صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
«دکتر محسن عالمی» و «دکتر فاطمه ترکمان‌اسدی »؛ زوج پزشک موفق در همدان، شهر شیخ‌الرئیس بوعلی هستند که در شرایط همه‌گیری کرونا لحظه‌ای دست از خدمت برنداشتند تا آنجا که هر دو نیز به کرونا مبتلا شدند، این زوج متعهد امسال به عنوان پزشک نمونه انتخاب شده‌اند پس از بهبود نیز بلافاصله به کار بازگشتند و با عزمی جدی‌تر به درمان بیماران و کاهش آلام آنها پرداختند.
«متین» فرزند چهارساله «فاطمه» و «محسن» این روزها خوشحال از هر روز دیگری کنار پدر و مادرش زندگی می‌کند، چون برایش سخت بود که بخواهد مدتی را از خانواده دور باشد، هرچند از بدو تولد او و برادرش «متین» یاد گرفته‌اند که گاهی هر یک از والدین را ساعاتی در خانه نبینند و از آنها دور باشند.
کرونا که آمد «امین» ۱۳ ساله و به نوعی «متین» چهارساله مدتی از آغوش گرم پدر و مادر محروم شدند، چون والدین آنها دوشادوش یکدیگر در حال مداوای بیماران کرونایی بستری در بیمارستان شهید بهشتی همدان بودند که خود هم ناخواسته درگیر بیماری کرونا شدند و باید مدتی از فرزندان دور می‌شدند و در قرنطینه به سر می‌بردند.
این قصه مشترک این روزهای اغلب پزشکان، پرستاران و کارکنان کادر درمان درگیر با بیماری کروناست که فرزندان و کودکان خود را به خاطر ترس از انتقال بیماری و همچنین حس مسئولیت‌پذیری از خود دور می‌کنند و برای برخی از آنها تنها مهار این ویروس می‌تواند این دلتنگی و دوری را پایان بخشد.
نیمی از سال را که پشت سر گذاشته‌ایم اما همچنان ایران و جهان در جدال با کروناست، وحشتناک‌ترین پدیده‌ای که می‌توانست انسان‌ها را درگیر و گرفتار سازد. موضوعی که از روزهای پایانی سال گذشته وارد زندگی‌ها و تاکنون که به نیمه سال رسیده‌ایم، هنوز با ما زندگی می‌کند…
پزشکان، پرستاران، کارکنان بهداشت، پرسنل و خدمه بیمارستان‌های کشور از ابتدای اسفندماه درگیر جدال با ویروس کرونا هستند و اهمیت این گروه شغلی که بار سنگین مراقبت از جامعه را بر دوش می‌کشند، بر کسی پوشیده نیست اما گاهی سهل‌انگاری‌های برخی از افراد کار این قشر را سنگین‌تر می‌کند و آنها را دچار چالش‌های بزرگتری می‌کند.
هرچند جدی گرفتن ویروس کرونا، رعایت پروتکل‌های بهداشتی و در خانه ماندن در فروردین و اردیبهشت امسال باعث شد آمارهای ابتلا و فوت این بیماری در ایران سیر نزولی داشته باشد، اما ریختن ترس مردم از این ویروس، رفتن به سفر و برپایی مراسم عزا و عروسی و دورهمی‌ها و کاهش قابل توجه رعایت پروتکل‌های بهداشتی نمودار کرونا در ایران را در نیمه راه به مسیر صعودی و پیک دوم کشاند که این وضعیت می‌طلبد رفتارهای مراقبتی را بدون خستگی همچنان ادامه دهیم، موضوعی که امروز کادر درمان از ما می‌خواهند.
این روزها گروه درمان بیمارستان شهید بهشتی همدان نیز استوار در خط مقدم خدمت ایستاده‌اند و با اراده پولادین، چون نوری در تاریکی فعالیت می‌کنند، آنها امسال نه عید داشتند و نه تعطیلات مانند دیگر کادر بهداشت و درمان کشور از آخرین ماه‌های سال گذشته بیمارستان هستند و برخی از آنها هم به کرونا مبتلا شده‌اند، افرادی که اگر خدای نکرده نباشند و به هر جهتی کنار بروند مقابله با بیماری کرونا برای ما دشوار خواهد بود.
