هـرگـز احمدی نژاد را نمی بخشیم!!!

*♦️احمدی نژاد با رها کردن کشور در دو سال آخر ، دولت را دو دستی تقدیم حسن روحانی کرد.*
🔷سال ۸۴ مردی از جنس مردم محروم و مستضعف بر کرسی قوه مجریه نشست ، دل مردم و رهبری بعد از سالها شاد گشت که رئیس جمهوری مکتبی ، ولایی و هماهنگ با آرمانهای امام ره، در خدمت انقلاب و مردم قرار گرفت .
🔷رشد و پیشرفت کشور در دولت اول احمدی نژاد دشمنان انقلاب و اسلام را نا امید کرد.
این رشد آنچنان سریع و چشمگیر بود که اگر جلوی آن گرفته نمی شد جریان لیبرال غربگرا برای همیشه تاریخ باید با سیاست خداحافظی می کرد.
اصلاح طلبان و جریان لیبرال، پیروزی بر دولت اصولگرای احمدی نژاد به هر قیمتی را در دستور کار خود قرار دادند.
*فتنه ۸۸ هم نتیجه چنین دیدگاهی بود.*
سال ۸۸ جریان غربگرا با پرچم داری مرحوم هاشمی رفسنجانی، بعد از شکست در انتخابات دست به انتحار و خود زنی زد ، این جریان بخاطر زیر پا گذاشتن دموکراسی و بی احترامی به رای مردم عملا دچار انزوای خودخواسته سیاسی گردید.
*♦️رفتارهای عجیب احمدی نژاد که همزمان با فتنه آغاز شد همه را غافلگیر کرد.*
افکار و اندیشه هایی که ۴ سال در لایه های ذهنی احمدی نژاد پنهان بود تا آن که در ۸۸ به پیروزی رسید.
🔷سال ۸۸ احمدی نژاد بجای ادامه خدمتگزاری اش به انقلاب و مردم، تلاش کرد *استراتژی پوتین و مدودف* را برای ماندگاری در قدرت، در صدر برنامه های خود قرار دهد تا خیالش برای ریاست جمهوری ۹۲ آسوده باشد.
*همین زیاده طلبی و طمع قدرت او را در ورطه هلاکت انداخت.*

او با پشتوانه ۲۴ میلیون رای و مطرح کردن خود بعنوان منجی کشور با قدرت مشایی را که *سابقه انحراف* داشت را بعنوان معاون اول خود مطرح نمود.
غافل از آن که رهبری بیدار و هوشیار، علی رغم حمایت های قبلی از احمدی نژاد ، به دلیل تغییر شگفت آور وی، متوجه عمق اندیشه باطل و پنهانی او شده بود ، لذا *اولین و بزرگترین سد زیاده خواهی های احمدی نژاد گردید .*
*رهبری معظم؛ با صلابت جلوی استراتژی مدودف و پوتین احمدی نژاد ایستاد و با حکم حکومتی مشایی را برکنار و باصطلاح گربه را دم حجله کشتند.*
🔷احمدی نژاد که انتظار چنین عکس العملی از رهبر انقلاب را نداشت، بجای اطاعت از رهبری، بر لجاجت خود افزود و این سر آغاز سقوط او شد .
🔷 زمانی که اثرات آتش فتنه هنوز در کشور باقی مانده بود و تحریم های امریکا و غرب گلوی مردم ایران را می فشرد ، احمدی نژاد تمام ذهن و فکر خود را معطوف به چند نفر از نزدیکان خودش کرد ، *او رفتار نامتعارف در مواجه با مجلس را فقط برای دوستش جوانفکر که در زندان بود خلق کرد .*
بعد از نشستن گرد و غبار فتنه ، جریان غربگرا دچار مرگ سیاسی شده بود، این امید برای مردم زنده گشت که دولت باگام های قوی تر مشکلات مردم و اقتصاد را برطرف کند.

*مقاومت رهبری در برابر زیاده خواهی های احمدی نژاد، لایه های زیرین دنیا طلبی احمدی نژاد را بصورت آتشفشان در آورد.*
نظام از یک طرف مواجه با رفتارهای ساختار شکنانه غرب گرایان بود و از طرف دیگر مواجه با رها کردن دولت توسط احمدی نژاد شد و این همزمان بود با تحریم های سنگین غرب بر علیه ایران.
*این رفتارها در سالهای پایانی دولت احمدی نژاد شدت بیشتری گرفت تا جایی که تورم، شدت گرفت.*
در این هنگام مردم که انتظار چنین وضعیتی نداشتن بشدت از رفتارهای احمدی نژاد سرخورده و دنبال بهانه ای برای تغییر وضعیت بودند.
*با تبلیغات جریان غربگرا* و علی رغم پرچم داری مخالفت با احمدی نژاد توسط نیروهای انقلاب، *تمام رفتارهای منفی احمدی نژاد در دولت دومش به حساب جریان انقلابی گذاشته شد ،* بدین خاطر هر کسی که از این جبهه برای ریاست جمهوری و مجلس بر می خواست محکوم به شکست بود.
از همه مهمتر جریان غربگرا که به مرگ مغزی دچار شده بود با رفتار های منفی و نامتعارف احمدی نژاد، مجددا احیاء گشت ، *این جریان برای همیشه مدیون احمدی نژاد و مشایی هستند.*
اصلاح طلبان از فرصت سوء استفاده کرده و با استفاده از ارتباطات مرحوم هاشمی ، *کفه ‌‌انتخابات را برای حسن روحانی سنگین کردند.*
در واقع اصلاح طلبان به تنهایی سبب پیروزی حسن روحانی نشدند بلکه *رفتارهای نادرست و لجاجت های احمدی نژاد و عدم توافق اصولگرایان بر نامزد واحد،عدم تبیین حقائق توسط فرهیختگان و تریبون داران برای مردم به ویژه جوانان، تبلیغات عوامفریبانه اصلاح طلبان و سلبریتی ها، سبب پیروزی حسن روحانی شد.*
*به جرات میتوان گفت بیشتر خساراتی که دولت روحانی بر پیکره انقلاب و کشور وارد کرده را باید بحساب احمدی نژاد نوشت .*
*❗و جالب توجه آنکه همان کسانی که از حسن روحانی حمایت کردند* و در رسیدن او به قدرت سهم عمده را ایفا کردند، *هم اکنون همه ی بی کفایتی و بی عرضگی های دولت روحانی را پای نظام می نویسند!!*
*احمدی نژاد را بدین خاطر هرگز نمی بخشیم* که کشور را از اوج عزت و سربلندی به مرز سقوط و ورشکستگی کشاند.
*اگر چه نظام اسلامی قدرتمند تر از این است که سقوط کند ولی زخم تحمل این همه رنج ها برای نیروهای انقلابی سخت و ناگوار است.*