صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
از وقتی ویروس کرونا آمده، به شدت مراقب هستیم تا به ما سرایت نکند؛
روزی ۵۰ بار دست هایمان را می‌شوئیم؛
در و دیوار و دستگیرۀ درب و محیط کار و زندگی خود را ضد عفونی می‌کنیم؛
نزدیک کسی که مشکوک است نمی‌رویم؛
از حضور در اماکنی که احتمال آلودگی وجود دارد، می‌پرهیزیم و…
این کارها بسیار عالی و لازم است؛ فقط یک نکته:
«تقوا» دقیقا یعنی همین؛
یعنی همینطور دقیق، مراقب پاکی قلبمان باشیم؛
از گناه و کارهای مشکوک به معصیت دوری کنیم؛
در معاشرت با افراد مشکوک به آلودگی، مراقب باشیم؛
از حضور در محافل آلوده به گناه بپرهیزیم؛
و اگر آلوده شدیم، با استغفار و توبه، روح خود را شستشو دهیم.
یادمان باشد؛
اگر به ویروس کرونا مبتلاء شویم، نهایتا از زندگی دنیا محروم می‌شویم؛
اما…
اگر با گناه، قلب و جان ما آلوده شود و دنبال بهبود نرویم، از زندگی ابدی محروم خواهیم شد.
وقتی پزشکان دستورالعمل هایی جهت آلوده نشدن به ما می‌دهند، گوش می‌کنیم و سریع به اشتراک می‌گذاریم؛
ولی حرف خدا و پیامبر و امامان که برای آلوده نشدن روح ماست را جدی نمی‌گیریم!
ای کاش حداقل به اندازۀ دنیای خود، نگران آخرت خود هم بودیم؛
👈🏻 و همانقدر که به سلامت جسم خود اهمیت می‌دهیم و حرف پزشکان را گوش می‌کنیم؛ دغدغۀ سلامت روح خود را داشتیم و سخنان خدا و دین برای «انجام واجبات» و «ترک گناهان» را رعایت می‌کردیم.
کلام آخِر:یاایهاالذین آمَنوا آمِنوا
ای کسانیکه ایمان آورده‌اید؛ ایمان بیاورید (سورۀ نساء 136)
ملتمس دعا و عاقبت بخیری
