تعقل درمهدویت عج یعنی چه؟

بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین

ما ایمان داریم که انقلاب اسلامی درایران با اراده الهی بواسطه خلیفه وخاتم اوصیاءامام مهدی سلام الله علیه و عجل الله تعالی فرجه اقامه شده است، و دوران مطلومیت وتو سریخوری شیعیان اهل بیت عصمت وطهارت علیهم السلام به پایان خود نزدیک شده . و ما درمعرض آیات آفاقی و انفسی قرارداده شدیم و سیر جدیدی از آیات را شاهدبودیم که تاقبل ازاین درهیچ قومی سابقه نداشت،

فصلت53 – سَنُريهِمْ آياتِنا فِي اْلآفاقِ وَ في أَنْفُسِهِمْ حَتّي يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَ وَ لَمْ يَکْفِ بِرَبِّکَ أَنَّهُ عَلي کُلِّ شَيْ‏ءٍ شَهيدٌ

به زودي آیات خود را در افق ها[ي گوناگون‏] و در نفوسشان نشان خواهيم داد، تا برايشان روشن وواضح گردد که او خود حق است‏. آيا پروردگارت کافي نيست؟یقیناً که او شاهد هر چيزي است‏

وبا تعقل در صحنه هایی که خداوند متعال برپا میکند به استنتاج قلبی رسیده ایم که این صحنه ها و وقایع 4 دهه اخیر نشئت گرفته از بروزات یداللهی امام علیه‎السلام است و ماشاهد این آیات بودیم که بت زمانه را شکست وطاغوت واولیاء طاغوت را از سرزمین نور اخراج کرد وکافران به ولایت الله یا به خارج از کشور گریختندویا به گورستان رهنمون شدند.وبا بروزات عین اللهی خداوند متعال منّت بر سر ما گذاشت و کشتی انقلاب را برای مومنین به ولایت الله و ولایت رسول الله و ولایت مومنین به خدا و رسول الله بواسطه الهدی وَ دينِ الْحَقِّ ساخت، وبارقه ای از کلام حق وحتم سیدما شکل عملی به خود گرفت، وما «الفلک الجاریه فی الجج الغامره »را بصورت کشتی انقلاب اسلامی عیان دیدیم که با نورالله  با عین الله ساخته شد« وحدیث سفینه به نقل ابوذر غفاری از رسول الله ص ،را به یاد داریم: إِنَّمَا مَثَلُ أَهْلِ بَیتِی فِیکُمْ کَمَثَلِ سَفِینَةِ نُوحٍ، مَنْ دَخَلَهَا نَجَی، وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِقَ،  مَثَل اهل بیت من در میان شما کأنه کشتی نوح است، هر کس به این کشتی داخل شود نجات می‌یابد، و هر کس جا بماند، غرق می‌شود.« شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۶۳۳؛ دیلمی، ارشادالقلوب، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۰۶؛ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۲۷؛ شیخ صدوق، الأمالی، ۱۳۶۲ش، ص۲۶۹، حدیث ۱۸؛ طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۲۷۳.». وکلام امام جعفرصادق علیه‎السلام مؤید این است که راوی پرسیده بود مگر همه شما کشتی نجات نیستید، پس چرا به امام حسین علیه‎السلام می‌گویید «سفینةالنجاة»، فرمودند: «کُلُنا سُفُن النّجاة و لکن سَفینة جَدّی الحُسُین أوسَع وفی لُجج البحار أسرع» همه ما اهل بیت کشتی‌های نجاتیم، ولی کشتی جدم حسین وسیع‌تر و در عبور از امواج سهمگین دریاها سریع‌تر است. «بحار الانوار، ج 26، ص 322»  

. وما حس وحال راکبین کشتی انقلاب رادراین 41 سال گذشته دیده ایم ودرهردهه از انقلاب اسلامی مرحله ای ازتام شدن نورالله«وَ اللّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ .صف 8 » را شاهد بوده ایم و هرکه دراین نورافشانی خدایی تاب نیاورد خودش را از کشتی انقلاب بیرون انداخته وبقیه شان هم بیرون می پرند…

آیابه فرموده امام خامنه ای عزیز حفظه الله تعالی توجه کرده ایم؟؟

بهترین شکل ادامه‌ی یک نظام اجتماعی این است که در عین ثبات، تحول داشته باشد. رکود بد است و ثبات خوب است. ثبات یعنی استقرار؛ یعنی این چهارچوب، این هندسه، در جای خود محفوظ باشد، مستقر باشد، ریشه‌دار باشد؛ در عین حال در داخل این چهارچوب، تحولات، مسابقات و رقابت ها وجود داشته باشد. این بهترین شکل است که کشتی نظام در دریاهای طوفانی بتواند بدون دغدغه حرکت کند. «و هی تجری بهم فی موج کالجبال»؛ هود: ۴۲ این درباره‌ی کشتی نوح است. کشتی حرکت میکند، در بین امواج گوناگون هم هست؛ لیکن این امواج سهمگین نمیتوانند استقرار او را از بین ببرند. این استقرار بایست وجود داشته باشد. البته در درون این استقرار، در درون این چهارچوب، تحول وجود دارد. …آن کسانی که این نقشه‌ی کلی را که متبلور است در قانون اساسی و حکمیت قانون و داوری قانون، قبول دارند، جزو مجموعه‌ی نظام اسلامی هستند. آن کسانی که اینها را رد میکنند، کسانیاند که خودشان به دست خودشان صلاحیت حضور در نظام اسلامی را دارند از دست میدهند و صلاحیت ندارند. کسانی که حاضر نیستند قانون را تحمل کنند، کسانی که حاضر نیستند اکثریت را قبول کنند، کسانی که آن انتخابات عظیم چهل میلیونىِ مایه‌ی افتخار را زیر سؤال میبرند، یک نقطه‌ی قوّت را برای نظام میخواهند تبدیل کنند به یک نقطه‌ی ضعف، اینها در واقع دارند خودشان، خودشان را از این کشتی نجات – که نظام اسلامی است – بیرون میاندازند؛ والّا هیچ کس نمیخواهد کسی را از کشتی نجات بیرون بیندازد. حضرت نوح نبی اللَّه علی نبیّنا و علیه السّلام به فرزندش فرمود: «یا بنىّ ارکب معنا و لا تکن مع الکافرین».  هود: ۴۲. نظام اسلامی هم تأسیاً به حضرت نوح، به همه میگوید: بیائید با ما باشید، بیائید وارد این کشتی نجات شوید، «و لا تکن مع الکافرین». هدف و مبنا این است. ما هیچ کس را از نظام بیرون نمیکنیم؛ اما کسانی هستند که خودشان، خودشان را از نظام بیرون میکنند؛ خودشان را از نظام خارج میکنند. امیدواریم که خدای متعال به ما توفیق بدهد تا بتوانیم نظام اسلامی را با همین کلیت و با همین جهت گیرىِ درست که بحمداللَّه تا امروز آمده‌ایم، حفظ کنیم و بتوانیم به این نظام و به این مردم خدمت کنیم.

بیانات امام خامنه ای در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری1388/12/06.

