ی هستند اتفاقی که در مرزهای
غربی ایران رخ داد یعنی ایران باید میلیاردها دالر هزینه می کرد تا مردم کشورهای غربی خود را با خود همراه سازد لیکن
این مسئله با حمایت نظامی از انان در مقابل داعش صورت گرفت. در باره نگرانی شبکه هایی مثل بی بی سی نیز نیاز به
تفسیر نیست…
ترجمه و تحلیل: دکتر سلیمان توده زارع
منابع: مطبوعات هند و پاکستان، روزنامه اعتماد آنالین. پاییز۱۴۰۲