صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
[الذاريات15 ] – إِنَّ الْمُتَّقينَ في جَنّاتٍ وَ عُيُونٍ
پرهيزگاران در باغها و چشمه سارانند.
[الذاريات16 ] – آخِذينَ ما آتاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ کانُوا قَبْلَ ذلِکَ مُحْسِنينَ
آنچه را پروردگارشان عطا فرموده ميگيرند، زيرا که آنها پيش از اين نيکوکار بودند.
[الذاريات17 ] – کانُوا قَليلاً مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ
و از شب اندکي را مي خوابند.
[الذاريات18 ] – وَ بِاْلأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ
و در سحرگاهان [از خدا] طلب آمرزش ميکردند
الکاظم (علیه السلام)- کَانَ أَبُوالْحَسَنِ الْأَوَّلُ (علیه السلام) إِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنْ آخِرِ رَکْعَهًِْ الْوَتْرِ قَالَ هَذَا مَقَامُ مَنْ حَسَنَاتُهُ نِعْمَهًٌْ مِنْکَ وَ شُکْرُهُ ضَعِیفٌ وَ ذَنْبُهُ عَظِیمٌ وَ لَیْسَ لَهُ إِلَّا دَفْعُکَ وَ رَحْمَتُکَ فَإِنَّکَ قُلْتَ فِی کِتَابِکَ الْمُنْزَلِ عَلَی نَبِیِّکَ الْمُرْسَلِ (صلی الله علیه و آله) کانُوا قَلِیلًا مِنَ اللَّیْلِ ما یَهْجَعُونَ، وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ طَالَ هُجُوعِی وَ قَلَّ قِیَامِی وَ هَذَا السَّحَرُ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ لِذَنْبِی اسْتِغْفَارَ مَنْ لَمْ یَجِدْ لِنَفْسِهِ ضَرّاً وَ لَا نَفْعاً وَ لَا مَوْتاً وَ لَا حَیَاهًًْ وَ لَا نُشُوراً ثُمَّ یَخِرُّ سَاجِداً.
امام موسی بن جعفرالکاظم (علیهما السلام)- احمد بن عبدالعزیز گفته است: برخی از اصحاب برایم روایت کردهاند که ابالحسن اول حضرت مولاعلی (علیه السلام) وقتی از رکوع آخر نماز وتر برمیخاست و می‌گفت: «پروردگارا! این جایگاه کسی است که حسنات و نیکی های او نعمتی از جانب توست، شکرگزاری او کم است و گناه او بزرگ است و برای این، جز بر طرف کردن آنها و رحمت تو چیزی ندارد. به یقین تو در کتاب نازل شده بر نبی مرسلت صلی الله علیه و آله وسلم فرمودی: کانُوا قَلِیلاً مِنَ الَّیْلِ ما یَهْجَعُونَ* وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ؛ به خدا سوگند که بیداری ام کم و خوابم طولانی شده است. این سحر است و من مانند کسی از تو برای گناهانم آمرزش می‌طلبم که برای خود نفع و ضرری ندارد، مرگ و زندگی و برانگیخته شدنش به دست خودش نیست». سپس حضرت (علیه السلام) به سجده می افتاد.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۵، ص۱۱۰/ الکافی، ج۳، ص۳۲۵/ تهذیب الأحکام، ج۲، ص۱۳۲/ مستدرک الوسایل، ج۴، ص۴۱۴/ بحارالأنوار، ج۸۴، ص۲۰۸/ بحارالأنوار، ج۸۴، ص۲۸۱/ علل الشرایع، ج۲، ص۳۶۴/ نورالثقلین
.
الصّادق (علیه السلام)– إِنَّ الْعَبْدَ یُوقَظُ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ مِنَ اللَّیْلِ فَإِنْ لَمْ یَقُمْ أَتَاهُ الشَّیْطَانُ فَبَالَ فِی أُذُنِهِ قَالَ وَ سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: کانُوا قَلِیلًا مِنَ اللَّیْلِ ما یَهْجَعُونَ قَالَ کَانُوا أَقَلَّ اللَّیَالِی تَفُوتُهُمْ لَا یَقُومُونَ فِیهَا.
امام جعفر صادق (علیه السلام)- بنده را سه بار در شب بیدار می‌کنند؛ اگر بلند نشد شیطان نزد او می‌آید و در گوش او ادرار می‌کند. محمّدبن‌مسلم گوید: درباره‌ی آیه: کَانُوا قَلیلا مِّنَ اللیْل مَا یَهْجَعُونَ از امام صادق (علیه السلام)پرسیدم، فرمود: «شب‌های خیلی اندکی را از دست می‌دهند و در آن برای عبادت بیدار نمی‌شوند».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۵، ص۱۱۰/ الکافی، ج۳، ص۴۴۶/ تهذیب الأحکام، ج۲، ص۳۳۶/ وسایل الشیعهًْ، ج۸، ص۱۶۱/ البرهان/ نورالثقلین
