بسم الله الرحمن الرحیم
نورُالله (2)
يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُون. سوره صف – آیه 8
هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُون. آیه 9
در ادامه بحث قرآنی نورُالله و مقدمهای که در شماره 1 گذشت، از منظری به این عنوان نگاه کنیم.
طبق آیات 8 و 9 سوره صف و همچنین آیات 32 و 33 سوره توبه (با عبارات مشابه)، نورُالله با توجه به محصول تامّ شدنِ آن که «غلبه دین حق بر کل ادیان» است، نوری صرفاً برای هدایت انسانها نیست، بلکه نوری است که به وسیلة آن کارهای عظیمی بر روی زمین قابل انجام است.
به عبارتی، نورُالله، ابزاری برای انجام معجزاتی جهانی است، چون «غلبة دین حق بر کلّ ادیان» جز از این طریق میسّر نیست.
پس مفهوم ایمان به الله در این سوره، ایمان به ذات خدا یا ایمان به خالقیتِ خدا (به عنوان مثال)، نیست، بلکه مقصود از «مخاطب قرار دادنِ مؤمنین» در این سوره و این «ایمان به الله»، ایمان به نورُالله و در حقیقت حضور اثرگذار خدا بر روی زمین است.
این همان باوری است که بنیاسرائیل که در این سوره نیز دشمن اصلی جبهة حق هستند، در طول تاریخ پیوسته در مقابل آن ایستادهاند و جریان فکری باطلِشان را خداوند با جملة «وَ قالَتِ الْیَهُودُ یَدُاللَّهِ مَغْلُولَةٌ» ذکر فرموده است (مائده/64).
بطور کلی میتوان ایمان به نورُالله را در سطحی، باور به امدادهای غیبی خدا در دنیا و لحاظ کردن آن در محاسبات اجتماعی دانست؛ ایمان به اینکه ابزار برتر برای اداره و اصلاح دنیا و جوامع به سوی مقاصد خداوندی، «نورُالله» است.
إنشاءالله در شمارگان بعدی نیز به این عنوان از منظرهای دیگر نگاه کنیم و خداوند توفیقمان دهد تا به چیستی و بهرهمندی از این موضوع عظیم نزدیک شویم.