شعر / یکی ز ما حججی بوده ما هزارانیم

رسیده لشکری از آسمان،شهیدانیم
غلام فاطمه هستیم و روح و ریحانیم
ز آیه آیه ی نوریم و وصل قرآنیم
به اذن رب زمینیم و رو به جانانیم

همیشه امر ولایت به گوش ما باشد
همیشه بیرق یاری به دوش ما باشد
همیشه ذکر حسینی خروش ما باشد
همیشه شور شهادت سروش ما باشد

عدو بگو نتواند همی جفا بکند
و یا که گوشه ی چشمی به خیمه ها بکند
بگو بگو که بیاید همی خطا بکند
و یا که از تن ما هم سری جدا بکند

به خون سرخ گلومان قسم که می جوشیم
و جامه های شهادت دوباره می پوشیم
به رزم حیدری آری دوباره می کوشیم
و جام سرخ شهادت دوباره می نوشیم

یکی ز ما حججی بوده ما هزارانیم
ز نسل ساقی لب تشنه ی شهیدانیم
ژن قبیله ی شرقیم و نسل سلمانیم
ز خون سرخ شهیدان ز خاک ایرانیم

رسیده است به دنیا طلایه ای از ما
رسانده فاطمه از ما و آیه ای از ما
سخن بگو حججی تو ، نشانه ای از ما
بگو بگو که بدانند تو شعله ای از ما

به زودی از سر این قله باز می تابیم
ز نقطه ای که خدا گفته باز می آییم
و شعله شعله شتابان به پیش می رانیم
و عالمی که خدا گفته باز می سازیم

چو شیر بیشه بیاییم هم آنچنانی که
چو رعد و برق خروشیم هم آنچنانی که
رجز هماره بخوانیم هم آنچنانی که
عدو به لرزه در آریم هم آنچنانی که

به صف شدیم و به صف چون كَأَنَّهُم مَّرْصُوصٌ
به لطف فاطمه گشتیم بی گمان مخصوص

محمد جواد عسکری باقرآبادی

12 مهرماه 1396