نفحه ای می رسد از شاه خراسانی ها
هان کجایید رفیقان سلیمانی ها
اربعین جمله به عشاق جهان جان می داد
بویی از پیرهن یوسف کنعانی ها
گر چه یعقوب نبودیم ولی بوییدیم
عطر یاس از چمن ماه خراسانی ها
ابر رحمت به خراسان نظرت رفت بگو
تا ببوسیم به سر تربت بارانی ها
بام ایران به خدا حس پریدن دارد
خوش به حال دل شاهانهی ایرانی ها
از همین پله چه بسیار به بالا رفتند
بال پرواز گشودند سلیمانی ها
این همان دولت عشقی است که گویی برده است
قاصدک را به سراپرده ی طوفانی ها
خادمان حرم عشق کجایید آیید
تا سلامی برسانیم به ربانی ها
یک سبد نسترن و سوسن و سنبل گیریم
تا ز بلبل بگشاییم غزلخوانی ها
نفحه ای می رسد از شاه خراسانی ها
هان کجایید رفیقان سلیمانی ها
محمد جواد عسکری باقرآبادی.
1400/6/29