صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند متعال از ابتدای بعثت یک دستورالعمل به پیامبر اسلام(ص) برای مقابله با دشمنی ها داده که عبارت است از «صبر» یعنی «ایستادگی»، «مقاومت»، «محاسبات دقیق خود را با خدعه‌گری دشمن تغییر ندادن»، «با روحیه به سمت اهداف والای ترسیم شده حرکت کردن» و «ادامه دادن به مسیر».
اگر «صبر و استقامت» با «عقل، تدبیر و مشورت» همراه شود پیروزی قطعی خواهد بود صبر کردن به معنای تسلیم نشدن، دچار ضعف و تردید نشدن، با شجاعت و تدبیر جلوی دشمن را گرفتن و او را مغلوب کردن است.
مقام معظم رهبری مد ظله فروردین 1399
………………….
به یاد آورد بارها رسول خدا «ص» ایشان را به صبر دعوت نموده بودند، صبر در برابر سختی ها، مشکلات و مصیبت ها!
خدایا در صحنه های سخت دعوت به صبرمان نمودی[1]، صبر را در وجود ما قرار بده و ایمانمان را محکم‌تر بگردان.
نسخه‌ی صبر!
ناگهان همهمه‌ای از دور توجهش را جلب نمود. اخباری دهان به دهان می‌گشت و شادی با خود به همراه می‌آورد.
از جای برخاست و جلو دوید.
– چه خبر شده؟
-رسول الله «ص» فرموده‌اند، عهدنامه را موریانه خورده و جز نام الله چیزی ازآن باقی نمانده است، قرار شده ابوطالب عموی پیامبر«ص» خبررا به قریش برساند.
با شادی و دلی سرشار از امید به جمعیت پیوست.
یاران، چشم انتظار، در شِعب ایستاده بودند و منتظر رسیدن خبر!
در دلش شور و شعفی بر پا بود، ایمان داشت حرف رسول الله «ص» درست می‌باشد و این همان وعده خداست!
اخبار به سرعت پخش شد، ابوطالب «ع» مطلب را به قریشیان رسانده و ایشان قول داده بودند اگر موضوع صحت داشته باشد محاصره را به پایان خواهند رساند.
دلها در سینه با شدت بیشتری می‌طپید، همه منتظر بودند، چه انتظار شیرینی!
همه ایمان داشتند رسول خدا«ص» سخنی بر زبان نمی‌رانند مگر از جانب خداوند، پس یقین داشتند همان شده که پیامبر «ص» فرموده‌اند!
صدای پیک توجه همه را جلب نمود: عهدنامه را موریانه خورده و جز نام خداوند چیزی از آن باقی نمانده است!
هلهله شادی از میان جمعیت برخاست.
یاوران اشک می‌ریختند، اشکشان از شوق بود.
دست هایش را رو به آسمان بلند کرد، الحمدلله رب العالمین.
خدایا شکر به خاطر نصرتی که نمودی و صحنهای که ترتیب دادی تا برحق بودن رسولت«ص» را بار دیگر، به رخ همگان بکشی!
خدایا شکر که به ما توفیق همراهی بنده برگزیده‌ات را عطا کردی و نگذاشتی مشقّات، مارا از تبعیتِ از ایشان باز دارد.
خدایا تورا شکر که ایمانمان را محکم نمودی و نگذاشتی مرارت ها آن را در هم بشکند.
چه چیز در کارنامه اعمال یک انسان، می‌تواند زیباتر از همراهی ولیّ خدا و صبر و استقامت در سختی ها به عشق یاوری و سربازی او باشد؟!
………………..
به راستی صبر به چه معناست؟
آیا صبر کردن به معنای نشستن و دست روی دست گذاشتن است؟
جمله‌ای کلیدی در سخنان رهبر معظم انقلاب به چشم می‌خورد که می‌تواند مفهوم صبر را نمایان‌تر سازد«محاسبات دقیق خود را با خدعه‌گری دشمن تغییر ندادن».
برای درک مفهوم صبر به آیه‌ای از قرآن رجوع کنیم: وَ لَمّا بَرَزُوا لِجالُوتَ وَ جُنُودِهِ قالُوا رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْرًا وَ ثَبِّتْ أَقْدامَنا وَ انْصُرْنا عَلَي الْقَوْمِ الْکافِرينَ[2].
زمانیکه حضرت طالوت با یاران اندکش به لشکر جالوت می‌رسد در قبال هیمنه دشمن از خداوند ابتدا درخواست صبر
می‌کند، صبری که به دنبالش می‌توان استقامت نمود و در ادامه! طلب نصرت می‌نماید.
پس صبر نمی‌تواند مفهوم عقب نشینی، انفعال یا قعود داشته باشد، زیرا آنچه طالوت (ع) بعد از رویارویی با جالوت، در پیش رو دارد کارزاری دشوار است.
خود را در آن صحنه تصور کنیم: لشکریان طالوت(ع) تعداشان اندک است، خسته، گرسنه و تشنه‌اند زیرا زمانیکه به آب رسیدند فرمانده، شرطی عجیب برای ادامه همراهی تعیین نمود: کسانی می‌توانند مرا یاری نمایند که یا آب ننوشند و یا کف دستی از آب بنوشند[3].
در این امتحان دور از ذهن، تعداد زیادی از یاوران ریزش نموده و از همراهی باز ماندند و تعدادی اندک توفیق همراهی حضرت طالوت را در ادامه پیدا نمودند.
