بسیاری از حرفها مبتذل شده است، مردم حاضریخور شدهاند، تلویزیون را بزنند چیزی ببینند، روزنامهای بخوانند. هر نواری گوش دادن ندارد، هر منبری گوش دادن ندارد.
آیتالله فاطمی نیا استاد اخلاق با اشاره به اینکه باید از مغز خود استفاده کنیم و آن را تسلیم هر کسی و هر مطلبی نکنیم، گفت: به عنوان یک طلبه پیر نصیحتی برای شما دارم؛ در تهران آنقدر گفتم دیگر خسته شدم، گفتم شاید زیاد دارم تکرار میکنم؛ لذا دیگر تکرار نکردم؛ هر نواری گوش دادن ندارد، هر منبری گوش دادن ندارد ـ شاید منبر من هم از آنها باشد ـ هر کتابی خواندن ندارد. ای جوانان! اگر چنین کنید ذائقهتان خراب میشود، این مغز را تسلیم هر کسی نکنید.
وی افزود: اگر برای یکی از اعضای بدن اتفاقی بیفتد؛ مثلاً دستی بشکند و گچ گرفته شود؛ بعد از یک ماه که آن را باز کنند، آن دست از دست دیگری کمی لاغرتر است؛ چون این یک ماه را کار نکرده است.
این استاد اخلاق اضافه کرد: مغز ما انسانها نیز همینطور است، امروز بیماری آلزایمر در کشور زیاد شده که امیدواریم خدا به همه سلامتی بدهد؛ ممکن است بخشی از علت آن هم این باشد که مردم دیگر خیلی به مغزشان زحمت نمیدهند؛ این را باور کنید، بسیاری از حرفها مبتذل شده است، مردم حاضریخور شدهاند، تلویزیون را بزنند چیزی ببینند، روزنامهای بخوانند، حرف و این و آن را بشنوند؛ اما اگر مغز 10 تا 20 دقیقه منسجم زحمت بکشد، اینطور نمیشود.
«مرحوم شهریار در زمان خودش سلطان الشعرا بود؛ شعرایی که باج به فلک نمیدادند؛ همگی به تبریز رفته بودند، اواخر عمر شهریار بود؛ از شهریار نصیحتی خواستند؛ او گفت: شعر وسط نخوانید که مغز و استعدادتان وسط میماند؛ بلکه شعر بلند و والا بخوانید.»
البته شهریار ملک الشعرای شاعران انقلابی بود و نظام در مطرح شدن ایشان نقش زیادی ایفا کرد. شهریار یک مقلد درجه چندم حافظ و سعدی بود که نمونه اش در شعر فارسی بسیار است. ملک الشعرا مهدی اخوان ثالث بود. چه در شعر کلاسیک چه در شعر نیمایی. که گوهر شعر را در پای هیچ صاحب قدرتی نریخت و مردانه هزینه اش را هم داد و در آخر عمر بعد از قطع شدن حقوقش در فقر جهان را ترک گفت.
شهریار سخن، از خطه شمال و آذربایجان عزیز، در قبل از انقلاب اسلامی محمد حسین بهجت تبریزی بود با تخلص شهریار!
و در قبل از انقلاب اسلامی، اساتید بزرگ مانند بهار و نیما و حتی اخوان ثالث او را می ستودند و به او حافظ ثانی گفته میشد!
مشکلی که داشت این بود که انقلاب سفید شاهنشاه عاری از مهر را اعتناء نمیکرد! هرچه هم فرح دیبا سعی کرد به جایی نرسید! و رو سیاه شده شکست خورد!
فاخر بودن ابیات شهریار چیزی نیست که کسی بخواهد با تحقیر بگوید: نمونه اش بسیار هست!! مگر بخاطر ضعف سواد و تعصب کور آب به آسیاب نا اهلان بدون معیار بریزد…
یکی از بزرگترین امتیازهای شهریار دلها این بود که اشعارش بر جان و روح همگان می نشست که بسیاری از شاعران فاقد این ویژگی بودند و ماجرای “علی ای همای رحمت” را حتی حسودان و معاندان نیز نمیتوانند کتمان کننند! که این شعر آسمانی ورد زبان همه بود! و اگر کسی میخواست بگوید من هم بزرگم این شعر را میخواند!
الحمد لله بعد از انقلاب اسلامی این شاعر متواضع و بی همتا باز خوش درخشید و از مردم عزیز ایران فاصله نگرفت و بیشتر محبوب دلها شد و مغضوب دلها و قلم های مریض و بی حیا شد!
عده ای که نمی توانستند خود را بالا بکشند لذا سعی بلیغ کردند که این اسطوره ایران زمین را به پستی کشند و چه خیال باطل که هر روز او نور افشان تر میشود چون متکی به قران خالق است…
روحش شادتر…