ولی به شما عرض کنم، بشارت های الهی این‌قدر زیاد است که هر غمی را از دل پاک میکند. بشارت های الهی خیلی زیاد است. نباید خیال کرد که اگر چهار نفر آدمی که سابقه انقلابی دارند، از کاروان انقلاب کنار رفتند، پس انقلاب غریب ماند. نه آقا، همه انقلاب ها، همه فکرها، همه جریان های گوناگون اجتماعی، هم ریزش دارند، هم رویش دارند؛ ریزش در کنار رویش.شما به صدر اسلام نگاه کنید، ببینید آن کسانیکه در دوران غربت اسلام و غربت علی، از امیرالمؤمنین دفاع کردند، چه کسانی بودند؟ اینها سابقه‌ داران اسلام نبودند. سابقه‌داران اسلام، جناب طلحه و جناب زبیر و جناب سعدبن‌ ابی وقّاص و امثال اینها بودند. بعضی از اینها علی «ع» را تنها گذاشتند؛ بعضی از اینها در مقابل علی«ع» ایستادند. اینها ریزش ها بودند. اما رویش کدام است؟ رویش، عبداللَّه ‌بن‌عبّاس است؛ محمّدبن ‌ابی بکر است؛ مالک اشتر است؛ میثم تمّار است. بیانات امام خامنه ای در خطبه‌های نمازجمعه‌26/9/.1378 ..خیال نكنند اگر ٤ نفر كه سابقه انقلابی دارند از كاروان انقلاب كنار رفتند انقلاب غریب است این انقلاب تا آخر هست و به مهدویت وصل خواهد شد و هر کس پیاده شود باخته است…

*همه باید بدانیم مادردورانی هستیم که تحولات عظیمی درپیش است سیلی های نورانی که از جانب خداوند به پیکره منحوس دشمنان خدا آمریکا و همپاله هایش دراین دو دهه اخیر بیشتر وارد شده را شاهدیم.. بایدبدانیم که کلام مولایمان حکم است حتم است به یاد داریم که برای شیخ عزیز مکتوب کرد «در توقيعي حضرت فرمودند:إِنَّا غَيْرُ مُهمِلِينَ لِمُرَاعَاتِكُم وَ لَا نَاسِينَ لِذِكْرِكُم وَ لَو لَا ذَلِكَ لَنَزَلَ بِكُمُ اللَّأوَاءُ وَ اصطَلَمَكُمُ الْأَعدَاءُ ؛ همانا، ما از رعايت حـال شماكوتاهى نمى ‏كنيم و شما را از ياد نمى ‏بريم، چه، در غير اين صورت سختيها و گرفتاريها برشما فرو مى ‏آيدو دشمنان شما را ريشه‏ كن كرده و از بين مى ‏برند.احتجاج، ج2، ص497؛ بحارالانوار، ج53، ص175 ».

امام مهدی عج به بی اعتنایی ما وغفلت ما نگاه نکرد به ما از منظر رحیمت نگاه  کرد.ومراعات حال ما ضعفا را کردو به ما بی اعتنایی نکرد .. وباجنودالهی به نصرت ومدد ما ادامه داده «ازتوفان های متعدد در لانه شیطان بزرگ ازتوفان کاترینا بگیر تاجنگ های 34 روزه 22 روزه و8 روزه  و2 روزه و سونامی ها و آتش سوزی های گسترده درسرزمین کفار..»

آیا آیات آفاقی و انفسی  موسمی و دائمی را می بینیم و نتیجه خدایی نمگیریم؟

 يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللّهِ عَلَيْکُمْ إِذْ جاءَتْکُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ ريحًا وَ جُنُودًا لَمْ تَرَوْها وَ کانَ اللّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرًا.أحزاب9 –. نصرت جبهه مقاومت دربلاد مسلمین را برعلیه دشمنان اسلام چه کسی اداره می کند؟؟؟ چه کسی ولایت می کند؟؟ چه کسی جز مهدی صاحب الامر عجل الله تعالی فرجه امور مسلمین را امارت می کند؟؟؟  چه کسی جز مهدی صاحب الامر عجل الله تعالی فرجه امور کفار و مشرکین را امارت می کند؟ ؟؟ چه کسی جز مهدی صاحب الامر عجل الله تعالی فرجه می تواند  اولیاء خدا را عزت دهد و اعداء خدا را درهم کوبد و خوار وذلیل کند؟؟؟؟« أَيْنَ مُبِيدُ الْعُتَاةِ وَ الْمَرَدَةِ أَيْنَ مُسْتَأْصِلُ أَهْلِ الْعِنَادِ وَ التَّضْلِيلِ وَ الْإِلْحَادِ أَيْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِيَاءِ وَ مُذِلُّ الْأَعْدَاءِ »مگر کسانی که چشم قلب شان کوراست«  أَ فَلَمْ يَسيرُوا فِي اْلأَرْضِ فَتَکُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ يَعْقِلُونَ بِها أَوْ آذانٌ يَسْمَعُونَ بِها فَإِنَّها لا تَعْمَي اْلأَبْصارُ وَ لکِنْ تَعْمَي الْقُلُوبُ الَّتي فِي الصُّدُورِ.حج46 » و دست خدا را نبینند یدالله را نبینند یهودی صفتان فاسق اینگونه اند، « مائدة49 – وَ أَنِ احْکُمْ بَيْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللّهُ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ وَ احْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوکَ عَنْ بَعْضِ ما أَنْزَلَ اللّهُ إِلَيْکَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّما يُريدُ اللّهُ أَنْ يُصيبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ وَ إِنَّ کَثيرًا مِنَ النّاسِ لَفاسِقُونَ » فعلِ  ولیّ ما سیّدما مَلِک ما حضرت مهدی صاحب الامر عجل الله تعالی فرجه  را نمی بینندیا نمی خواهند ببینند« مائدة64 – وَ قالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْديهِمْ وَ لُعِنُوا بِما قالُوا بَلْ يَداهُ مَبْسُوطَتانِ يُنْفِقُ کَيْفَ يَشاءُ وَ لَيَزيدَنَّ کَثيرًا مِنْهُمْ ما أُنْزِلَ إِلَيْکَ مِنْ رَبِّکَ طُغْيانًا وَ کُفْرًا وَ أَلْقَيْنا بَيْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِلي يَوْمِ الْقِيامَةِ کُلَّما أَوْقَدُوا نارًا لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللّهُ وَ يَسْعَوْنَ فِي اْلأَرْضِ فَسادًا وَ اللّهُ لا يُحِبُّ الْمُفْسِدينَ »چه کسی جز ولیّ ما سیّدما مَلِک ما حضرت مهدی صاحب الامر عجل الله تعالی فرجه  می تواند آتش جنگ دشمنان خدا را اطفاء کندو فتن دشمنان را محوکند؟؟؟؟

تعقل درمهدویت یعنی چی؟ رشد درمهدویت یعنی چی؟ معلومات صحیح مهدوی عج یعنی چی؟کدام معلومات را بها بدهم؟چه جور بها بدهم؟ بیاییم ازمسیررشد علمی صحیح به تعقل قوی تر به مهدویت برسیم.  آیا می دانیم ، بعد از ظهور؛ بهشت ظهور برپا می شود؟ آیا می دانیم امام مهدی عج ؛ بعداز ظهور زمین را بهشت می کند؟وتا وقتی که آسمان ها وزمین برپاست این بهشت برپاست؟!!. ماها بر اساس ایمان مان قبول می کنیم که بعد از ظهورامام مهدی علیه السلام بهشت ظهور را برپا میکنند.

