بسم الله الرحمن الرحیم
رسول خدا(صل الله علیه واله وسلم) در آخرین روزهای عمر شریفشان می فرمایند: دو هدیه گرانبها یعنی کتاب الله و عترتم که همان اهل بیت عصمت و طهارت هستند را در میان شما به امانت می گذارم، این دو هدیه از هم جدایی ندارند و اگر به این دو تمسک جویید تا قیامت گمراه نمیشوید.[1]
لذا وقتی این دو هدیه گرانبها که کنار هم مطرح شده است در معرض ما قرار می گیرد، بدین معنا است که باید قرآن را با اهل بیت(علیهم السلام) فهم کنیم، ایمانیات، نگاه و تفکر خود را دقیقاً منطبق با قرآن و اهل بیت(علیهم السلام) قرار دهیم و به اهل بیت(علیهم السلام) معرفت قرآنی پیدا کنیم.
بر این اساس وقتی تفکر و دانسته های خود را در مقوله مهدویت به قرآن و اهل بیت(علیهم السلام) عرضه میکنیم در می یابیم نگاه ما با قرآن و اهل بیت(علیهم السلام) بسیار فاصله دارد. ما مهدویت را منحصر به آمدن امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) میدانیم، اما قرآن و اهل بیت(علیهم السلام) مهدویت را یک جریان فرا زمانی و اصلی ترین برنامه خداوند در محدوده آسمانها و زمین مطرح میکنند. قرآن کریم و اهل بیت(علیهم السلام) آمدن همه انبیاء و مرسولاتی که آن بزرگوران در قالب معجزات به دنیا آورده اند را برای مهدویت میدانند، در حالی که ما بزرگترین معجزات الهی را برای هدایت عده ای کوته اندیشِ لجوج و کافر تلقی میکنیم.
به همین دلیل است که دعای ندبه یکی از زیباترین و دقیقترین ادعیه هایی است که امام صادق(علیهم السلام) حدود 150 سال قبل از ولادت امام زمان(علیه السلام)، عالی ترین معارف مهدویت را در قالب یک نقشه راه بسیار منسجم و راهبردی به شیعیان و بشریت تقدیم کرده است.
ما باید نگاهمان را نسبت به ماجرای مهدویت، ولادت مولایمان امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) و ماجرای انتظار اصلاح کنیم و مطابق با قرآن و اهل بیت(علیهم السلام) قرار دهیم.
ما وقتی به قرآن کریم و روایت اهل بیت(علیهم السلام) رجوع میکنیم، متوجه میشویم که نگاه ما نسبت به ماجرای مهدویت و انتظار، با آن چیزی که خداوند در قرآن فرموده و از اهلبیت(علیهم السلام) به ما رسیده ا بسیار فاصله دارد.
وقتی ما از این زاویه به ماجرای مهدویت نگاه کنیم، متوجه میشویم که فهممان بسیار متفاوت، مترقی و زیباتر از آن چیزی است که تا به امروز شنیده ایم و شاید این تفکر برای ما پیش بیاید که ما اصلاً به ماجرای مولایمان امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) و مهدویت اینگونه نگاه نکرده و با این معرفت آشنا نبوده ایم.
اگر بخواهیم قرآنی و مطابق با آنچه که خود اهل بیت(علیهم السلام) نسبت به ماجرای مهدویت فرموده اند نگاه کنیم باید ابتدا وارد جریان دعای ندبه شویم و ببینیم که خداوند در این دعا چگونه کل ماجرای مهدویت را از ابتدای بشر تا انتهای دوران ظهور مطرح میکند. اگر از این منظر به مهدویت نگاه کنیم متوجه خواهیم شد چقدر دقیق جملات کنار هم چیده شده و در قالب یک دعا، معارفی بسیار زیبا و مترقی مطرح میشود.
بعد از سیر در دعای ندبه، در قدمهای بعدی به ماجرای ولادت و حیات امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) می پردازیم و در قدم بعدی به سوالات زیر پاسخ میدهیم.
اکنون مولایمان امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) در کجا زندگی میکنند و چرا غایب هستند؟
چگونه میتوانیم از ایشان استفاده کنیم؟
انتظار به چه معنا است و شخص منتظر چه وظایفی دارد؟
انسانها نسبت به چه موضوعی باید انتظار بکشند؟
در قرآن و روایات اهل بیت(علیهم السلام) انتظار چه مقولاتی مطرح شده است؟
هر هفته جمعه ها منتظر ادامه مباحث جریان مهدویت در دعای ندبه باشید…
[1]. «إِنِّی تَارِک فِیکمْ أَمْرَینِ إِنْ أَخَذْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا- کتَابَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَهْلَ بَیتِی عِتْرَتِی أَیهَا النَّاسُ اسْمَعُوا وَ قَدْ بَلَّغْتُ إِنَّکمْ سَتَرِدُونَ عَلَی الْحَوْضَ فَأَسْأَلُکمْ عَمَّا فَعَلْتُمْ فِی الثَّقَلَینِ وَ الثَّقَلَانِ کتَابُ اللَّهِ جَلَّ ذِکرُهُ وَ أَهْلُ بَیتِی»
ابی جعفر محمد بن یعقوب بن اسحاق الکلینی الرازی، الاصول الکافی، ج 1، ص 294.