مناجات راغبين امام سجاد علیه السلام

خداى ودود
بنده اى در طريقِ وصال توست.
مسافر ابديت،
رهسپار كوى توست.
توشه اش كم،
راهش طولانى است.

ای اميد من،
اگر آذوقه راهم كم است، حسن ظن و خوش گمانى و توكلم به تو زياد است.١

اگر جرم و خطايم، دغدغه عقوبتت را در من زنده كرده، اميدم به لطف و كرمت آرامش خيالم بخشيده است.٢

اگر گناهم، مرا در تيررس مجازاتت قرار داده، ولى حسن اعتمادم مرا به پاداش خيرت مى كشاند.٣

اگر حجاب هاى غفلت، مرا از آمادگى ديدارت عقب انداخته، ولى شناختى كه به درياى كرمت دارم مرا از خواب بيدار كرده است.۴

اگر كثرت طغيان و گناهم، مرا به وحشت و اضطراب انداخته، ولى نسيم خوش بشارت مغفرت و رضوانت مرا آسايش داده است.۵

ای خداى عزيزم
به اشراق جمالت،
به انوار پاك بى مثالت،
به امواج عواطف و مهربانيت
و لطايف نيكى و احسانت،
از تو مى خواهم، گمانى را كه به پاداش هاى خيرت و هديه هاى زيبايت در مقام قرب و جوارت دارم محقق فرمايى.۶

به عملم، نگاه نكن، به حسن ظنم بنگر.
به زشتى‌ام ننگر، به دل پر اميدم بنگر.
من با عدم لياقتم، خود را در معرض نسيم لطف و عنايتت قرار داده ام.
از تو، باران جود و لطفت را در سرزمين خشكيده دلم مى طلبم.٧
از خشم و سخطت، به آغوش مهر و رضايت فرار مى كنم.٨
از تو، به سوى تو، مى گريزم.٩
پناهى جز تو ندارم.
ملجأم تويى.
خانه‌ام تويى.
اميدم تويى.
خدايم تويى.
رفيقم تويى.
دلسوزم تويى.
مولايم تويى.
به بهترين هاى نزد تو، اميد بسته ام.١٠
به هدايايى كه به خوبانت مى دهى، چشم دوخته ام.١١

به اكرام هايى كه نيمه شب به خاصان درگاهت مى دهى، طمع بسته ام.

به انعام هايى كه به صالحين در آخرت وعده داده اى، اميد دارم.

به نگاه و كلام و سلام روز قيامتت، به شايستگان عرصه آن روز، دل بسته ام.

به بنده نوازيت، نيازمندم.١٢
به دستگيري، محتاجم.
به اغماضت، دل بسته ام.

خداى عزيز من
قبل از چشم باز كردنم با فضلت آشنا و مأنوسم.١٣
و بعد از چشم بستنم از دنيا، فضلت را مى جويم.

بخشش هاى بيكرانى كه به من عنايت كرده اى، از من مگير.١۴
آنچه از عيوبم كه پرده پوشى كرده اى، افشا مكن.١۵
آنچه از زشتى هايم را كه جز تو كسى آگاه نيست، بيامرز.١۶

خداى رؤوفم
به اذن شفاعتت، سخت محتاجم.١٧
از قهرت، به لطفت پناه آورده ام.١٨
درِ خانه احسانت را، با دست طمع مى كوبم.١٩
به فضل و بخشش هايت دل بسته ام.٢٠
باران رحمتت را مى طلبم.٢١
ابر پر بار لطفت را مى جويم.٢٢
رضايت را مى خواهم.
رهسپار كوى پر جود توام.٢٣
بر سفره اكرامت واردم.٢۴
به خير و بركات درخشانت ملتمسم.٢۵
روى كريم و دست نوازشگرت را مريدم.٢۶
درِ خانه ات را مى كوبم.٢٧
گداى كوى عظمت و جلال توام.٢٨
با من آن معامله ای را بفرما که شایسته ی مغفرت و رحمت توست.٢٩
نه آن كه من اهل آنم.٣٠

