صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
کشتار مسلمانان بی‌دفاع سربرنیتسا پس از گذشت ۲۷ سال، هنوز به عنوان زخم التیام‌نایافته مردم بوسنی و هرزگوین است. این حادثه که در تاریخ به عنوان فجیع‌ترین فاجعه انسانی در اروپا پس از جنگ جهانی دوم ثبت شده است، سندی دیگر بر مظلومیت مسلمانان اروپاست. مسلمانان بوسنی و هرزگوین در آستانه بیست‌وهفتمین سالگرد کشتار سربرنیتسا، در قبرستان پوتوچاری مراسم تشییع جنازه و خاکسپاری ۵۰ قربانی دیگر این نسل‌کشی را برگزار کردند. طی این مراسم ۵۰ نفر از قربانیان این کشتار که از گورهای دسته‌جمعی خارج شده‌اند، به خاک سپرده شدند.
تاکنون ۶ هزار و ۹۷۴ قربانی که بقایای اجسادشان از ۸۵ گور دسته‌جمعی در سربرنیتسا و اطراف آن کشف و شناسایی شده است در محل یادبود به خاک سپرده شده‌اند.
با این ۵۰ قربانی دیگر این رقم به ۷ هزار و ۲۴ مورد می‌رسد.
اما شرح ماجرا آن‌که «راتکو ملادیچ»، فرمانده صرب‌ها و نیروهایش در 11 ژوئیه سال ۱۹۹۵ (20 تیر 1374) پس از هفته‌ها محاصره شهر سربرنیتسا، وارد منطقه امنِ سازمان ملل متحد شدند، بیش از ۸ هزار مرد و پسرِ نونهالِ مسلمان را جلوی چشم صلح‌بانان هلندی- که بیشترین افراد صلح‌بانان بین‌المللی (سازمان ملل متحد) حاضر در آن منطقه را تشکیل می‌دادند- از مادران‌شان جدا کردند با اتوبوس از محدوده تحت حفاظت سازمان ملل خارج کردند و در 10 روز همه آنان را کشتند. صرب‌ها پس از نسل‌کشی، اجساد را در گورهای دسته‌جمعی در چندین منطقه ریختند و آن مناطق را با بولدوزر صاف کردند تا رد جنایت خود را از میان ببرند. البته این پنهانکاری دوامی نداشت، چرا که دانشمندان بوسنی و دیگر نقاط جهان در پروژه‌ای استخوان‌های قربانیان را یافتند و توانستند با آزمایش دی‌ان‌ای آنها را با اسامی مفقودان مطابقت دهند. اما این پرسش در اذهان مانده است، که چه شد صلح‌بانانِ هلندی سازمان ملل هیچ نکردند؟ جنگ بوسنی همان سال با پیمان صلح «دیتون» به پایان رسید و دیوان بین‌المللی ویژه رسیدگی به جرایم در یوگسلاوی سابق شماری از رهبران صرب، از جمله «اسلوبودان میلوشویچ» را به‌دلیل مشارکت در نسل‌کشی مسلمانان به حبس ابد مدت محکوم کرد، اما هلندی‌ها هیچ گزندی ندیدند. دادگاه عالی هلند، با تأیید ماهوی رأی دادگاه بدوی و تجدیدنظر، مسئولیت مستقیم این کشور در قبال جان‌باختن مسلمانان در جریان کشتار سربرنیتسا را پذیرفت، اما همین مرجع قضایی، این مسئولیت را به 10درصد کاهش داد! و تنها حکمی صادر شد که نتیجه‌ای در عمل نداشت تا ثابت شود «محو شدن به یک‌باره هزاران مسلمان در اروپا اهمیتی ندارد.»
