هنگامی که امام ع به رهگذری میرسیدند، حتی از دور، او را دعوت میکردند. از احوال او جویا میشدند از حرکتشان با او صحبت میکردند و او را دعوت به همراهی میکردند. آنهم با حکیمانهترین کلامها و دلنشینترین لحنها و فضاها. اگر رهگذر تازه از راه رسیده، مسیر خود را از کفار جدا کرده بود و دل به حکمت و اخلاق و موعظه حسین ع میداد دیگر دلش نمیامد با توجه به دعوت او نیاندیشد.
منطق امام درباره جور و ظلم و فساد حاکم حق بود و انسان از دنیا کنده شده را به راحتی به سوی جهاد در راه خدا میکشاند. و کافی بود ایمان فرد قدری محکمتر باشد تا هرچه مستحکمتر دل در راه جهاد خدا ببندند. اما دعوت امام ع با روش همیشگی زاویه داشت. انسانها عادت کرده بودند در مسیر خدا رفتارهایی ثابت طبق احکام الهی پیشه کنند و این حرکت از چند زاویه با قانون خدا در سنت به دست فرد رسیده متفاوت بود. موسم حج و در مسیر غیر حج! حرکت به سویی که نتیجهاش به شهادت عقلا مرگ است! و دلایل زیاد دیگر از جنس قوانین شناخته شده که دست و پای مجاهد فی سبیل الله را نیز ممکن بود از همراهی با امام باز بدارد.
وقتی معرفتت به امام عالم بیشتر از صرف پسر پیغمبر باشد و از او نشانههایی شنیدی با موضوعاتی شنیده باشی که حاکی از سروری او و شئون مرتفعش باشد ماجرا فرق میکند. آنگاه این شما نیستی که امام را با عقلت میسنجی بلکه سعی میکنی خودت را صادرههای مولا بسنجی. خود را متهم کنی که چرا همراه مولا نیستی.
در چنین حالی اگر جملهای از مولا بشنوی که در خواب رسول خدا را دیده اند که فرموده « ان الله شاء ان یراک قتیلا» حجت بر شما تمام است که مسیر درست این است و راه حق جز این نیست و باید با مولا همراهی کرد.
و هنوز شاید تا بانگ الرحیل مولا فاصله باشد . تا اذن « من کان باذلا فینا محجته و موطنا علی لقاء الله نفسه، فلیرحل معنا». پس با تمام وجود لحظه شماری میکنی که کی میشود امام بانگ الرحیل سر دهند تا به توفیق خداوند خود را به عنوان اولین فرد به امام برسانی و بگویی جانم فدایتان، اجازه میدهید دستتان را بفشارم و دیگر رها نکنیدم و سرپرستی مرا تا لقاء الله بپذیرید.
[نحل۱۲۵] ص۲۸۱ – ادْعُ إِلى سَبیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبیلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدینَ
-
-
- [توبه۳۸] ص۱۹۳ – یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا ما لَکُمْ إِذا قیلَ لَکُمُ انْفِرُوا فی سَبیلِ اللَّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ أَ رَضیتُمْ بِالْحَیاةِ الدُّنْیا مِنَ الْآخِرَةِ فَما مَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا فِی الْآخِرَةِ إِلاَّ قَلیلٌ
- [صفّ۴] ص۵۵۱ – إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذینَ یُقاتِلُونَ فی سَبیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ
- [بقره۱۰۸] ص۱۷ – أَمْ تُریدُونَ أَنْ تَسْئَلُوا رَسُولَکُمْ کَما سُئِلَ مُوسى مِنْ قَبْلُ وَ مَنْ یَتَبَدَّلِ الْکُفْرَ بِالْإیمانِ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبیلِ
- [نساء۱۱۵] ص۹۷ – وَ مَنْ یُشاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُ الْهُدى وَ یَتَّبِعْ غَیْرَ سَبیلِ الْمُؤْمِنینَ نُوَلِّهِ ما تَوَلَّى وَ نُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصیراً
- [صفّ۱۱] ص۵۵۲ – تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُجاهِدُونَ فی سَبیلِ اللَّهِ بِأَمْوالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُمْ ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ
-