۱ : الهى انْ كانَ قَلَّ زادى فِى الْمَسيرِ الَيكَ، فَلَقَدْ حَسُنَ ظَنّى بِالتَّوَكُّلِ عَلَيكَ.
۲ : وَانْ كانَ جُرْمى قَدْ اخافَنى مِنْ عُقُوبَتِكَ، فَانَّ رَجآئى قَدْ اشْعَرَنى بِالأَمْنِ مِنْ نِقْمَتِكَ.
۳ : وَانْ كانَ ذَنْبى قَدْ عَرَضَنى لِعِقابِكَ فَقَدْ اذَنَنى حُسْنُ ثِقَتى بِثَوابِكَ.
۴ : وَانْ انا مَتْنِى الْغَفْلَة عَنِ الْأِسْتِعْدادِ لِلِقآئِكَ، فَقَدْ نَبَّهَتْنِى الْمَعْرِفَة بِكَرَمِكَ، وَ الائِكَ.
۵ : وَانْ اوْحَشَ ما بَينى وَبَينَكَ فَرْطُ الْعِصْيانِ وَالطُّغْيانِ، فَقَدْ انَسَنى بُشْرَى الْغُفْرانِ وَالرِّضْوانِ.
۶ : اسْئَلُكَ بِسُبُحاتِ وَجْهِكَ، وَبِانْوارِ قُدْسِكَ، وَابْتَهِلُ الَيكَ بِعَواطِفِ رَحْمَتِكَ، وَلَطآئِفِ بِرِّكَ، انْ تُحَقِّقَ ظَنّى بِما اؤَمِّلُهُ مِنْ جَزيلِ اكْرامِك
۷ : وَمُنْتَجِعٌ غَيثَ جُودِكَ وَلُطْفِكَ.
۸ : فآرٌّ مِنْ سَخَطِكَ الى رِضاكَ.
٩ : هارِبٌ مِنْكَ الَيكَ.
۱۰: راج احْسَنَ ما لَدَيكَ.
۱۱ : مُعَوِّلٌ عَلى مَواهِبِكَ.
۱۲ : مُفْتَقِرٌ الى رِعايتِكَ.
۱۳ : الهى ما بَدَاْتَ بِهِ مِنْ فَضْلِكَ فَتَمِّمْهُ.
۱۴ : وَما وَهَبْتَ لى مِنْ كَرَمِكَ فَلا تَسْلُبْهُ.
۱۵ : وَما سَتَرْتَهُ عَلَىَّ بِحِلْمِكَ فَلا تَهْتِكْهُ.
۱۶ : وَما عَلِمْتَهُ مِنْ قَبيحِ فِعْلى فَاغْفِرْهُ.
۱۷ : الهى اسْتَشْفَعْتُ بِكَ الَيكَ.
۱۸ : وَاسْتَجَرْتُ بِكَ مِنْكَ.
۱۹ : اتَيتُكَ طامِعاً فى احْسانِكَ.
۲۰ : راغِباً فِى امْتِنانِكَ.
۲۱ : مُسْتَسْقِياً وابِلَ طَوْلِكَ.
۲۲ : مُسْتَمْطِراً غَمامَ فَضْلِكَ.
۲۳ : طالِباً مَرْضاتَكَ، قاصِداً جَنابَكَ.
۲۴ : وارِداً شَريعَة رِفْدِكَ.
۲۵ : مُلْتَمِساً سَنِىَّ الْخَيراتِ مِنْ عِنْدِكَ.
۲۶ : مُريداً وَجْهَكَ.
۲۷ : طارِقاً بابَكَ.
۲۸ : مُسْتَكيناً لِعَظَمَتِكَ وَجَلالِكَ.
٢٩ : فَافْعَلْ بى ما انْتَ اهْلُهُ مِنَ الْمَغْفِرَة وَالرَّحْمَة.