صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
ابي جعفر (امام باقر) عليه السلام فرمودند : ابوبکر و عمر و زبير و عبدالرحمن بن عوف به درگاه رسول الله (ص) نزديک شدند و نشستند، پس پيامبر(ص) بر آنها وارد شد، کنارشان نشست، دمپايي‌اش گسيخته شد و با دمپايي‌اش اشاره وار به حضرت علي بن ابي‌طالب (ع) زد، سپس فرمود؛
«همانا از سمت راست خداوند عزوجل – يا از سمت راست عرش – قومي از ما برخاستند که بر منابري از نورند، صورت‌هايشان نوراني است و لباس‌هايشان نوراني است، صورت‌هايشان بر چشم ناظرين ديگر پرده مي‌اندازد. ابوبکر گفت: اي پيامبر، خدا آنها کيستند؟ پس ايشان سکوت کردند. زبير گفت : اي پيامبر خدا، آنها کيستند؟ پس ايشان سکوت کردند. عبدالرحمن بن عوف گفت: اي پيامبرخدا، آنها کيستند؟ پس ايشان سکوت کردند. سپس حضرت علي (ع) فرمودند: اي پيامبر خدا، آنها چه کساني هستند؟ پس ايشان فرمودند: آنها قومي هستند که به واسطه‌ي روح الله به يکديگر محبت مي‌ورزند (دلهايشان به هم نزديک مي‌شود) درحالي که هيچ نسب يا اموال مشترکي ندارند؛ آنها شيعه‌ي تو هستند و تو امامشان هستی یا علی»
(بحارالانوار علامه مجلسی ج 65 ص 139)