آیا تعقل کردیم که چرا مُلک سلیمان علیه السلام را خدا با ظرافت خاصی در قرآن مطرح کرده وبه زوایای خاصی از مُلک سلیمان توجه می دهد. چرا ؟؟؟

مُلک سلیمان تمرین و مانوری محدودی است از یک شاگرد اول نظام خلافت خداوندی درقبال پادشاه عالم حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه.اوکه دست پرورده اولوالعزمی چون حضرت موسی علیه السلام است بیشترین عزم را برای برپایی  مُلک مهدی عجل الله تعالی فرجه از خود نشان میدهد..موسای اولوالعزم قومش را به مرز ایام الله می کشاند.و جای غبطه دارد که سلیمان علیه السلام چندهزار سال قبل از ما به دنیا وارد شده ودر جوانی به دنبال مُلک امام مهدی عجل الله تعالی فرجه بوده و از زمان ما فرا رفته  و به خدمت مولایش رسیده ، وما بعد از 1200 سال هنوز انتظار می کشیم و شعارهفته یکبارما درجامعه بعد از مختصردعای ندبه، اینه که مهدی بیا مهدی بیا..؟؟؟؟!!!!!مهدی بیا مهدی بیا..؟؟؟؟!!!!!مهدی بیا مهدی بیا..؟؟؟؟!!!!!

حضرت عیسی علیه السلام 2000 سال است درخدمت مولایش هست وما درزمانِ حیاتِ مادی امام مهدی علیه السلام اگر تکانی بخودمان بدهیم نهایت شعار میدهیم مهدی بیا مهدی بیا..؟؟؟؟!!!!! مهدی بیا مهدی بیا..؟؟؟؟!!!!! خضر علیه السلام دوران های متمادی علی الدوام درخدمت مولایش هست و ما به گفتن مهدی بیا مهدی بیا..؟؟؟؟!!!!! مهدی بیا مهدی بیا..؟؟؟؟!!!!!  اکتفا کرده ایم.. اینقدر متوقع شدیم که بعد از چهاردهه نورافشانی درایران ،بارمی گوییم مهدی بیا مهدی بیا..؟؟؟؟!!!!! مهدی بیا مهدی بیا..؟؟؟؟!!!!! و حالِ حرکت بسمت امام علیه السلام نداشتیم و نداریم. تا خداوندمتعال بر شدت نورافشانی وتام کردن نورالله اقدام کرد ویکی از آیات موسمی« اربعین های جدید» را برپا کرد تا عملا در صحنه اربعین دست از شعار مهدی بیا مهدی بیا..؟؟؟؟!!!!!  برداریم .و خداوند وَدود،درعمل با ندبه همه ی پاک طینتان را از 5 قاره بسمت امام علیه السلام رهنمون مان کندودرحرکت جمعی عملا فریاد برهفت آسمان برآوریم ،و به جوارح بگوییم مهدی جان میام مهدی جان میام« یا رَبِّ قَوِّ عَلی خِدمَتّکَ جَوارِحی وَاشدُد علی العَزیمَةِ جَوانِحی وَ هَب لی اَلجد فی خَشیَتِکَ» و تعلل و غفلت 40 ساله مان را جبران می کنیم ظلمت نفسی، ظلمت نفسی.« رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي.. قصص16 ». چرا که شما باذن الله اُولی به اَنفُس ما هستی.. أحزاب6 – النَّبِيُّ أَوْلي بِالْمُؤْمِنينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ.. مولاجان، آقاجان، ای سیّدما شما وصی خاتم رسول الله صل الله علیه واله وسلم هستی و ما غافل از شما به روز مره گی افتاده ایم..مولاجان شما برای تحقق وعده ها و برنامه های خدا انتخاب شده ای وشما محقق کننده «دينِ الْحَقِّ »هستید. شما ظهور را برپا می کنید« لِيُظْهِرَهُ عَلَي الدِّينِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ. صف 9.  » ظهور قائم به شماست.اربعین ها قائم به شماست انصار الله قائم به شماست. صبح ظهور قائم به شماست« فَأَيَّدْنَا الَّذينَ آمَنُوا عَلي عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظاهِرينَ. 14 صف» آری مولاجان ما به وعده های خداوند ایمان داریم که حتمی است ودراین مسیر می خواهیم عالمانه وعاقلانه برای شما انصار باشیم با مهربان مادری بر سفره کرامت رب العالمین روزی می خوریم وبرای خیرالرازقین دعا می کنیم. مُلک مهدی عج برپا خواهد شد«حَتی تُسکِنَه اَرضَکَ طَوعاً وَ تُمَتِعَهُ فیها طَویلاً» و وعده خداوند تخلف ناپذیر است.ولی بیاییم قبول کردنمان را بر اساس علوم صحیح اهل بیتی ع با تعقل  و تفکر قراربدهیم.

وَ تِلْکَ اْلأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنّاسِ وَ ما يَعْقِلُها إِلاَّ الْعالِمُونَ.و اين مَثَل ها را براي مردم مي‏زنيم و[لي‏] جز دانشوران آنها را درنيابند. عنکبوت 43 –

آیا به آیات سوره هود وکلام معصومین علیهم السلام دراین باره دقت کرده ایم؟ خدا ورسولش و اوصیاء رسول الله صلوات الله علیهم اجمعین چه موقعیتی را ترسیم کرده اند؟؟؟؟؟

آیه ۱۰۵ – سوره هود/يَوْمَ يَأْتِ لا تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلاَّ بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَ سَعيدٌ .105 آن روز که [قیامت و زمان مجازات] فرارسد، هیچ‌کس جز به اجازه‌ی او سخن نمى‌گوید؛ گروهى از آن‌ها بدبختند و گروهى سعادتمند.

هود/ ۱۰۵.- عن عبدالله ‌بن ‌سلام: سَأَلْتُ رَسُولَ‌اللَّهِ صلی الله علیه و آله فَقُلْتُ أَخْبِرْنِی أَ یُعَذِّبُ اللَّهُ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ خَلْقاً بِلَا حُجَّهْ فَقَالَ مَعَاذَ اللَّهِ قُلْتُ فَأَوْلَادُ الْمُشْرِکِینَ فِی الْجَنَّه أَمْ فِی النَّارِ فَقَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَوْلَی بِهِمْ إِنَّهُ إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَه … یَأْمُرُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَطْفَالَ الْمُشْرِکِینَ أَنْ یُلْقُوا أَنْفُسَهُمْ فِی تِلْکَ النَّارِ فَمَنْ سَبَقَ لَهُ فِی عِلْمِ اللَّهِ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ أَنْ یَکُونَ سَعِیداً أَلْقَی نَفْسَهُ فِیهَا فَکَانَتْ عَلَیْهِ بَرْداً وَ سَلَاماً کَمَا کَانَتْ عَلَی إِبْرَاهِیمَ علیه السلام وَ مَنْ سَبَقَ لَهُ فِی عِلْمِ اللَّهِ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ أَنْ یَکُونَ شَقِیّاً امْتَنَعَ فَلَمْ یُلْقِ نَفْسَهُ فِی النَّارِ فَیَأْمُرُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی النَّارَ فَتَلْتَقِطُهُ لِتَرْکِهِ أَمْرَ اللَّهِ وَ امْتِنَاعِهِ مِنَ الدُّخُولِ فِیهَا فَیَکُونُ تَبَعاً لِآبَائِهِ فِی جَهَنَّمَ وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ عَزَّ‌وَ‌جَلَ فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعِیدٌ فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُوا فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیها زَفِیرٌ وَ شَهِیقٌ خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ إِنَّ رَبَّکَ فَعَّالٌ لِما یُرِیدُ وَ أَمَّا الَّذِینَ سُعِدُوا فَفِی الْجَنَّةِ خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ عَطاءً غَیْرَ مَجْذُوذ.- عبدالله‌ بن ‌سلام می‌گوید: از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسیدم: «آیا پروردگار متعال مردمی را بدون دلیل عذاب خواهد نمود»؟ رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «پناه می‌برم به خدای متعال [چنین نیست]». پرسیدم: «بنابراین فرزندان افراد مشرک، در بهشت خواهند بود یا در جهنّم»؟ فرمود: «خداوند به آنان سزاوارتر است. آنگاه که روز قیامت برپا شود… خداوند متعال به کودکان افراد مشرک دستور می‌دهد، که خود را در آن آتش افکنند و هر کدام از آنان که مقرّر شده، خوشبخت باشند، خود را در آن آتش انداخته و آتش بر آنان سرد و خنک می‌شود، همان‌طور که آتش بر ابراهیم علیه السلام، سرد و خنک شد. امّا آن دسته از کودکانی که در علم پروردگار، مقرّر شده که بدبخت و سیاه‌روز باشند، خود را در آن آتش نمی‌افکنند؛ بنابراین خداوند به آن آتش فرمان می‌دهد، که آن کودکان را به خاطر تمرّد از دستور الهی و امتناع‌کردن از ورود به آتش برگیرد. و به‌این‌ترتیب، آنان نیز در ورود به جهنّم، پیرو نیاکان خویش خواهند شد. خداوند متعال در این آیه به همین موضوع اشاره فرموده است: فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعِیدٌ، فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُواْ فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیهَا زَفِیرٌ وَ شَهِیقٌ، خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّکَ إِنَّ رَبَّکَ فَعَّالٌ لِّمَا یُرِیدُ، وَ أَمَّا الَّذِینَ سُعِدُواْ فَفِی الجَنَّةِ خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّکَ عَطَاء غَیْرَ مَجْذُوذٍ.تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۷۸۶ التوحید، ص۳۹۰/ البرهان،

