صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
پس از یاد خدا !
چنانكه یادآور شدی، ما و شما دوست بودیم و هم خویشاوند، اما دیروز میان ما و شما بدان جهت جدایی افتاد كه ما ایمان آوردیم و شما كافر شدید، و امروز ما در اسلام استوار ماندیم و شما آزمایش گردیدید، اسلام آوردگان شما با ناخشنودی، آن هم زمانی به اسلام روی آوردند كه بزرگان عرب تسلیم رسول خدا (ص) شدند، و در گروه او قرار گرفتند. در نامه ات نوشتی كه طلحه و زبیر را كشته، و عایشه را تبعید كرده ام، و در كوفه و بصره منزل گزیدم، این امور ربطی به تو ندارد، و لازم نیست از تو عذر بخواهم. و نوشتی كه با گروهی از مهاجران و انصار به نبرد من می آیی، هجرت از روزی كه برادرت (یزید) در فتح مكه اسیر شد پایان یافت، پس اگر در ملاقات با من شتاب داری، دست نگهدار، زیرا اگر من به دیدار تو بیایم سزاوارتر است، كه خدا مرا به سوی تو فرستاده تا از تو انتقام گیرم، و اگر تو با من دیدار كنی چنان است كه شاعر اسدی گفت: (تندباد تابستانی سخت می وزد و آنها را با سنگ ریزه ها، و در میان غبار و تخته سنگها، درهم می كوبد.)
یادآوری سوابق نظامی در پیروزیها
و در نزد من همان شمشیری است كه در جنگ بدر بر پیكر جد و دایی و برادرت زدم. به خدا سوگند! می دانم تو مردی بی خرد و دل تاریك هستی، بهتر است درباره تو گفته شود از نردبانی بالا رفته ای كه تو را به پرتگاه خطرناكی كشانده، و سودی برای تو نداشته، زیانبار است، زیرا تو غیر گمشده خود را می جویی، و غیر گله خود را می چرانی. منصبی را می خواهی كه سزاوار آن نبوده، و در شان تو نیست، چقدر گفتار تو با كردارت فاصله دارد؟ چقدر به عموها و دایی هایت شباهت داری، شقاوت و آرزوی باطل آنها را به انكار نبوت محمد (ص) واداشت، و چنانكه می دانی در گورهای خود غلطیدند، نه برابر مرگ توانستند دفاع كنند، و نه آنگونه كه سزاوار بود از حریمی حمایت، و نه در برابر زخم شمشیرها خود را حفظ كردند، كه شمشیرها در میدان جنگ فراوان، و سستی در برابر آن شایسته نیست. تو درباره كشندگان عثمان فراوان حرف زدی، ابتدا چون دیگر مسلمانان با من بیعت كن، سپس درباره آنان از من داوری بطلب، كه شما و مسلمانان را به پذیرفتن دستورات قرآن وا دارم، اما آنچه را كه تو می خواهی، چنان است كه به هنگام گرفتن كودك از شیر، او را بفریبند، سلام بر آنان كه سزاوار سلامند.
ولی الله
ولی المومنین