آقای دکتر عالمی و خانم دکتر ترکمان‌اسدی، زوج پزشک همدانی با وجود خطر ابتلا به بیماری کرونا نه تنها فعالیت‌شان را در این مدت محدود نکرده‌اند، بلکه همچنان پرتلاش و پرتوان خدمت‌رسانی به جامعه و هموطنان را در برنامه زندگی خود قرار داده‌اند. فرهیختگانی که از سوی نظام پزشکی همدان به عنوان پزشکان نمونه انتخاب شدند.
شاغل بودن همسران تا حدود زیادی رابطه درون خانواده را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد، حرفه پزشکی نیز به لحاظ ویژگی خاص خود از این قاعده مستثنی نیست و پدر و مادری که پزشک هستند، به دلیل مشغله پراسترس بیرون از خانه به ناچار زمان کمتری در خدمت خانواده و فرزندان خود سپری می‌کنند که در وضعیت این روزهای کرونایی، حجم کاری این قشر پرتلاش به ویژه متخصصین عفونی بیشتر هم شده است اما این سپیدپوشان راست‌قامت تمام این مشکلات را به جان و دل خریده‌اند و شبانه‌روزی در راه حفظ سلامت جامعه در نبردند.
یکم شهریور هر سال زادروز حکیم فرزانه شیخ‌الرئیس ابوعلی سینا بهانه‌ای است برای تقدیر از بزرگ‌مردان و بزرگ زنان سپیدپوش بی‌ادعای کشورمان تا یادمان باشد سلامتی که از بزرگترین نعمت‌های الهی است به لطف و تلاش شبانه‌روزی این عزیزان محقق شده است. نخبگانی که بهترین سال‌های عمر خود را صرف مطالعه و کسب علم می‌کنند تا بیاموزند چگونه بر آلام هم‌نوعان خود مرهم بگذارند.
به این مناسبت با این زوج پزشک به گفت‌وگو نشستیم تا با گوشه‌ای از سختی‌های کارشان و راهشان آشنا شویم.
آقای دکتر عالمی! ضمن تبریک روز پزشک به شما در این روزهای سخت و عجیب، لطفا کمی از خودتان برایمان بگویید
قبل از پاسخ به این سوال من هم لازم می‌دانم روز پزشک را خدمت همکاران پرتلاش خودم تبریک عرض کنم و یاد و خاطره شهدا و حافظان سلامت از جمله پزشکان و پرسنل کادر درمان رو گرامی بدارم.
محسن عالمی هستم، ۴۴ ساله، اهل همدان، متخصص جراحی کلیه و مجاری ادراری. دوره فلوشیپ فوق‌تخصصی یورو انکولوژی یا جراحی سرطان‌های دستگاه‌های ادراری را در دانشگاه شهید بهشتی تهران گذرانده‌ام. در حال حاضر عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ابن‌سینا هستم و از سال ۹۲ در بیمارستان شهید بهشتی همدان مشغول به کار شدم.
همسر شما هم پزشک هستند؛ نحوه آشنایی با همسرتان را می‌فرمایید؟ در محل کار آشنا شدید یا جای دیگر؟
بله… زیباترین اتفاق زندگی‌ام آشنایی با همسرم بود، خانم ترکمان‌اسدی. آشنایی ما به دوران تحصیل پزشکی عمومی بین سال‌های ۷۳ تا۸۰ برمی‌گردد که در دانشگاه علوم پزشکی همدان تحصیل می‌کردیم و هر دو از دانشجویان فعال در عرصه‌های مختلف علمی ـ پژوهشی بودیم که منجر به آشنایی بیشتر ما با هم و ازدواجمان در سال ۸۲ شد.
فرزند هم دارید؟
بله، دو پسر؛ «امین» ۱۳ ساله و «متین» ۴ ساله. پسر بزرگم کلاس هشتم دبیرستان علامه حلی همدان درس می‌خواند و شکر خدا دانش‌آموز موفقی است.
فعالیت شما در بیمارستان شهید بهشتی به چه صورت است؟
با توجه به حیطه کاری و تخصصم و عضویت در هیات علمی دانشگاه ضمن درمان بیمارانی که از مشکلات کلیه و مجاری ادراری به خصوص سرطان‌های سیستم ادراری مانند سرطان کلیه، پروستات و مثانه رنج می‌برند، در امر آموزش دانشجویان پزشکی و دستیاران تخصصی این رشته نیز مشغول به فعالیت هستم.