آیه ۱۰۶ – سوره هود/فَأَمَّا الَّذينَ شَقُوا فَفِي النَّارِ لَهُمْ فيها زَفيرٌ وَ شَهيقٌ [106]امّا کسانى که بدبخت شدند، در آتشند؛ و براى آنان در آنجا، ناله‌هاى دردناک و نعره‌هاى طولانى است.

هود/ ۱۰۶/الصّادق علیه السلام- الْمُفَضَّلِ‌بْنِ‌عُمَرَ قَالَ قلْتُ لسَیِّدِیَ الصَّادِقَ علیه السلام … یَا مَوْلَایَ ثُمَّ مَا ذَا یَکُونُ قَالَ یَأْتِی الْقَائِمُ عجل الله تعالی فرجه الشریف بَعْدَ أَنْ یَطَأَ شَرْقَ الْأَرْضِ وَ غَرْبَهَا الْکُوفَهَ وَ مَسْجِدَهَا وَ یَهْدِمُ الْمَسْجِدَ الَّذِی بَنَاهُ یَزِیدُ‌بْنُ‌مُعَاوِیَهَ لَعَنَهُ اللَّهُ لَمَّا قَتَلَ الْحُسَیْنَ‌بْنَ‌عَلِیٍّ علیه السلام وَ هُوَ مَسْجِدٌ لَیْسَ لِلَّهِ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ بَنَاهُ قَالَ الْمُفَضَّلُ یَا مَوْلَایَ فَکَمْ تَکُونُ مُدَّهُ مُلْکِهِ عجل الله تعالی فرجه الشریف فَقَالَ قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعِیدٌ فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُوا فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیها زَفِیرٌ وَ شَهِیقٌ خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ إِنَّ رَبَّکَ فَعَّالٌ لِما یُرِیدُ وَ أَمَّا الَّذِینَ سُعِدُوا فَفِی الْجَنَّةِ خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ عَطاءً غَیْرَ مَجْذُوذٍ وَ الْمَجْذُوذُ الْمَقْطُوعُ أَیْ عَطَاءً غَیْرَ مَقْطُوعٍ عَنْهُمْ بَلْ هُوَ دَائِمٌ أَبَداً وَ مُلْکٌ لَا یَنْفَدُ وَ حُکْمٌ لَا یَنْقَطِعُ وَ أَمْرٌ لَا یَبْطُلُ إِلَّا بِاخْتِیَارِ اللَّهِ وَ مَشِیَّتِهِ وَ إِرَادَتِهِ الَّتِی لَا یَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ ثُمَّ الْقِیَامَهُ.

امام صادق علیه السلام- مفضّل [پس از شنیدن اتّفاقاتی از زمان ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف] ازامام صادق علیه السلام مفضّل عرض کرد: «آقای من! آنگاه چه می‌شود؟ فرمود: «مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف بعد از گردش در شرق و غرب به کوفه می‌آید، وارد مسجد کوفه می‌شود و مسجدی را که یزیدبن‌معاویه بعد از شهادت امام حسین علیه السلام بنا کرده خراب می‌کند، همان مسجد را که برای خدا ساخته نشده ویران می‌سازد. خدا بانی آن را لعنت کند»! عرض کرد: «آقای من! مدّت مُلک مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف چند سال است»؟ فرمود: خدا می‌فرماید: فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعِیدٌ، فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُوا فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیها زَفِیرٌ وَ شَهِیقٌ، خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ إِنَّ رَبَّکَ فَعَّالٌ لِما یُرِیدُ، وَ أَمَّا الَّذِینَ سُعِدُوا فَفِی الجَنَّةِ خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ عَطاءً غَیْرَ مَجْذُوذٍ که معنای مَجْذُوذٍ یعنی قطع شده، یعنی بخششی که از آن‌ها قطع نمی‌شود بلکه تا ابد این بخشش ادامه دارد و سلطنت او پایان نمی‌پذیرد و حکمرانی او تمام نمی‌شود و دستورات او از بین نمی‌رود مگر به خواست و اراده و مشیّت الهی و آن زمان را کسی نمی‌داند مگر خداوند، سپس قیامت برپا می‌شود.تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۷۸۸ بحار الأنوار، ج۵۳، ص۳۳

آیه ۱۰۷ – سوره هود/خالِدينَ فيها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلاَّ ما شاءَ رَبُّكَ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِما يُريدُ [107]تا آسمان‌ها و زمین برپاست، جاودانه در آن خواهند ماند؛ مگر آنچه پروردگارت بخواهد. به یقین پرورگارت آنچه را بخواهد انجام مى‌دهد.

۱ -۱هود/ ۱۰۷.الصّادق علیه السلام- عن حمران: قُلْتُ لِأَبِی‌عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام إِنَّهُ بَلَغَنَا أَنَّهُ یَأْتِی عَلَی جَهَنَّمَ حِینٌ یَصْطَفِقُ أَبْوَابُهَا فَقَالَ لَا وَ اللَّهِ إِنَّهُ الْخُلُودُ قُلْتُ خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ فَقَالَ هَذِهِ فِی الَّذِینَ یَخْرُجُونَ مِنَ النَّارِ.

 حمران گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: «به ما گفته‌اند که روزی خواهد آمد که درِ جهنّم بسته می‌شود». فرمود: «نه! به خداوند قسم! که جهنّم همیشگی و جاودانه است». عرض کردم: «[پس معنای] خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّکَ چیست»؟ امام علیه السلام فرمود: «این آیه درباره‌ی کسانی است که از آتش جهنّم خارج می‌شوند و بیرون می‌روند».تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۷۸۸ بحار الأنوار، ج۸، ص۳۴۶/ الزهد، ص۹۸، «یصطفی» بدل «یصطفق»/ البرهان، «یصفق» بدل «یصطفق»

۱ -۲هود/ ۱۰۷.أمیرالمؤمنین علیه السلام- وَ أَمَّا الرَّدُّ عَلَی مَنْ أَنْکَرَ الثَّوَابَ وَ الْعِقَابَ فِی الدُّنْیَا بَعْدَ الْمَوْتِ قَبْلَ الْقِیَامَه فَیَقُولُ اللَّهُ تَعَالَی یَوْمَ یَأْتِ لا تَکَلَّمُ نَفْسٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعِیدٌ فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُوا فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیها زَفِیرٌ وَ شَهِیقٌ خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ فَإِذَا قَامَتِ الْقِیَامَهُ تُبَدَّلُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ.

