مناجات تائبين امام سجاد علیه السلام

عزيز دلم!
گرد ذلت گناه را بر سر دارم.
لباس خوارى معصيت را به تن دارم.۱
عرق شرم نافرمانى را به پيشانى دارم.
ناخلف بودن از پيمان ميثاق فطرت را در پرونده سياهم دارم.
گناه، لباس بيچارگى به تنم كرده و از نور وجودت به ديار ظلمت نفس دورم كرده.۲
معاصى، مرا از حريمت رانده و به ظلمتكده فراق و دورى تبعيدم كرده.
حايلى سخت و ضخيم به نام نافرمانى، مرا از درك لطافت حضورت، محروم كرده.
قلبم را كه مى بايست جاى تو باشد به سياهچالى عميق،
مزبله اى متعفن،
و لانه اغيار تبديل كرده.
دلم را كه مى بايست به عشق تو زنده باشد، در سوز كشنده گناه مرده.۳

خدايا، دلم را زنده كن.
آب حيات توبه، بر سرزمين خشكيده دلم به باران.۴
و تشنه كامى قلبم را با آب توبه سيراب كن.
تويى كه رگ حيات بندگان را به دست دارى،
دل مرده‌ام را زنده كن.
اختناق گناه، حيات روحم را ساقط كرده است.
امروز، به توبه درِ خانه تو نشسته‌ام زيرِ درگاهت به اشك آمده ام.
به عزتت قسم، هيچ احياكننده دلى جز تو نمى بينم.
هيچ آمرزشگرى براى گناهم نمى يابم.۵
هيچ جبران كننده اى براى شكسته دلان جز تو نمى بينم.۶
با خضوع در خانه ات را مى كوبم.٧
با مسكنت و فقر به درگاهت آمده ام.٨
از همه جا رانده و مانده،
دل راه خانه تو را جسته.
اگر تو هم مرا برانى، به كى روى آورم؟ ٩
اگر از آستان قدست مرا دور كنى كجا پناه آورم؟١٠
واى، بر خجلت و شرم و بى نواييم.١١
افسوس بر پرونده سياه و رسواييم.
دريغ بر زشتى و قصور و آلودگيم.١٢
تو را به آمرزشگرى مى شناسم.١٣
تو را به ترميم شكستگى‌ها مى شناسم.١۴
تو را به آغوش باز و پذيرش توبه كاران مى شناسم.
از تو مى خواهم گناهان هلاكت بارم را امروز ببخشى.١۵
رسوايى هاى نهانم را براى هميشه بپوشانى.١۶
در قيامت كبرى از نسيم خوش عفوت محرومم نكنى.١٧
در پيش چشم همگان در بر انگيختن از قبرها از غفرانت بى بهره‌ام نكنى.
لباس گذشت و اغماضت را آن روز به تنم كنى.١٨

خداى رئوف
سايه بان رحمتت را بر سرزمين دل خشكيده از گناهم بر پا كن.١٩
ابر رأفتت را بر ننگ و عيب از اعمالم بفرست.٢٠
بنده فرارى جز در خانه آقا و مولايش كجا رود؟٢١
من بى نوا كه گناه، فراريم داده، جز در خانه تو به كجا بر گردم؟
كيست كه مرا از خشم و سخط تو پناه دهد؟٢٢

خداى عزيز
اگر تنها راه پشيمانى از گناه فقط توبه است، به عزتت قسم من توبه كردم.٢٣
اگر استغفار از نافرمانى، وسيله سبك شدن از گناه است، به عزتت قسم من از مستغفرينم.٢۴
حق با توست كه مرا سرزنش كنى.٢۵
حق با توست كه مرا شرمنده كنى.
حق با توست كه نگاهم نكنى.
حق با توست كه زشتى هايم را يادم آرى.
حق با توست كه توبه‌ام نپذيرى.
حق با توست كه از درِ خانه ات مرا برانى.

خدايا به قدرت و سلطه اى كه بر من ناچيز دارى توبه‌ام را بپذير.٢۶
با حلمت از من بگذر.٢٧
با علم واسعه ات بر من مدارا كن.٢٨

خداى عزيزم
تويى كه درِ مباركى را به روى بندگانت باز كردى و آن را توبه ناميدى.٢٩
تويى كه در قرآن امر كردى تُوبُوا إِلَى اللَّهِ توبه نصوح كنيد و به خدا برگرديد.٣٠
هيچ عذرى باقى نگذاشتى براى بندگانت كه از اين باب آمرزش غفلت كنند.٣١
حجت را تمام كردى بر معصيت كاران (كه گر گدا كاهل بود تقصير صاحب خانه چيست؟)

خداى رئوف
اگر نافرمانى از بنده ات ناپسند است، عفو و اغماض از تو پسنديده است.٣٢
اى كه بيچارگان را دست مى گيرى.
اى كه به اسرار آگاهى.
اى كه خوب پرده پوشى مى كنى.
اى كه بر و نيكى همه از توست.
به جود و كرمت شفاعتت را مى جويم.
به قدس و پاكيت توسل جسته ام.
سر به آستان تو مى سايم.
دعايم را زمين مگذار.٣٣
اميدم را بى پاسخ مگذار.٣۴
توبه‌ام را قبول كن.٣۵
خطاهايم را ناديده گير.٣۶

١- الهى الْبَسَتْنِى الْخَطايا ثَوْبَ مَذَلَّتى.
٢- وَجَلَّلَنِى التَّباعُدُ مِنْكَ لِباسَ مَسْكَنَتى.
٣- وَاماتَ قَلْبى عَظيمُ جِنايتى.
۴- فَاحْيهِ بِتَوْبَة مِنْكَ يا امَلى وَبُغْيتى.
۵- فَوَ عِزَّتِكَ ما اجِدُ لِذُنوُبى سِواكَ غافِراً.
۶- وَلا ارى لِكَسْرى غَيرَكَ جابِراً.
٧- َوَقَدْ خَضَعْتُ بِالإِنابَة الَيكَ.
٨- نوْتُ بِالْاسْتِكانَة لَدَيكَ.
٩- فَانْ طَرَدْتَنى مِنْ بابِكَ فَبِمَنْ الوُذُ.
١٠ وَانْ رَدَدْتَنى عَنْ جَنابِكَ فَبِمَنْ اعُوذُ.
١١ فَوا اسَفاهُ مِنْ خَجْلَتى وَافْتِضاحى.
١٢ وَوا لَهْفاهُ مِنْ سُوءِ عَمَلى وَاجْتِراحى.
١٣ اسْئَلُكَ يا غافِرَ الذَّنْبِ الْكَبيرِ.
١۴ وَيا جابِرَالْعَظْمِ الْكَسيرِ.
١۵ انْ تَهَبَ لى مُوبِقاتِ الْجَرآئِرِ.
١۶ وَتَسْتُرَ عَلَىَّ فاضِحاتِ السَّرآئِرِ.
١٧ وَلا تُخْلِنى فى مَشْهَدِ الْقِيامَة مِنْ بَرْدِ عَفْوِكَ وَغَفْرِكَ.
١٨ وَلاتُعْرِنى مِنْ جَميلِ صَفْحِكَ وَسَتْرِكَ.
١٩- الهى ظَلِّلْ عَلى ذُنُوبى غَمامَ رَحْمَتِكَ.
٢٠- وَارْسِلْ عَلى عُيوبى