اکنون به صحنه مبارزه رسیده‌اند، تعدادی اندک در مقابل لشکریانی تا دندان مسلح!
دل از این هیبت و امکانات و توانایی ظاهری دشمن فرو می‌ریزد!
اولین چیزی که ممکن است از ذهن عبور کند سوال است، آیا ما برنده این جنگ نابرابر خواهیم بود؟
و اولین چیزی که امکان دارد در وجود رخنه کند شک است!
شک، به راه آمده!
شک، به کسی که تا بدین جا همراهیش نموده ای!
شک، به درست بودن مسیر!
شک، به توانائی ظاهری!
شک به همه چیز!
و این شک، پیکره‌ی ایمان را به لرزه می‌اندازد و اگر ادامه پیدا کند زیربنا و ساختار ایمانی و اعتقادی شخص را در هم
می‌کوبد!
عده‌ای ناامید گشته و دم از ناتوانی می‌زنند! پاسخ حضرت طالوت چه زیبا و تامل برانگیز است: کَمْ مِنْ فِئَةٍ قَليلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثيرَةً بِإِذْنِ اللّهِ وَ اللّهُ مَعَ الصّابِرينَ[4].
بنابراین حضرت ابتدا از خدا طلب صبر می‌کند، که اگر صبر باشد، استقامت به دنبالش شکل می‌گیرد واگر در امتحان الهی، جامعه‌ای از این دو عنصر بهره بَرَد، می‌توان امید نصرت خدارا در دل پروراندو انتظار نصرت داشت.
پس صبر حفظ ساختار است، همان تغییر ندادن محاسبات در برابر خدعه گری دشمن!
حفظ ساختار اعتقادی و ایمانی و رفتاری و………!
اینکه در صحنهای که هیچ چیز آن طبق عقل و منظق با هم جور در نمی‌آید ساختار ایمان بر هم نریزد و استوار بماند، زیرا ایمان که باشد به دنبالش استقامت و عمل صالح شکل می‌گیرد.
…………………………………………………..
اکنون بعد از گذشت هزار و اندی سال، حال و روز ما چقدر شبیه شعب ابی طالب است!
دشمنان صهیون غربی، عربی و امریکایی با امکاناتی نابرابر احاطه‌مان نموده‌اند، تحریم های اقتصادی مارا در حصر قرار داده است!
سالهاست کثیری دشمن ماهستند به بهانه‌ی هسته‌ای و حقوق بشری و…. ولی اصل دشمنی همان نظام اسلامی ماست!
اما خداوند ما را تنها نگذاشته است! معتمد امام زمان عج در میان ماست، متوکل و صبور، با دلی روشن و پر امید از معیت رب! با اعتماد می‌فرماید:« إِنَّ مَعي رَبّي سَيَهْدينِ» [5]
ابتدای سال جدید در حالی نسخه رسول الله «ص» را به ما یاد آور می‌شوند که سالی پراز فشار و صحنه های سخت را پشت سر گذاشته‌ایم.
آیا صحنه‌های سخت‌تری در پیش روی ماست؟
خدایا بر تو توکل می‌کنیم و می‌گوئیم: «رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْرًا وَ ثَبِّتْ أَقْدامَنا وَ انْصُرْنا عَلَي الْقَوْمِ الْکافِرينَ»
خدایا کمکمان کن در ابتلائات پیش رو ایمانمان به جلودار و ولیّمان «سید علی خامنه‌ای مد ظله» دچار خدشه نگردد .
خدایا بر حرف شنوی و اعتماد بدیشان نصرتمان کن، تا زمانیکه می فرمایند مشکلات ما با تکیه به دشمنانمان حل نمی‌شود، حرف و حدیث و اخبار دیگران تخم شک در دل ما نکارد و ساختار ایمانمان را بر هم نریزد.
تا زمان رسیدن این امانت الهی(انقلاب اسلامی) به دست صاحب برحقش امام زمان عج توفیق تبعیت و همراهی ایشان را بر ما عطا بفرما .
[1] [آل عمران186 ] – لَتُبْلَوُنَّ في أَمْوالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُمْ وَ لَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذينَ أُوتُوا الْکِتابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ مِنَ الَّذينَ أَشْرَکُوا أَذًي کَثيرًا وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ ذلِکَ مِنْ عَزْمِ اْلأُمُورِ
[2] بقره-250
[3] [البقرة249 ] ص41 – فَلَمّا فَصَلَ طالُوتُ بِالْجُنُودِ قالَ إِنَّ اللّهَ مُبْتَليکُمْ بِنَهَرٍ فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنّي وَ مَنْ لَمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنّي إِلاّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِيَدِهِ فَشَرِبُوا مِنْهُ إِلاّ قَليلاً مِنْهُمْ فَلَمّا جاوَزَهُ هُوَ وَ الَّذينَ آمَنُوا مَعَهُ قالُوا لا طاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجالُوتَ وَ جُنُودِهِ قالَ الَّذينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا اللّهِ کَمْ مِنْ فِئَةٍ قَليلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثيرَةً بِإِذْنِ اللّهِ وَ اللّهُ مَعَ الصّابِرينَ
[4] بقره-249
[5] [الشعراء62 ] ص370 – قالَ کَلاّ إِنَّ مَعي رَبّي سَيَهْدينِ
