معجزات / توضیح آیه ۳۵ سوره نور در کلام امام صادق(عليه السلام)

عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ شَمُّونٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْأَصَمِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْقَاسِمِ‌‌ عَنْ صَالِحِ بْنِ سَهْلٍ الْهَمْدَانِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‌‌ فِي قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى- اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‌‌ مَثَلُ نُورِهِ‌‌ كَمِشْكاةٍ فَاطِمَةُ ع‌‌ فِيها مِصْباحٌ‌‌ الْحَسَنُ- الْمِصْباحُ فِي زُجاجَةٍ الْحُسَيْنُ- الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّيٌ‌‌ فَاطِمَةُ كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ بَيْنَ نِسَاءِ أَهْلِ الدُّنْيَا- يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ إِبْرَاهِيمُ ع- زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ لَا يَهُودِيَّةٍ وَ لَا نَصْرَانِيَّةٍ- يَكادُ زَيْتُها يُضِي‌‌ءُ يَكَادُ الْعِلْمُ يَنْفَجِرُ بِهَا- وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلى‌‌ نُورٍ إِمَامٌ مِنْهَا بَعْدَ إِمَامٍ- يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ يَهْدِي اللَّهُ لِلْأَئِمَّةِ مَنْ يَشَاءُ- وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ‌‌ لِلنَّاسِ‌‌ قُلْتُ‌‌ أَوْ كَظُلُماتٍ‌‌ قَالَ الْأَوَّلُ وَ صَاحِبُهُ- يَغْشاهُ‌‌ مَوْجٌ‌‌ الثَّالِثُ- مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ‌‌ ظُلُمَاتٌ الثَّانِي- بَعْضُها فَوْقَ بَعْضٍ‌‌ مُعَاوِيَةُ لَعَنَهُ اللَّهُ‌‌ وَ فِتَنُ بَنِي أُمَيَّةَ- إِذا أَخْرَجَ يَدَهُ‌‌ الْمُؤْمِنُ‌‌ فِي ظُلْمَةِ فِتْنَتِهِمْ- لَمْ يَكَدْ يَراها وَ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُوراً إِمَاماً مِنْ وُلْدِ فَاطِمَةَ ع- فَما لَهُ مِنْ نُورٍ إِمَامٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ قَالَ فِي قَوْلِهِ- يَسْعى‌‌ نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ‌‌ أَئِمَّةُ الْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تَسْعَى بَيْنَ يَدَيِ الْمُؤْمِنِينَ‌‌ وَ بِأَيْمَانِهِمْ حَتَّى يُنْزِلُوهُمْ مَنَازِلَ أَهْلِ الْجَنَّةِ.

صالح بن سهل همدانى گويد امام صادق عليه السلام راجع به قول خداى تعالى فرمودند: «خدا نور آسمان‌ها و زمين است، مثل نور او چون فانوسى است»، آن فانوس، فاطمه عليهاالسلام هستند

«كه در آن فانوس، چراغي‌ است»، آن چراغ حسن(علیه السلام) است

«چراغ در آبگينه است»، آبگينه حسين(علیه السلام)  است

«آبگينه مانند اختر درخشانى است»، آن اختر درخشان فاطمه(سلام الله علیها) است. در ميان زنان جهان

«از درخت پر بركتى برافروزد»، آن درخت حضرت ابراهيم (علیه السلام) است، «درخت زيتونى است، نه شرقی و نه غربیى»

نه يهودى و نه نصرانى، «كه نزديك است روغنش برافروزد»، یعنی نزديك است علم از آن بجوشد

«اگر چه آتشى باو نرسد، نوريست روى نورى»، از فاطمه(سلام الله علیها) امامى پس از امامى آيد

«خدا هر كه را خواهد به نور خود هدایت می‌كند»،هر كه را خدا خواهد به امامان هدایت می‌كند

«و خدا براى مردم مثل‌ها مي‌زند».

همدانى گويد: عرض كردم: «يا مانند تاريكي‌ها»؟

فرمودند: اولى و رفيقش باشند، «موجى او را فرا گرفت»، سومى است

«روى آن موجى بود، اينها ظلماتى است» آن موج، دومى است، «كه برخى بالای برخى متراكمند»

معاويه لعنه اللَّه و فتنه‌‌هاى بنى‌اميه است

«چون كسى دستش را بيرون كند، نزديك نيست كه آن را ببيند»

حال مؤمن است در تاريكى فتنه بنى اميه

«و كسى كه خدا براى او نورى مقرر نفرموده»، يعنى امامى از اولاد فاطمه عليها السلام ندارد، «هيچ نورى براى او نباشد»، روز قيامت امامى نداشته باشد، و در باره قول خداى تعالى، «نور آن‌ها از پيش رو و طرف راست مي‌شتابد»،

فرمودند: روز قيامت ائمه مؤمنين از پيش رو و طرف راست مؤمنين، مي‌شتابند تا ايشان را به منازل اهل بهشت، نازل کنند

الكافي ط  الإسلامية ج‏۱ ص ۱۹۵-