آیا در رشته شما کمبود متخصص در همدان داریم، مراجعات بیماران چطور است؟
خوشبختانه مرکز درمانی شهید بهشتی که یک مرکز دانشگاهی است، جزو برترین‌ها در زمینه ارولوژی به شمار می‌آید و تقریبا کمبود آنچنانی در این رشته نداریم. البته محدودیت‌هایی وجود دارد که فراگیر و مربوط به کل کشور است که به حوزه تخصیص اعتبار، تاخیر در پرداختی، مشکلات تحریم و… برمی‌گردد. در مجموع در استان همدان هر نوع عملی که در زمینه جراحی ارولوژی و سرطان‌ها لازم باشد، انجام می‌شود و کمبود جدی از این لحاظ نداریم. به ندرت نیاز می‌شود که بیماری برای ادامه درمان به سایر مراکز ارجاع گردد.
در مورد سرطان‌ها گفتید، چه توصیه ای برای کاهش بروز سرطان‌های دستگاه ادراری دارید؟
بخشی از سرطان‌ها مربوط به اختلالات ژنتیکی است و برخی به عوامل محیطی و نیز عادت بد تغذیه‌ای و سبک زندگی مانند استعمال سیگار و مواد مخدر برمی‌گردد که اینها می‌تواند زمینه‌ساز بروز سرطان شود و ریسک و خطر آن را در افراد چندین برابر کند.
مهمترین توصیه به خانواده‌ها در پیشگیری از این نوع سرطان‌ها اصلاح سبک زندگی است، در واقع استفاده از تغذیه مناسب و مصرف غذاهای کم نمک و کم چرب و مصرف فراوان میوه‌ها و سبزیجات حاوی مقادیر فراوان مواد آنتی‌اکسیدان و ضد سرطان در عدم ابتلا به این بیماری‌ها موثر است، در اصلاح سبک زندگی، تحرک و ورزش و اجتناب از افزایش وزن، پرهیز از مصرف سیگار و مواد مخدر و نیز مشروبات الکلی اقدامات بسیار موثری خواهد بود.
احتمالا با مواردی از این بیماران مواجه بودید که با سهل انگاری دچار سرطان شده‌اند، در صورتی که می‌توانستند با خودمراقبتی جلوی بیماری را بگیرند، در این مورد هم بفرمایید.
بله، متاسفانه برخی به علایم خطر بیماری که در اوایل بروز می‌کند توجه نکرده و به موقع به پزشک مراجعه نمی‌کنند و در نهایت با یک بیماری پیشرفته مواجه می‌شوند. به عنوان مثال مشاهده خون در ادرار می‌تواند اولین تظاهر سرطان مثانه باشد که سهل‌انگاری و عدم مراجعه زود هنگام باعث پیشرفت بیماری خواهد شد.
در مورد انتخاب خودتان و همسرتان از سوی سازمان نظام پزشکی همدان به عنوان پزشک نمونه بفرمایید.
مسلما این انتخاب بخاطر حسن نظر و لطف هیات مدیره نظام پزشکی همدان و ریاست دانشگاه علوم پزشکی ابن سینا جناب آقای دکتر حیدری مقدم بوده که از بین ده‌ها پزشک خدوم و نمونه استان که در این ایام کرونایی با جان و دل در حال مداوای هموطنان هستند، ما را به عنوان پزشک نمونه انتخاب کرده‌اند.
فکر می‌کنید چه عامل خاص و رفتار حرفه‌ای شما باعث این انتخاب شده است؟
آنچه همیشه سرلوحه کارم قرار داده‌ام، برخورد صحیح و علمی با بیماران، خوش خلقی، تعهد، صداقت و سختکوشی بوده که خدا را شاکرم در این عرصه کم نگذاشته‌ام چون اینها جزو اصول اعتقادی بنده هستند.
در این چند ماه من و همسرم بجز چند روزی که به دلیل ابتلا به کرونا مجبور به استراحت و قرنطینه بودیم، بی‌وقفه در کنار دیگر کادر درمان حضور داشتیم و نهایت سعی خود را در مداوای بیماران بکار گرفته‌ایم که همین موضوع نیز در این انتخاب تأثیر داشته است.
