کرونا در قاب قیامت

[عبس34 ] – يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخيهِ
روزي که آدمي از برادرش‏،
[عبس35 ] – وَ أُمِّهِ وَ أَبيهِ
و از مادرش و پدرش‏.
[عبس36 ] – وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنيهِ
و از همسرش و پسرانش مي‏گريزد،
[عبس37 ] – لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنيهِ
در آن روز، هر کسي از آنان را کاري است که او را به خود مشغول مي‏دارد.
[عبس38 ] – وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ
در آن روز، چهره‏هايي درخشانند،
[عبس39 ] – ضاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ
خندان [و] شادانند.
[عبس40 ] – وَ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْها غَبَرَةٌ
و در آن روز، چهره‏هايي است که بر آنها غبار نشسته‏،
[عبس41 ] – تَرْهَقُها قَتَرَةٌ
[و] آنها را تاريکي پوشانده است‏؛
[عبس42 ] – أُولئِکَ هُمُ الْکَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
آنان همان کافران بدکارند.