امام علی علیه السلام- در ردّ نظر کسانی که ثواب و عذابِ در دنیا را که بعد از مردن و قبل از قیامت است، انکار می‌کنند، خداوند متعال می‌فرماید: یَوْمَ یَأْتِ لا تَکَلَّمُ نَفْسٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعِیدٌ، فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُوا فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیها زَفِیرٌ وَ شَهِیقٌ، خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ [و این وقایع مربوط به قبل از قیامت است زیرا] وقتی قیامت برپا شود، آسمان‌ها و زمین دگرگون می‌شود.تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۷۸۸ بحار الأنوار، ج۶، ص۲۴۵/ بحار الأنوار، ج۹۰، ص۸۳

۱ -۳هود/ ۱۰۷.أمیرالمؤمنین علیه السلام- خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ فَهَذَا هُوَ فِی نَارِ الدُّنْیَا قَبْلَ الْقِیَامَهً.امام علی علیه السلام- خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ؛ مربوط به آتش دنیا و قبل از قیامت است.تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۷۹۰ بحار الأنوار، ج۶، ص۲۸۵/ القمی، ج۱، ص۳۳۷

۱ -۴هود/ ۱۰۷.الصّادق علیه السلام- عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌مُسْلِمٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِ‌اللَّهِ علیه السلام عَنِ الْجَهَنَّمِیِّینَ فَقَالَ کَانَ أَبُوجَعْفَرٍ علیه السلام یَقُولُ یَخْرُجُونَ مِنْهَا فَیُنْتَهَی بِهِمْ إِلَی عَیْنٍ عِنْدَ بَابِ الْجَنَّه تُسَمَّی عَیْنَ الْحَیَوَانِ فَیُنْضَحُ عَلَیْهِمْ مِنْ مَائِهَا فَیَنْبُتُونَ کَمَا یَنْبُتُ الزَّرْعُ لُحُومُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ وَ شُعُورُهُم. امام صادق علیه السلام- محمّدبن‌مسلم گوید: «از امام‌صادق علیه السلام درباره‌ی جهنّمیان پرسیدم». ایشان فرمود: «پدرم امام‌باقر علیه السلام می‌فرمود: «جهنّمیان از دوزخ بیرون می‌آیند و به چشمه‌ای در در ورودی بهشت که چشمه‌ی زندگی نام دارد، می‌رسند. از آب آن چشمه بر روی بدن افراد پاشیده می‌شود. و همانگونه که محصولات کشاورزی رشد می‌کنند، گوشت و پوست و استخوان‌هایشان بر بدن آن‌ها می‌روید»تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۷۹۰ الزهد، ص۹۵ / البرهان

۱ -۵هود/ ۱۰۷.علی‌بن‌إبراهیم رحمة الله علیه- یَوْمَ یَأْتِ لا تَکَلَّمُ نَفْسٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعِیدٌ فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُوا فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیها زَفِیرٌ وَ شَهِیقٌ خالِدِینَ فِیها فَهَذَا هُوَ فِی نَارِ الدُّنْیَا قَبْلَ الْقِیَامَه ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ وَ أَمَّا قَوْلُهُ وَ أَمَّا الَّذِینَ سُعِدُوا فَفِی الْجَنَّةِ خالِدِینَ فِیها یَعْنِی فِی جِنَانِ الدُّنْیَا الَّتِی تَنْقُلُ إِلَیْهَا أَرْوَاحُ الْمُؤْمِنِینَ ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ عَطاءً غَیْرَ مَجْذُوذٍ یَعْنِی غَیْرَ مَقْطُوعٍ مِنْ نَعِیمِ الْآخِرَهً ِفِی الْجَنَّهِ یَکُونُ مُتَّصِلًا بِهِ، وَ هُوَ رَدٌّ عَلَی مَنْ یُنْکِرُ عَذَابَ الْقَبْرِ وَ الثَّوَابَ وَ الْعِقَابَ فِی الدُّنْیَا فِی الْبَرْزَخِ قَبْلَ یَوْمِ الْقِیَامَهِ.

علیّ‌بن‌ابراهیم رحمة الله علیه- تفسیر آیه: یَوْمَ یَأْتِ لاَ تَکَلَّمُ نَفْسٌ إِلاَّ بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعِیدٌ، فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُواْ فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیهَا زَفِیرٌ وَ شَهِیقٌ، خَالِدِینَ فِیهَا؛ حکایت آنان است. در آتش دنیا هستند، قبل از آنکه قیامت بر پا شود و تا آسمان‌ها و زمین برپاست. و توضیح آیه‌ی وَ أَمَّا الَّذِینَ سُعِدُواْ فَفِی الجَنَّةِ خَالِدِینَ فِیهَا؛ [یعنی] در بهشت‌های دنیوی که روح انسان‌های مؤمن به آنجا منتقل می‌شود». مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّکَ عَطَاء غَیْرَ مَجْذُوذٍ؛ [یعنی] آنان در دنیا برخوردارشده و از نعمت‌های آخرت نیز بهره‌مند خواهند شد. و این نعمت‌های دنیوی به نعمت‌های اخروی پیوند خواهد خورد و قطع نخواهد شد. و این پاسخ آن دسته از منکرانی است که منکر عذاب قبر و ثواب و عقاب دنیا در عالم برزخ، قبل از وقوع روز قیامت‌هستند. مگر آنچه پروردگارت بخواهد.تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۷۹۰ البرهان

۲ -۱هود/ ۱۰۷.الباقر علیه السلام- عن حُمران: سَأَلْتُ أَبَاجَعْفَرٍ علیه السلام جُعِلْتُ فِدَاکَ قَوْلُ اللَّهِ خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ لِأَهْلِ النَّارِ أَ فَرَأَیْتَ قَوْلَهُ لِأَهْلِ الْجَنَّه خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ قَالَ نَعَمْ إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَهُمْ دُنْیَا فَرَدَّهُمْ وَ مَا شَاءَ وَ سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ فَقَالَ هَذِهِ فِی الَّذِینَ یَخْرُجُونَ مِنَ النَّارِ.حمران گوید: «به امام باقر علیه السلام عرض کردم: «فدایت شوم! آیه‌ی خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّکَ؛ درباره‌ی دوزخیان‌است و همچنین خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّکَ؛ درباره‌ی بهشتیان نیز هست، نظر شماچیست»؟ امام علیه السلام فرمود: «بله، اگر خدا بخواهد برای آنان، دنیایی قرار می‌دهد و آنان را به دنیا بازمی‌گرداند، ولی خدا این‌چنین نخواسته است». «سپس در مورد آیه‌ی خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّکَ؛ [در مورد جهنّمیان] از امام علیه السلام پرسیدم». امام علیه السلام فرمود: «این آیه در مورد کسانی است که از آتش خارج می‌شوند»».تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۷۹۰ بحار الأنوار، ج۸، ص۳۴۸/ العیاشی، ج۲، ص۱۶۰/ نور الثقلین/ البرهان