در مورد ابتلا به کرونا بگویید؟ چطور به این بیماری مبتلا شدید؟
پزشکان بویژه متخصصین عفونی که همسرم نیز جزو آنهاست، خط مقدم مواجه با بیماران مبتلا به کرونا هستند. با وجود رعایت تمام پروتکل‌های بهداشتی مانند استفاده از ماسک، شیلد، دستکش و لباس‌های حفاظتی اما به دلیل حجم بالای مواجهه با بیماران، ابتلا به بیماری کووید ۱۹ دور از انتظار نیست. من و همسرم نیز همزمان باهم مبتلا شدیم.
مراقبت و قرنطینه‌تان به چه شکل گذشت؟
راستش ما هم مثل همه بیماران دوران سختی را تجربه کردیم. زمانی که متوجه بیماری خود شدیم، دغدغه پسر بزرگم که از دو هفته قبل در منزل پدر خانمم به سر می‌برد تا فرزند کوچکم که کودکانه تابع اجرای هیچ پروتکل قرنطینه‌ای در خانه به خصوص در برخورد با مادرش نبود از یک طرف، مشکلات جسمی ابتلا به بیماری، استرس بیمارانی که در نوبت ویزیت یا عمل هستند و تعیین تکلیف آنها از طرف دیگر و نهایتا دوری حدودا یک و نیم ماه از امین، از سختی‌های دوران بیماری ما بود. ناگفته نماند در طول این مدت لطف و حمایت همکاران عزیز و خانواده‌هایمان باعث کاستن رنج این دوران شد.
در این مدت چطور با فرزندانتان ارتباط برقرار می‌کردید؟
ارتباط ما با پسر بزرگم که در منزل پدربزرگشان بود، از طریق اینترنت و به صورت تصویری و یا تلفنی بود و با این شیوه جویای حال هم می‌شدیم. قبلا هرگز تا این حد مدت طولانی از هم دور نبودیم. متین پسر کوچکم هم به شدت بیقرار و دلتنگ بود چرا که بدلیل احتمال ناقل بودنش نه امکان بردن به منزل بستگان بود و نه امکان برقراری ارتباط نزدیک من و مادرش با او. طی مدت قرنطینه پسرم حتی از حضور برادر و پرستار خوبش هم محروم شد و فکر می‌کنم بیش از همه به متین سخت گذشت.
گویا شما این روزها با بیماران ارتباط تصویری برقرار می‌کنید و به آنها مشاوره می‌دهید، این روند به چه صورت است؟
وقتی طرح ویزیت مجازی بیماران با توجه به شرایط کرونایی توسط نظام پزشکی مطرح شد، من نیز جزء اولین پزشکانی بودم که آمادگی خود را برای همکاری اعلام کردم. برای اجرای این طرح از طریق سایت‌های رسمی اطلاع رسانی صورت گرفت و نیز شماره تلفنم را از طریق اینستاگرام و شبکه‌های اجتماعی در اختیار بیماران قرار دادم که بتوانیم مشکل بیمارانی که نمی‌توانند در مطب حضور یابند و یا ترجیح می‌دهند غیر حضوری ویزیت شوند، حل کنیم. ما سوالاتی از طریق ارتباط تصویری و تلفنی از بیماران می‌پرسیم و آنها نیز مدارک و نسخه‌های پزشکی خود را برای ما ارسال می‌کنند تا بتوانیم از این طریق به مداوای بیماران بپردازیم.
از فواید این طرح بیشتر بگویید
این طرح رفت و آمدها بیماران را به مراکز درمانی کم می‌کند و حضور در اجتماع را به خاطر تماس‌هایی که بین بیماران در مراجعه به مراکز بهداشتی و درمانی دارند،کاهش می‌دهد. همچنین کسانی که از حضور در کلینیک‌ها ناتوان هستند می‌توانند از این طریق با ما ارتباط برقرار کنند و مشاوره‌هایی بگیرند.
