صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
در حالی که بیش از دو روز از حملات کنگره سپری می‌شود، اکثر رسانه‌های آمریکایی و اروپایی سعی می‌کنند چیزی از اشلی بابیت ننویسند. می‌توان این اقدام را با نحوه پوشش مرگ ندا آقاسلطان در جریان اغتشاشات سال ۸۸ در کشورمان مقایسه کرد.
زنی که در داخل ساختمان کنگره هدف اصابت گلوله قرار گرفت و کشته شد، اشلی بابیت بود و خانواده او این خبر را تایید کردند. او در سن دیه‌گو تاجر بود که بدون همسرش به واشنگتن دی‌سی آمده‌بود. اشلی بابیت یک نظامی کهنه‌کار بود که ۱۴سال سابقه فعالیت نظامی داشت.
زمانی که وی مورد اصابت گلوله قرار گرفت( آن هم در حالی که هنوز نیروهای گاردملی وارد کنگره نشده‌بودند)، بسیاری از رسانه ها، از ارسال تصاویر مربوط به اصابت گلوله به وی خودداری کرده و حتی برخی از آنها، سانسور کل خبر را در دستور کار قرار دادند. پس از این‌که اشلی بابیت در بیمارستان و بر اثر شدت جراحت وارده جان داد، نخستین تصاویر، آن هم به صورت بدون کیفیت، از این حادثه منتشر شد.
اکنون در حالی که بیش از دو روز از حملات کنگره سپری می‌شود، اکثر رسانه‌های آمریکایی و اروپایی سعی می‌کنند چیزی از اشلی بابیت ننویسند. گویا اساسا اتفاقی رخ نداده و کسی در ساختمان‌کنگره بر اثر اصابت گلوله پلیس یا طرفداران خود ترامپ کشته نشده‌است.
می‌توان این اقدام رسانه‌های غربی را با نحوه پوشش مرگ ندا آقاسلطان در جریان اغتشاشات سال ۸۸ در کشورمان مقایسه کرد. با تصاویر با کیفیت و فیلمی که پس از اصابت گلوله به او بلافاصله از سوی افرادی که در محل حاضر بودند ( و برخی آنها خود نیز در ماجرا نقش داشتند )، به رسانه‌های خارجی مخابره شد. پس از دقایقی، مرگ ندا آقاسلطان به نیروهای امنیتی و پلیس ایران نسبت داده‌شد و رسانه‌های غربی که امروز در مقابل مرگ اشلی بابیت سکوت کرده‌اند، به خونخواهان ندا آقاسلطان تبدیل شدند. آیا مشاهده این دوگانگی منزجرکننده نیست؟!…
گفتنی است بحران داخلی در آمریکا، به‌خصوص پس از حوادث اخیر در کنگره و نبردی که میان پلیس و طرفداران ترامپ رخ داد، به نقطه اوج خود رسیده است. بسیاری از تحلیلگران آمریکایی معتقدند که حادثه اخیر، نقطه ورود این کشور به بحرانی پایدار است و حتی پذیرش دیرهنگام نتایج انتخابات توسط ترامپ و انتقال قدرت به جو بایدن، رئیس‌جمهوری جدید این کشور نیز نمی‌تواند به این بحران پایان دهد.
نسبت به آینده آمریکا هراسان هستیم
ریچارد فالک، گزارشگر ویژه حقوق‌بشر سابق سازمان ملل متحد در گفت‌و‌گو با جام‌جم در‌خصوص آنچه امروز در ایالات متحده می‌گذرد، می‌گوید: نسبت به آنچه امروز در آمریکا می‌گذرد واهمه داریم. ما از آینده می‌ترسیم. احتمال خشونت‌های بیشتر و بنیادی‌تر در آمریکا وجود دارد و خطر برطرف نشده است. گرچه در‌نهایت بایدن به‌عنوان رئیس‌جمهوری آمریکا انتخاب شد اما نمی‌توان فضای دو‌قطبی در جامعه آمریکا و بی‌اعتمادی و خشونتی را که در آن نهفته است، نادیده گرفت. حق داریم از آینده آمریکا نگران باشیم.
استاد حقوق بین‌الملل دانشگاه پرینستون افزود: در این میان نمی‌توان با خوشبینی نسبت به آینده نگاه کرد و اطمینان حاصل کرد که حوادثی از این دست (آنچه اخیرا از سوی هواداران ترامپ در کنگره رخ داد) دیگر در آمریکا به‌وجود نخواهد آمد. جایی برای خوشبینی نسبت به این موضوع فعلا وجود ندارد!
خطر جنگ داخلی در آمریکا ملموس است
پروفسور فرانک فن هیپل، استاد فیزیک هسته‌ای آمریکا و معاون اسبق اداره تکنولوژی کاخ سفید نیز در گفت‌و‌گو با جام‌جم، خطرات ناشی از دو‌قطبی شدن جامعه ایالات متحده را مورد اشاره قرار می‌دهد و بیان می‌کند: جامعه آمریکا شدیدا دو‌قطبی شده است. باید جو بایدن، رئیس‌جمهوری جدید کشورمان این واقعیت را در‌نظر داشته باشد. حوادث اخیر نشان داد که وضعیت در آمریکا تا چه اندازه اضطراری است.
این مقام اسبق آمریکایی تاکید کرد: باید بگویم خطر جنگ داخلی در آمریکا برطرف نشده و حتی افزایش پیدا کرده است. باید راهکارهایی فوری برای جلوگیری از این روند در‌نظر بگیریم، اگرنه بسیار دیر می‌شود! در این صورت مواجهه با آنچه در کشورمان می‌گذرد آسان نخواهد بود!
شاهد شکل‌گیری اعتراض‌های بنیادین در آمریکا هستیم
استفان لندمن، تحلیلگر آمریکایی معتقد است شورش اخیر در کنگره یا اعتراض‌هایی که در سراسر آمریکا رخ می‌دهد، حکایت از اعتراض‌های بنیادین در این کشور است و هرگز نباید آن را در قالب اعتراض‌هایی مقطعی یا هیجانی مورد تجزیه و تحلیل قرار داد: در زمان شکل‌گیری اعتراض‌ها علیه قتل جورج فلوید نیز اشاره کردم که نباید روی ظاهر اعتراض‌ها در آمریکا متمرکز شد؛ اعتراض‌هایی که طی سال‌ها و ماه‌های اخیر در آمریکا رخ می‌دهد، ناظر بر ساختار و مناسبات ماهوی قدرت در این کشور است.
مردم آمریکا آنچه که در کشورمان رخ می‌دهد را به‌خوبی می‌بینند. عدالت اجتماعی در آمریکا عملا از بین رفته و درآمد و مالیات شهروندان برای مداخله در دیگر کشورها مورد استفاده قرار می‌گیرد. پس ما در اینجا از جدال جمهوریخواهان و دموکرات‌ها سخن نمی‌گوییم! از اعتراض‌های گسترده‌ای سخن می‌گوییم که به‌مراتب از آنچه در ظاهر مشاهده می‌کنیم، عمیق‌تر است!
منبع: روزنامه جام جم