آیه ۱۰۸ – سوره هود/ وَ أَمَّا الَّذينَ سُعِدُوا فَفِي الْجَنَّةِ خالِدينَ فيها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلاَّ ما شاءَ رَبُّكَ عَطاءً غَيْرَ مَجْذُوذٍ [108]امّا کسانى که سعادتمند شدند، تا آسمان‌ها و زمین برپاست، جاودانه در بهشت خواهند ماند؛ مگر آنچه پروردگارت بخواهد. [این] بخششى است قطع نشدني.امّا کسانی که سعادتمند شدند، تا آسمان‌ها و زمین برپاست، جاودانه در بهشت خواهند ماند

۱ -۱هود/ ۱۰۸.الصّادق علیه السلام- عَن مَسْعَدهً‌بن‌صَدَقهً: قَصَّ أَبُوعَبْدِاللَّهِ علیه السلام قِصَصَ أَهْلِ الْمِیثَاقِ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّهْ وَ أَهْلِ النَّارِ فَقَالَ فِی صِفَاتِ أَهْلِ الْجَنَّهْ فَمِنْهُمْ مَنْ لَقِیَ اللَّهَ شُهَدَاءَ لِرُسُلِهِ ثُمَّ مَنْ فِی صِفَتِهِمْ حَتَّی بَلَغَ مِنْ قَوْلِهِ ثُمَّ جَاءَ الِاسْتِثْنَاءُ مِنَ اللَّهِ فِی الْفَرِیقَیْنِ جَمِیعاً فَقَالَ الْجَاهِلُ بِعِلْمِ التَّفْسِیرِ إِنَّ هَذَا الِاسْتِثْنَاءَ مِنَ اللَّهِ إِنَّمَا هُوَ لِمَنْ دَخَلَ الْجَنَّهْ وَ النَّارَ وَ ذَلِکَ أَنَّ الْفَرِیقَیْنِ جَمِیعاً یَخْرُجَانِ مِنْهُمَا فَیَبْقَیَانِ فَلَیْسَ فِیهِمَا أَحَدٌ وَ کَذَبُوا بَلْ إِنَّمَا عَنَی بِالِاسْتِثْنَاءِ أَنَّ وُلْدَ آدم علیه السلام کُلَّهُمْ وَ وُلْدَ الْجَانِّ مَعَهُمْ عَلَی الْأَرْضِ وَ السَّمَاوَاتُ یُظِلُّهُمْ فَهُوَ یَنْقُلُ الْمُؤْمِنِینَ حَتَّی یُخْرِجَهُمْ إِلَی وَلَایَهِ الشَّیَاطِینِ وَ هِیَ النَّارُ فَذَلِکَ الَّذِی عَنَی اللَّهُ فِی أَهْلِ الْجَنَّه وَ أَهْلِ النَّارِ ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ یَقُولُ فِی الدُّنْیَا وَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لَیْسَ بِمُخْرِجٍ أَهْلَ الْجَنَّه مِنْهَا أَبَداً وَ لَا کُلَّ أَهْلِ النَّارِ مِنْهَا أَبَداً وَ کَیْفَ یَکُونُ ذَلِکَ وَ قَدْ قَالَ اللَّهُ فِی کِتَابِهِ خالِدِینَ فِیها أَبَداً لَیْسَ فِیهَا اسْتِثْنَاءٌ.

وَ کَذَلِکَ قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ علیه السلام مَنْ دَخَلَ فِی وَلَایَهْ آلِ مُحَمَّدٍ دَخَلَ الْجَنَّهً وَ مَنْ دَخَلَ فِی وَلَایَهِ عَدُوِّهِمْ دَخَلَ النَّارَ وَ هَذَا الَّذِی عَنَی اللَّهُ مِنَ الِاسْتِثْنَاءِ فِی الْخُرُوجِ مِنَ الْجَنَّه وَ النَّارِ وَ الدُّخُولِ. مسعدهً‌بن‌صدقه گوید: امام جعفرصادق علیه السلام داستان بهشتیان و دوزخیانی را که خداوند از ایشان پیمان گرفته، بیان فرمود و در اوصاف بهشتیان فرمود: «برخی از آنان با خداوند دیدار کرده و در محضر او حضور می‌یابند، درحالی‌که گواهان صدق پیامبران خدایند». سپس امام علیه السلام اوصاف آنان را ذکر کرد تا به این جمله رسید که: «سپس در بیان پروردگار درباره‌ی بهشتیان و دوزخیان، حرفِ استثناء آمده است، آنکه از علم تفسیر اطّلاعی ندارد و نسبت به آن جاهل است، اظهار داشته است که؛ این ادات استثنا، در بیان پروردگار متعال، درباره‌ی کسی است که وارد بهشت و دوزخ گشته است، چراکه هر دو گروهِ بهشتی و دوزخی، از آنجا خارج می‌شوند. و بهشت و دوزخ، باقی می‌ماند درحالی‌که هیچ‌کس در این دو مکان نیست. امّا برداشت چنین اشخاصی و تفسیر آن‌ها غلط و کذب است و منظور خداوند متعال از این استثنا، آن است که همه‌ی فرزندان آدم علیه السلام و فرزندان جنّیان، در این دنیا بر روی زمین هستند و آسمان‌ها بر آنان سایه می‌افکند، و خداست که [به‌اراده‌ی خود مؤمنان] مؤمنان را منتقل می‌کند؛ تا آنکه به ولایت شیاطین یعنی آتش در می‌آورد. و این همان مفهومی است که خداوند درباره‌ی بهشتیان و دوزخیان به آن اشاره فرموده است: مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الأَرْضُ؛ [یعنی] در این دنیا نه در روز قیامت. ذات باری‌تعالی هرگز بهشتیان را از بهشت بیرون نمی‌کند، هم‌چنان که هرگز همه‌ی دوزخیان را از دوزخ، خارج نمی‌کند؛ و اصلاَ چگونه چنین چیزی ممکن است درحالی‌که خداوند در قرآن فرموده است: خالِدِینَ فِیها أَبَداً؛ در این آیه‌ی کریمه کسی را استثناء نکرده است.

و امام محمدباقر علیه السلام فرموده است: «هرکه در ولایت آل محمّد وارد گردد، داخل بهشت خواهد شد، و هر آن‌کس که در ولایت دشمنان آن‌ها وارد گردد، دوزخی خواهد شد؛ و این همان مفهومی است که خداوند متعال از استثناء در خروج و ورود به بهشت و آتش، قصد کرده است».تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۷۹۲ بحار الأنوار، ج۸، ص۳۴۷/ نور الثقلین و البرهان، فیهما: «ماکثین» بدل «خالدین»

۱ -۲هود/ ۱۰۸.الباقر علیه السلام- عن ابی‌بصیر عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ علیه السلام: فِی قَوْلِهِ فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعِیدٌ قَالَ فِی ذِکْرِ أَهْلِ النَّارِ اسْتَثْنَی وَ لَیْسَ فِی ذِکْرِ أَهْلِ الْجَنَّه اسْتِثْنَاءٌ أَمَّا الَّذِینَ سُعِدُوا فَفِی الْجَنَّةِ خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّکَ عَطَاءً غَیْرَ مَجْدُودٍ. ابوبصیر گوید: از امام باقر علیه السلام توضیح آیه‌ی فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعِیدٌ را پرسیدم». فرمود: «استثنای این آیه، درباره‌ی دوزخیان است و در ذکر اهل بهشت، استثناء وجود ندارد». وَ أَمَّا الَّذِینَ سُعِدُواْ فَفِی الجَنَّةِ خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّکَ عَطَاء غَیْرَ مگر آنچه پروردگارت بخواهدتفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۷۹۲ بحار الأنوار، ج۸، ص۳۴۹/ العیاشی، ج۲، ص۱۶۰/ نور الثقلین/ البرهان

