شعر/ای دوست کجایی که بگیرم ز شما رد و نشانی

ای دوست کجایی  که  بگیرم  ز شما  رد و  نشانی

یا راه  نشانی  بده  ، یا خود بنمایان  به جهانی

 

دیریست  که دنبال شماییم  به هر شهر و دیاری

افسوس که بگذشت  به  بیهوده  همه عمر و جوانی

 

در معرفت عشق شما  هر  که  ز خود دست کشیده

راهی  شده  در مُلک و زمانی که شما شاه در آنی

 

آکنده همه تار و تَن  از غائله  بود و نبودت

تقدیرجهان  گشت  مهیا که کند خانه تکانی

 

از دور رسد شعشعه ای تا به سر صبح سر انجام

نا دیده  نمایان  شود  از  پرده  ز  اسرار نهانی

 

تا صبح ، فرود آمده آن روح بلند ملکوتی

میثاق همان جاست که گُل میل کند طُره فشانی

 

وقت است که اِی دوست دَهی رَد و نشانی

ما را به سَر سفره مِهر و کَرم خویش رسانی

 

🌹 تحفه ای ناچیز در محضر دوست  🌹

🌹الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم 🌹

شکرالله قربانی