ممنون از اینکه وقت خود را در اختیار ما قرار دادید اگر صحبت دیگری دارید، بفرمایید
از شما و همکارانتان سپاسگزارم. در این روزهای سخت به همه اعضاء جامعه پزشکی خسته نباشید و خدا قوت می‌گویم و برای تک تک آنها آرزوی سلامتی و توفیق دارم و همینطور آرزوی بهبودی برای بیماران.
زمان مصاحبه ما ظهر بود و دکتر عالمی در منزل و در وقت استراحت پاسخگوی سوالات ما به صورت تلفنی بود. قرار بود در ادامه با دکتر ترکمان صحبت کنم که بدلیل مورد اورژانسی پیش آمده مجبور شد به بیمارستان برود و این شد که قرار گفت‌وگو را به ساعت ۹ شب تغییر دادیم.
ساعت ۹ شب که تماس گرفتم، گوشی تلفن را پسرش برداشت و با زبان شیرین کودکانه با من کمی صحبت کرد و بعد آن را به مادرش داد، او تمام مدت مصاحبه به این طرف و آن طرف می‌دوید و بازی می کرد و من احساس می‌کردم بسیار خوشحال است که مادرش را در خانه می‌بیند، چون بارها حین مصاحبه او را مورد خطاب قرار می داد و شادی‌اش را از این طریق به مادر منتقل می‌کرد. همان جا از ته دل دعا کردم هرچه زودتر این بیماری ریشه‌کن شود تا بیشتر شاهد این لحظه‌های شیرین در زندگی افراد خصوصا پزشکانی باشیم که با بروز بیماری کرونا بیش از هر کسی درگیر هستند و زندگی شخصی آنها دستخوش تلاطم شده است.
خانم دکتر! برایمان از خودتان و کارتان می‌فرمایید؟
فاطمه ترکمان اسدی هستم، دوره پزشکی عمومی را در دانشگاه علوم پزشکی همدان گذرانده‌ام. در دوران دانشجویی در حوزه‌های مختلف علمی، پژوهشی و ورزشی فعالیت داشتم و حائز رتبه‌های کشوری مختلفی می‌شدم. دوره تخصص بیماریهای عفونی و تب دار را نیز در دانشگاه علوم پزشکی همدان سپری کردم و رتبه دوم بورد تخصصی کشوری را در این رشته کسب کردم. از سال ۹۴ تاکنون به عنوان متخصص عفونی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان در بیمارستان های شهید بهشتی و سینا همزمان مشغول فعالیت هستم.
میزان ارتباط شما با بیماران مبتلا به کرونا چقدر است؟
رشته بیماریهای عفونی شامل طیف وسیعی از بیماریهای مختلف تنفسی، گوارشی، ادراری، پوستی و سل، هپاتیت های ویروسی و ایدز و … را در برمی‌گیرد که در این روزها با توجه به پاندمی پیش آمده بیشتر بار مراجعه به متخصصین عفونی در کنار ویزیت سایر بیماران، مبتلایان به کووید ۱۹ است.
زندگی یک زوج پزشک در این ایام کرونایی چطور می‌گذرد؟
بسیار سخت، فشار کاری زیادی به ما و افراد خانواده ما وارد شده و درگیری و مشغله ما نسبت به قبل بسیار بیشتر شده است. با این وجود همیشه از حمایت‌های همه جانبه همسرم و خانواده‌هایمان بهرمند بوده‌ام و از محبت‌های آنها سپاسگزارم. همچنین از فرزندانم بویژه امین که کاستی‌های اجتناب ناپذیر شرایط فعلی را صبورانه تحمل می‌کند و همراه ماست.
حتما دوری از فرزندتان در دوران ابتلا به بیماری خیلی سخت بوده، لطفا در این مورد توضیح دهید.
بله دوران سختی بود چراکه بدلیل ابتلای ما به بیماری کرونا، دیدار پسر بزرگم که از قبل منزل مادرم بود به تاخیر افتاد و ما پنج هفته همدیگر را ندیدیم. امری که هم برای او و هم برای ما سخت بود. همینطور متقاعد کردن پسر چهار ساله‌ام به دوری از من و پدرش و پذیرش ما با ماسک و دستکش و محافظ صورت در منزل، در شرایطی که هیچ پناه دیگری در خانه نداشت دشوار بود و همزمان نگرانی شرایط ریوی همسرم بودم که بیماری او شدیدتر از من بود و دغدغه نبود جایگزین برای روزهای غیبت من در بیمارستان، آزارم می‌داد چون هر دو متخصص عفونی بیمارستان در یک زمان به ناچار در استعلاجی بودیم.