۲ -۱هود/ ۱۰۸. الرّضا علیه السلام- عَن الْحَسَنَ‌بْنَ‌مُحَمَّدٍ النَّوْفَلِی یَقُولُ: … قَالَ الرِّضَا علیه السلام یَا سُلَیْمَانُ هَلْ یَعْلَمُ اللَّهُ جَمِیعَ مَا فِی الْجَنَّه وَ النَّارِ قَالَ سُلَیْمَانُ نَعَمْ قَالَ فَیَکُونُ مَا عَلِمَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ أَنَّهُ یَکُونُ مِنْ ذَلِکَ قَالَ نَعَمْ قَالَ فَإِذَا کَانَ حَتَّی لَا یَبْقَی مِنْهُ شَیْءٌ إِلَّا کَانَ أَ یَزِیدُهُمْ أَوْ یَطْوِیهِ عَنْهُمْ قَالَ سُلَیْمَانُ بَلْ یَزِیدُهُمْ قَالَ فَأَرَاهُ فِی قَوْلِکَ قَدْ زَادَهُمْ مَا لَمْ یَکُنْ فِی عِلْمِهِ أَنَّهُ یَکُونُ قَالَ جُعِلْتُ فِدَاکَ فَالْمَزِیدُ لَا غَ-ایَهْ لَهُ قَالَ فَلَیْسَ یُحِیطُ عِلْمُهُ عِنْدَکُمْ بِمَا یَکُونُ فِیهِمَا إِذَا لَمْ  یَعْرِفْ غَایَهْ ذَلِکَ وَ إِذَا لَمْ یُحِطْ عِلْمُهُ بِمَا یَکُونُ فِیهِمَا لَمْ یَعْلَمْ مَا یَکُونُ فِیهِمَا أَنْ یَکُونَ تَعَالَی اللَّهُ عَنْ ذَلِکَ عُلُوّاً کَبِیراً قَالَ سُلَیْمَانُ إِنَّمَا قُلْتُ لَا یَعْلَمُهُ لِأَنَّهُ لَا غَایَهْ لِهَذَا لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ وَصَفَهُمَا بِالْخُلُودِ وَ کَرِهْنَا أَنْ نَجْعَلَ لَهُمَا انْقِطَاعاً قَالَ الرِّضَا علیه السلام لَیْسَ عِلْمُهُ بِذَلِکَ بِمُوجِبٍ لِانْقِطَاعِهِ عَنْهُمْ لِأَنَّهُ قَدْ یَعْلَمُ ذَلِکَ ثُمَّ یَزِیدُهُمْ ثُمَّ لَا یَقْطَعُهُ عَنْهُمْ وَ کَذَلِکَ قَالَ عَزَّوَجَلَّ فِی کِتَابِهِ کُلَّما نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْناهُمْ جُلُوداً غَیْرَها لِیَذُوقُوا الْعَذابَ وَ قَالَ لِأَهْلِ الْجَنَّه عَطاءً غَیْرَ مَجْذُوذٍ وَ قَالَ عَزَّوَجَلَّ وَ فاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ لا مَقْطُوعَةٍ وَ لا مَمْنُوعَةٍ فَهُوَ جَلَّ وَ عَزَّ یَعْلَمُ ذَلِکَ وَ لَا یَقْطَعُ عَنْهُمُ الزِّیَادَهَ أَ رَأَیْتَ مَا أَکَلَ أَهْلُ الْجَنَّه وَ مَا شَرِبُوا أَ لَیْسَ یُخْلِفُ مَکَانَهُ قَالَ بَلَی قَالَ أَ فَیَکُونُ یَقْطَعُ ذَلِکَ عَنْهُمْ وَ قَدْ أَخْلَفَ مَکَانَهُ قَالَ سُلَیْمَانُ لَا قَالَ فَکَذَلِکَ کُلَّمَا یَکُونُ فِیهَا إِذَا أَخْلَفَ مَکَانَهُ فَلَیْسَ بِمَقْطُوعٍ عَنْهُمْ قَالَ سُلَیْمَانُ بَلْ یَقْطَعُهُ عَنْهُمْ وَ لَا یَزِیدُهُمْ قَالَ الرِّضَا علیه السلام إِذاً یَبِیدُ مَا فِیهِمَا وَ هَذَا یَا سُلَیْمَانُ إِبْطَالُ الْخُلُودِ وَ خِلَافُ الْکِتَابِ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ یَقُولُ لَهُمْ ما یَشاؤُنَ فِیها وَ لَدَیْنا مَزِیدٌ وَ یَقُولُ عَزَّوَجَلَّ عَطاءً غَیْرَ مَجْذُوذٍ وَ یَقُولُ عَزَّوَجَلَّ وَ ما هُمْ مِنْها بِمُخْرَجِینَ وَ یَقُولُ عَزَّوَجَلَّ خالِدِینَ فِیها أَبَداً وَ یَقُولُ عَزَّوَجَلَّ وَ فاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ لا مَقْطُوعَةٍ وَ لا مَمْنُوعَةٍ فَلَمْ یُحِرْ جَوَاباً.حسن‌بن‌محمّد نوفلی می‌گوید: «امام رضا علیه السلام فرمود: «ای سلیمان! آیا خداوند به تمام آنچه در بهشت و دوزخ است، علم دارد»؟ سلیمان گفت: «بله»! امام علیه السلام فرمود: «آیا آنچه را که خداوند می‌داند که در آینده ایجاد خواهد شد، ایجاد می‌شود»؟ گفت: «بله»! امام علیه السلام فرمود: «حال اگر موجود شد به‌گونه‌ای که دیگر چیزی باقی نماند، آیا باز هم خداوند می‌تواند چیزهای دیگری به آن‌ها بیفزاید یا از آن‌ها منع کند»؟ سلیمان گفت: «اضافه می‌کند». امام علیه السلام فرمود: «بنا بر گفته‌ی تو که خداوند اضافه می‌کند، چیزی به آن‌ها اضافه کرده است که خود نمی‌دانسته ایجاد خواهد شد. [چون فرض بر این بود که تمام آنچه را خدا به وجود آنان در آینده علم داشته، موجود شده است و دیگر چیزی باقی نیست]». سلیمان گفت: «قربانت گردم! اضافه‌کردن غایت و نهایت ندارند». حضرت فرمود: «پس از نظر شما علم خداوند به آنچه در آن‌ها بهشت و دوزخ قرار خواهد گرفت احاطه ندارد، چون نهایتی برای آن قابل تصوّر نیست و اگر علم او به آنچه در آن‌ها خواهد بود احاطه نداشته باشد، آنچه را که در آینده در آن‌ها خواهد بود، قبل از وجودشان، نخواهد دانست! خداوند از چنین‌گفته‌ها و عقائدی منزّه و بالاتر است». سلیمان گفت: «اگر گفتم خداوند به آن‌ها علم ندارد، از این‌رو بود که آن‌ها نهایتی ندارند و خود خداوند آن‌ها را به جاودانگی وصف فرموده است و لذا ما نخواستیم پایانی برای آن‌ها قراردهیم». حضرت فرمود: «علم خداوند به آن‌ها باعث نمی‌شود آن‌ها متناهی باشند، زیرا چه‌بسا خداوند به آن‌ها علم دارد، سپس بر آن‌ها می‌افزاید و افزوده‌ها را از آن‌ها قطع نمی‌نماید، و خداوند نیز خود چنین فرموده است: هرگاه پوست تنشان بپزد پوستی دیگرشان دهیم، تا عذاب خدا را بچشند. نساء/۵۶، و نیز در مورد بهشتیان فرموده است: عَطاءً غَیْرَ مَجْذُوذٍ. و نیز؛ و میوه‌ای بسیار، که نه منقطع می‌گردد و نه کس را از آن باز دارند. واقعه/۳۳-۳۲ پس خداوند عزّوجلّ این زیادی‌ها را می‌داند و آن را از آنان دریغ نمی‌نماید، آیا آنچه اهل بهشت می‌خورند و می‌آشامند خداوند چیزی جایگزین آن نمی‌کند»؟ گفت: «چرا»! حضرت فرمود: «آیا اکنون که به جای آن خوردنی‌ها و نوشیدنی‌های مصرف‌شده، چیز جدیدی جایگزین فرموده، آیا عطا خود را قطع کرده است»؟ سلیمان گفت: «نه»! حضرت فرمود: «پس اینچنین است هرآنچه در بهشت باشد و مصرف شود و چیز دیگری را جای آن قرار دهد، این جایگزین شده‌ها از اهل بهشت منقطع نشده است و نخواهد شد». سلیمان گفت: «خوب، اضافات را از آن‌ها دریغ می‌کند و چیز اضافی به آنان نمی‌دهد». حضرت فرمود: «دراین‌صورت آنچه در بهشت و جهنّم است از بین خواهد رفت و تمام خواهد شد. ای سلیمان! این مطلب، برخلاف کتاب خدا و ضدّ خلود و جاودانگی است. زیرا خداوند می‌فرماید: در آنجا هرچه بخواهند هست و بیشتر از آن نزد ما هست. ق/۳۵ و نیز می‌فرماید: عَطاءً غَیْرَ مَجْذُوذٍ؛ و نیز فرموده است: و از آنجا بیرونشان نرانند. حجر/۴۸ و می‌فرماید: خالِدِینَ فِیها أَبَداً؛ و نیز فرموده است: وَ فاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ لا مَقْطُوعَةٍ وَ لا مَمْنُوعَةٍ؛ سلیمان جوابی نداشت».تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۷۹۲ بحار الأنوار، ج۱۰، ص۳۳۲/ الاحتجاج، ج۲، ص۴۰۳/ التوحید، ص۴۴۶/ عیون أخبار الرضا ج۱، ص۱۸۴

