أنبياء101 – إِنَّ الَّذينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْني أُولئِکَ عَنْها مُبْعَدُونَ
بيگمان کساني که قبلا از جانب ما به آنان وعده نيکو داده شده است از آن [آتش] دور داشته خواهند شد.
أنبياء102- لا يَسْمَعُونَ حَسيسَها وَ هُمْ في مَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خالِدُونَ
صداي آن را نميشنوند، و آنان در ميان آنچه دلهايشان بخواهد جاودانند
امام علی امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: برای ردّ منکرین ثواب و عقاب پس از مرگ و قبل از قیامت، این کلام حقّ تعالی کافی است: آن روز که [قیامت و زمان مجازات] فرا رسد، هیچ کس جز به اجازه او سخن نمیگوید گروهی بدبختند و گروهی خوشبخت! امّا آنها که بدبخت شدند، در آتشند و برای آنان در آنجا، «زفیر» و «شهیق» [نالههای طولانی دم و بازدم] است … جاودانه در آن خواهند ماند، تا آسمانها و زمین برپاست مگر آنچه پروردگارت بخواهد! پروردگارت هرچه را بخواهد انجام میدهد! امّا آنها که خوشبخت و سعادتمند شدند، جاودانه در بهشت خواهند ماند، تا آسمان ها و زمین برپاست. (هود۱۰۸-۱۰۵) یعنی آسمانها و زمین قبل از روز قیامت، به آسمان و زمین دیگری تبدیل میشود، و نیز خداوند میفرماید: پشت سر آنان برزخی است تا روزی که برانگیخته شوند! (مؤمنون/۱۰۰) و آن امری بین دو امر است، پاداش و کیفر بین دنیا و آخرت. خدای متعال میفرماید: النَّارُ یُعْرَضُونَ عَلَیْها غُدُوًّا وَ عَشِیًّا صبح و شام در قیامت که خانهی ابدی است، وجود ندارد، بلکه این امر تنهادر دنیا صدق میکند.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۳، ص۴۲۰/ بحارالأنوار، ج۶، ص۲۴۵/ بحارالأنوار، ج۹۰، ص۸۳
أنبياء95 – وَ حَرامٌ عَلي قَرْيَةٍ أَهْلَکْناها أَنَّهُمْ لا يَرْجِعُونَ
و بر [مردم] شهري که آن را هلاک کردهايم، بازگشتشان [به دنيا] حرام است.
أنبياء96 – حَتّي إِذا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَ مَأْجُوجُ وَ هُمْ مِنْ کُلِّ حَدَبٍ يَنْسِلُونَ
تا وقتي که يأجوج و مأجوج [راهشان] گشوده شود و آنها از هر پشتهاي بتازند،
أنبياء97 – وَ اقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذا هِيَ شاخِصَةٌ أَبْصارُ الَّذينَ کَفَرُوا يا وَيْلَنا قَدْ کُنّا في غَفْلَةٍ مِنْ هذا بَلْ کُنّا ظالِمينَ
و وعده حق نزديک گردد، ناگهان ديدگان کساني که کفر ورزيدهاند خيره ميشود [و ميگويند:] «اي واي بر ما که از اين [روز] در غفلت بوديم، بلکه ما ستمگر بوديم».
أنبياء98- إِنَّکُمْ وَ ما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَها وارِدُونَ
در حقيقت، شما و آنچه غير از خدا ميپرستيد، هيزم دوزخيد. شما در آن وارد خواهيد شد.
أنبياء99 – لَوْ کانَ هؤُلاءِ آلِهَةً ما وَرَدُوها وَ کُلٌّ فيها خالِدُونَ
اگر اينها خداياني [واقعي] بودند در آن وارد نميشدند، و حال آنکه جملگي در آن ماندگارند.
أنبياء 100 – لَهُمْ فيها زَفيرٌ وَ هُمْ فيها لا يَسْمَعُونَ
براي آنها در آنجا نالهاي زار است و در آنجا [چيزي] نميشنوند
أنبياء 103 – لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ اْلأَکْبَرُ وَ تَتَلَقّاهُمُ الْمَلائِکَةُ هذا يَوْمُکُمُ الَّذي کُنْتُمْ تُوعَدُونَ
دلهره بزرگ، آنان را غمگين نمي کند و فرشتگان از آنها استقبال مي کنند [و به آنان مي گويند:] اين همان روزي است که به شما وعده مي دادند.
أنبياء 104 – يَوْمَ نَطْوِي السَّماءَ کَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْکُتُبِ کَما بَدَأْنا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعيدُهُ وَعْدًا عَلَيْنا إِنّا کُنّا فاعِلينَ
روزي که آسمان را همچون در پيچيدن صفحه نامه ها در ميپيچيم. همان گونه که بار نخست آفرينش را آغاز کرديم، دوباره آن را بازميگردانيم. وعدهاي است بر عهده ما، که ما انجامدهنده آنيم.
أنبياء 105 – وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ اْلأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصّالِحُونَ
و در حقيقت، در زبور پس از تورات نوشتيم که زمين را بندگان شايسته ما به ارث خواهند برد
حضرت رسول الله(ص) فرمودند: اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة
اهم عناوين : بهشت حُسنی = برای کسانی که از قبل حسینی بودند خلود. بهشت ظهور.
(ذکر مصیبت ام البنین س به زبان عربی با مختصر ترجمه)