بسم الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب العالمین
دعای امام حسن(ع) و نزول مائده آسمانی
يكى از اصحاب امام حسن مجتبى (علیه السلام) گفت:
روزى حضرت از شهر مدينه منوّره عازم شهر شام شد.
من نيز با عدّه اى – كه تعداد آن ها هفتاد نفر بود – به همراه حضرت حركت كرديم .
امام عليه السلام هنگام حركت ، روزه بود و هيچگونه آذوقه و زاد و توشه اى همراه خود برنداشته بوديم .
چون مقدارى از مسافت را پيموديم ، خورشيد غروب كرد و نماز مغرب و عشاء را به امامت آن حضرت خوانديم ؛ و بعد از نماز، حضرت دست به دعا برداشت
و هنگامى كه دعايش به درگاه خداوند متعال پايان يافت،
ناگاه متوجّه شديم كه درى از آسمان گشوده شد و ملائكه الهى به همراه زنبيل هايى كه پر از ميوه و اشياء خوراكى بود، وارد شدند.
و سپس آن غذاهاى داغ و لذيذ؛ و همچنين ميوه ها را جلوى ميهمانان امام حسن مجتبى عليه السلام چيدند؛ و همه ما به همراه آن حضرت از آن غذاها و ميوه ها ميل كرديم .
و چون بسيار خوش طعم و لذيذ بود؛ و از جهتى ما نيز راه زيادى را پيموده بوديم و خسته و گرسنه شده بوديم ، طبيعى بود كه زياد خورديم .
ولى بدون آن كه چيزى از غذاها و ميوه ها كم شده باشد، ملائكه ها آن ها را جمع كرده و به آسمان بالا بردند
مدينة المعاجز: ج 3، ص 235، ح 854، اثبات الهداة : ج 2، ص 561، ح 25.
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
مائدة114 – قالَ عيسَي ابْنُ مَرْيَمَ اللّهُمَّ رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ تَکُونُ لَنا عيدًا ِلأَوَّلِنا وَ آخِرِنا وَ آيَةً مِنْکَ وَ ارْزُقْنا وَ أَنْتَ خَيْرُ الرّازِقينَ
عيسي پسر مريم گفت: «بار الها، پروردگارا، از آسمان، خواني بر ما فرو فرست تا عيدي براي اول و آخر ما باشد و نشانهاي از جانب تو. و ما را روزي ده که تو بهترين روزيدهندگاني».
مرسلات41 – إِنَّ الْمُتَّقينَ في ظِلالٍ وَ عُيُونٍ
اهل تقوا در زير سايه ها و بر کنار چشمهسارانند،
مرسلات42 – وَ فَواکِهَ مِمّا يَشْتَهُونَ
با هر ميوهاي که خوش داشته باشند.
مرسلات43 – کُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنيئًا بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
به [پاداش] آنچه ميکرديد، بخوريد و بياشاميد؛ گواراتان باد.
مرسلات44 – إِنّا کَذلِکَ نَجْزِي الْمُحْسِنينَ
ما نيکوکاران را چنين پاداش ميدهيم.