البته سختی کار فقط در دوران قرنطینه نبود. من و تمام همکاران عزیزی که در نقش‌های مختلف درمانی مشغول خدمت به بیماران مبتلا به کرونا هستیم، هر روز و هر روز نگران انتقال آلودگی از محل کار به افراد خانواده خود هستیم.
از زندگی پزشک در این ایام بیشتر بگویید، چطور شما و آقای دکتر ساعت کاری خود را تنظیم می‌کنید تا هم به زندگی برسید و هم کارتان را به خوبی انجام دهید؟
نهایت تلاشم را کرده‌ام تا مسئولیت‌های بیرون منزل آسیب جدی به زندگی خانوادگی‌ام وارد نکند. تقریبا از ابتدای زندگی مشترکمان بویژه از زمانی که نقش مادر و پدر بودن به وظایفمان اضافه شد، تلاش کردیم تا حد امکان به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنیم که وظایف پزشکی و معلمی به نقش‌های ما در منزل آسیب وارد نکند، سعی کرده‌ایم وقتی در منزل هستیم حضور موثری داشته باشیم و امور مربوط به آنها را فدای فعالیت‌های حرفه‌ای‌مان نکنیم. به عنوان مثال به دلیل اولویت تربیت پسرم امین و برای اینکه ادامه تحصیل ما خیلی به او و زندگی آسیب نزند نوبتی تخصص گرفتیم که این شرایط برای ما سخت و زمان‌بر بود.
در کل طوری ساعت کاری خود و همسرم را تنظیم کرده‌ایم که به جز صبح ها که پرستار مهربانی از پسرم مراقبت می‌کند، بیشتر ساعات یکی از ما پیش بچه‌ها باشد و این امر شامل شب‌هایی که به ناچار به دلیل بیمار بدحال مراجعه به بیمارستان داریم هم می‌شود. البته صادقانه بگویم چند ماه اخیر که موج سنگین بیماران کرونایی را داشتیم همه برنامه‌ها از کنترلم خارج شده و همه افراد خانواده صبورانه در حال تحمل و مبارزه هستند.
ساعت کاری شما و همسرتان در محیط بیمارستان یکی است و با هم فعالیت دارید؟
خیر، خیلی با هم نیستیم و طوری است که برخی از روزها همدیگر را اصلا نمی‌بینیم. همسرم بیشتر در اتاق عمل و محدوده دیگری فعالیت دارند و با وجود کار در یک بیمارستان، اما تعامل کاری ما در طول روز بسیار کم است، همسرم خوشبختانه جدای از یک همسر خوب همکار خوبی است و از این بابت خداوند را بسیار شاکرم.
در حال حاضر وضعیت بیماران کرونایی و روند ابتلا به کرونا چطور است؟
وقتی موج اول بیماری کرونا را گذراندیم و هنوز خسته از رنج جسمی و روحی آن، با موج دوم مواجه شدیم. مسائل اقتصادی ضرورت تامین نیازهای زندگی و کسب معیشت و خستگی مردم از محصور بودن در منزل ما را با موج دوم بیماری درگیر کرد. در حال حاضر گر چه روند افزایشی دوم تا حدی در حال مهار است اما چنانچه اشتباه نوبت قبلی تکرار شود و بیماری را دست کم بگیریم به ویژه با تقارن با ایام عزاداری سید و سالار شهیدان و به دنبال آن همزمانی با بروز آنفولانزای فصلی از اواخر مهر ماه به بعد، موج سوم بیماری اجتناب‌ناپذیر خواهد بود و این در حالی است که تیم درمانی بسیار خسته و رنجور هستند و بدون استراحت از بهمن ماه در تلاش شبانه‌روزی بوده‌اند.
