جریان مهدویت در دعای ندبه _ فصل اول: فرازهایی با رویکرد حمد به جریان اولیاء الهی
امام صادق علیه السلام میفرمایند (الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِیِّهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً) ایشان حمد را مخصوص پروردگار عالم میدانند و بعد از آن بر سیدمان رسول الله صل الله علیه واله وسلم صلوات میفرستند.
جالب است امام صادق علیه السلام وقتی میخواهند تبیین ماجرای مهدویت را آغاز کنند، با حمد خداوند و صلوات بر حضرت رسول صل الله علیه واله وسلم شروع میکنند. در فراز بعدی مجدداً خداوند را حمد و رسول اکرم صل الله علیه واله وسلم را با لفظ سَیِّدِنَا یعنی سید همه مومنان یاد میکنند، چقدر خوب است که ما هم از مولایمان امام صادق علیه السلام یاد بگیریم که هر وقت خواستیم ایشان را یاد کنیم با همین تعبیر یعنی «سیدمان رسول الله صل الله علیه واله وسلم » صدا بزنیم.
حضرت در فراز بعدی میفرمایند (اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى مَا جَرَى بِهِ قَضَاؤُکَ فِی أَوْلِیَائِکَ ) خدایا تو را به خاطر آن جریانی که در اولیائت قضا و مقدر کردی حمد میکنم. ببینید وقتی دعایی مثل ندبه با حمد شروع و یا مثل زیارت عاشورا با حمد به پایان میرسد، باید بدانیم که این ماجرا به قدری دقیق و درست چیده شده است که هر فردی مانند حضرت زینب سلام الله علیها وقتی به ماجرا نگاه میکند به حمد کشیده میشود. یعنی ماجرا آنقدر زیبا است که اگر کسی درست در جایگاه بایستد و نگاه کند، نمیتواند زبان به شکر خداوند باز نکند.
لذا سیر دعای ندبه به شکلی است که هر کسی اینگونه به مهدویت نگاه کند، خداوند را شاکرانه حمد میکند. ما باید از این منظر به ماجرا نگاه کنیم تا واقعاً زبانمان به حمد باز شود. اگر بارها دعای ندبه را خوانده ایم و برایمان مطلب عجیبی جلوه نکرده است و به حمد کشیده نشده ایم، باید احتمال بدهیم که ما به دعای ندبه درست نگاه نکرده ایم.
امام صادق علیه السلام در دعای ندبه میفرماید ﴿اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى مَا جَرَى بِهِ قَضَاؤُکَ فِی أَوْلِیَائِکَ﴾ ایشان میخواهند ندبه ای را درباره امام زمان عجل الله تعالی فرجه شروع کنند، اما چه موضوعی میفرمایند؟
خدایا تو را حمد میکنم برای آن جریانی که در اولیائت مقدر کردی.
ماجرای مهدویت چه ربطی به اولیا دارد؟ حضرت دارند ما را با این موضوع که مهدویت یک جریان وابسته به اولیاء است، آشنا میکنند.
حال با توجه به اینکه اهل بیت علیهم السلام در بین امت بودند، این سوال به وجود می آید که چرا اصلاحی به صورت گسترده در جامعه واقع نشد و حکومت حقه مد نظر اهل بیت علیهم السلام شکل نگرفت؟
باید رشد و تغییراتی در کل عالم اتفاق بیفتد تا مردم بتوانند وجود نورانی اهل بیت علیهم السلام و حکومت حقه آن بزرگواران را تحمل کنند.
مردم که حاضر به تغییر، اصلاح و رشد مطابق با اهل بیت علیهم السلام در خودشان نبودند،حتی می گفتند اگر اهل بیت علیهم السلام همانند ما رفتار نکنند باید از بین بروند، ما اگر مهدویت را اینگونه ببینیم باید احتمال بدهیم که اگر امام زمان عجل الله تعالی فرجه همین جمعه تشریف بیاورند خیلی از مشتاقان، ایشان را به شهادت میرسانند، همانطور که مشتاقان امام حسین علیه السلام در کوفه برای ایشان نامه فرستادند و با آمدن ایشان خودشان از قاتلان حضرت شدند.
پس مولا امام صادق علیه السلام در فراز دوم نکته بسیار مهمی را مطرح میکنند: خدایا تو جریانی زیبا را در اولیائت قرار دادی که میخواهم در این دعا ذکر کنم، این جریان به قدری عالی است که در همین ابتدا زبان به حمد باز میکنم.
با توجه به مباحث ذکر شده می توانیم نتیجه بگیریم: جریانی که خداوند در اولیائش قرار داده است برای مهدویت است.
الْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعالَمِينَ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلَىٰ سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ تَسْلِيماً . اللّٰهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَىٰ مَا جَرىٰ بِهِ قَضاؤُكَ فِي أَوْلِيائِكَ الَّذِينَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ وَدِينِكَ، إِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزِيلَ مَا عِنْدَكَ مِنَ النَّعِيمِ الْمُقِيمِ الَّذِي لَازَوالَ لَهُ وَلَا اضْمِحْلالَ، بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَيْهِمُ الزُّهْدَ فِي دَرَجاتِ هٰذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ وَزُخْرُفِها وَزِبْرِجِها، فَشَرَطُوا لَكَ ذٰلِكَ، وَعَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفاءَ بِهِ، فَقَبِلْتَهُمْ وَقَرَّبْتَهُمْ وَقَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّكْرَ الْعَلِيَّ وَالثَّناءَ الْجَلِيَّ، وَأَهْبَطْتَ عَلَيْهِمْ مَلائِكَتَكَ، وَكَرَّمْتَهُمْ بِوَحْيِكَ، وَ رَفَدْتَهُمْ بِعِلْمِكَ؛
ادامه هفته بعد.. ان شاءالله