کمی از حال و روز بیماران برایمان بگویید
به همراه همکاران عزیزم از اواخر بهمن ماه درگیر ویزیت و مداوای بیماران کرونایی هستیم. با توجه به ماهیت ناشناخته بیماری، درمان‌ها، روش کنترل بیماری و طول دوره سرایت آن استرس مواجهه و درمان بیشتر از یک بیماری شناخته شده است و طی این مدت با توجه به مقالات و تحقیقات صورت گرفته اطلاعات ما روش‌های برخورد و درمان بصورت مداوم بیماران تغییر می‌کرد. در این مدت با بیماران زیادی از همه طیف سنی مواجه شده‌ایم که اغلب به لطف خدا با سلامتی به آغوش خانواده برگشتند و متاسفانه مواردی هم منجر به از دست دادن بیمار شده است.
هر بیماری که در بخش بستری می‌شود تا زمان بهبودی استرس زیادی را بر ما پزشکان و در مجموع کادر درمان وارد می‌کند چون باید مطمئن باشیم درمان به درستی پیش رفته و تمام اقدامات لازم به طور کامل انجام شده است. صرفنظر از اینکه نتیجه چه خواهد بود. چشم‌انتظاری خانواده‌های آنها و چشمان گریان همسران و مادرانشان و دست به دعا بودن‌های آنها هیچ وقت از یادمان نخواهد رفت.
خاطراتی هم در این مدت داشته‌اید؟
بله این روزها سراسر خاطره است، یکی از شیرین‌ترین خاطراتم این است که خانمی تازه‌عروس و ۲۴ ساله با درگیری بسیار وسیع ریوی به بیمارستان آمد که مجبور شدیم او را به دستگاه تنفسی مصنوعی وصل کنیم و سه هفته به ونتیلاتور وصل بود. پس از روزها استرس و تلاش چه شیرینی غیر قابل وصفی بود وقتی هفته قبل با پای خودش به کلینیک مراجعه کرد.
طی این مدت هیچ روز کم استرسی نداشتم چرا که به صورت مداوم بیماران بسیار بد حالی داشتم که امید اعضا خانواده خود بودند و روزهای سختی که به صورت دوره‌ای اساتید بیمارستان و همکاران درمان یا دستیاران با حال بسیار بد بستری می‌شدند و به لطف خدا با سلامتی ترخیص و در لحظه لحظه کار با خودت درگیری که آیا اقدام بیشتری می‌توانم برای بیمارم انجام دهم ؟ حقیقتا این بهبودی بعد از استرس شبانه‌روزی حس غیر قابل وصف و زیبایی دارد و چقدر در لحظه لحظه‌های نگرانی ها حضور خداوند را حس می‌کنی.
متاسفانه خاطرات تلخی هم داریم از بیمارانی که با وجود تلاشمان فوت کردند و چهره امیدوار و نگاه ملتمسانه آنها هرگز از ذهنم پاک نخواهد شد بویژه آقای جوان ۳۷ ساله ای مربی کشتی که با تاخیر مراجعه کرده بود و علیرغم ترشحات فراوان ریوی و قابلیت آلوده‌کنندگی تیم درمان حین عملیات احیا قلبی ریوی‌اش با هم مسابقه می‌دادند و وقتی ختم احیا و فوت اعلام شد همه با هم به گریه نشستیم.
از مصاحبت با شما لذت بردم، شما هم خسته‌اید و نباید بیش از این وقتتان را بگیرم، اگر به عنوان حرف پایانی چه صحبتی دارید بفرمایید.
ضمن تشکر از شما روز پزشک و داروساز را خدمت همه همکاران خوبم تبریک عرض می‌کنم و از کادر درمانی کشور که صادقانه در حال جانفشانی هستند و همینطور از خانواده‌های این بزرگواران که بار سنگینی را بدوش می‌کشند سپاسگزارم.
به عنوان عضو کوچکی از جامعه بزرگ پزشکی از مردم عزیز و صبور کشورم درخواست می کنم با جدیت تمام توصیه‌ها و پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنند. کنترل بیماری در جامعه مستلزم عزم عمومی و البته سیاست‌گذاری‌ها و حمایت های دولتی است. پس خواهشمندم با وجود همه سختی‌ها و خستگی‌ها باز هم توصیه ها را جدی بگیرند. امیدواریم هرچه زودتر بیماری کووید ۱۹ در جهان و کشورم مهار شود و دوباره با سلامتی برای دیدار یکدیگر آغوش باز کنیم و تا آن روز همه با هم برای سلامتی هم تلاش کنیم.