۲ -۲هود/ ۱۰۸.الباقر علیه السلام- هَاتَانِ الْآیَتَانِ فِی غَیْرِ أَهْلِ الْخُلُودِ مِنْ أَهْلِ الشَّقَاوَهْ وَ السَّعَادَهْ إِنْ شَاءَ اللَّهُ یَجْعَلُهُمْ خَارِجِینَ وَ لَا تَزْعُمْ یَا زُرَارَهُ أَنِّی أَزْعُمُ ذَلِکَ.امام باقر علیه السلام- این دو آیه، درباره‌ی غیر اهل خلود جاودانگی در جهنّم است؛ بدبختانی [که گرفتار آتش هستند] و خوشبختانی که امید است خداوند آن‌ها را از جهنّم خارج کند. ای زراره! گمان نکنی که من چنین می‌پندارم و ادّعا می‌کنم. [این] بخششی است قطع نشدنی.تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۷۹۴ بحار الأنوار، ج۸، ص۳۴۸/ العیاشی، ج۲، ص۱۶۰/ نور الثقلین، «یجعلهما» بدل «یجعلهم»/ البرهان

۳ -۱هود/ ۱۰۸.علیّ‌بن‌إبراهیم رحمة الله علیه- عَطاءً غَیْرَ مَجْذُوذٍ یَعْنِی غَیْرَ مَقْطُوعٍ مِنْ نَعِیمِ الْآخِرَهً فِی الْجَنَّه یَکُونُ مُتَّصِلًا بِهِ. علیّ‌ بن‌ ابراهیم رحمة الله علیه- عَطاءً غَیْرَ مَجْذُوذ؛ ٍ  نعمت‌های دنیوی آن‌ها قطع نمی‌شود بلکه به نعمت‌های آخرت در بهشت متصل می‌شود.تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۷۹۴ بحار الأنوار، ج۶، ص۲۸۵/ القمی، ج۱، ص۳۳۷

۳ -۲هود/ ۱۰۸.امیرالمومنین علیه السلام- لَمَّا نَزَلَتْ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله طُوبی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ أَتَی الْمِقْدَادُ‌ بْنُ‌ الْأَسْوَدِ الْکِنْدِیُّ إِلَی رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ مَا طُوبَی قَالَ شَجَرَهٌ فِی الْجَنَّهْ وَ یَتَفَجَّرُ مِنْ أَصْلِهَا السَّلْسَبِیلُ وَ الرَّحِیقُ وَ الْمَعِینُ فَظِلُّهَا مَجْلِسٌ مِنْ مَجَالِسِ شِیعَهِ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ علیه السلام یَجْمَعُهُمْ فَبَیْنَمَا هُمْ یَوْماً فِی ظِلِّهَا یَتَحَدَّثُونَ … قَالَ لَهُمْ رَبُّهُمْ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لَقَدْ قَصَّرْتُمْ فِی أَمَانِیِّکُمْ وَ رَضِیتُمْ بِدُونِ مَا یَحِقُّ لَکُمْ فَانْظُرُوا إِلَی مَوَاهِبِ رَبِّکُمْ فَإِذَا بِقُبَابٍ وَ قُصُورٍ فِی أَعْلَی عِلِّیِّینَ مِنَ الْیَاقُوتِ الْأَحْمَرِ وَ الْأَخْضَرِ وَ الْأَبْیَضِ وَ الْأَصْفَرِ یَزْهَرُ نُورُهَا فَلَوْ لَا أَنَّهُ مُسَخَّرٌ مُسَخَّدٌ إِذاً لَلَمَعَتِ الْأَبْصَارُ مِنْهَا فَمَا کَانَ مِنْ تِلْکَ الْقُصُورِ مِنَ الْیَاقُوتِ مَفْرُوشٌ بِالسُّنْدُسِ الْأَخْضَرِ وَ مَا کَانَ مِنْهَا مِنَ الْیَاقُوتِ الْأَبْیَضِ فَهُوَ مَفْرُوشٌ بِالرِّیَاطِ الصُّفْرِ مَبْثُوثَهْ بِالزَّبَرْجَدِ الْأَخْضَرِ وَ الْفِضَّه الْبَیْضَاءِ وَ الذَّهَبِ الْأَحْمَرِ قَوَاعِدُهَا وَ أَرْکَانُهَا مِنَ الْجَوْهَرِ یُنَوِّرُ مِنْ أَبْوَابِهَا وَ أَعْرَاضِهَا نُورٌ شُعَاعُ الشَّمْسِ عِنْدَهُ مِثْلُ الْکَوْکَبِ الدُّرِّیِّ فِی النَّهَارِ الْمُضِیءِ وَ إِذَا عَلَی بَابِ کُلِّ قَصْرٍ مِنْ تِلْکَ الْقُصُورِ جَنَّتَانِ مُدْهامَّتانِ. فِیهِما مِنْ کُلِّ فاکِهَةٍ زَوْجانِ فَلَمَّا أَرَادُوا الِانْصِرَافَ إِلَی مَنَازِلِهِمْ حُوِّلُوا عَلَی بَرَاذِینَ مِنْ نُورٍ بِأَیْدِی وِلْدَانٍ مُخَلَّدِینَ بِیَدِ کُلِّ وَلِیدٍ مِنْهُمْ حَکَمَهُ بِرْذَوْنٍ مِنْ تِلْکَ الْبَرَاذِینِ لُجُمُهَا وَ أَعِنَّتُهَا مِنَ الْفِضَّه الْبَیْضَاءِ وَ أَثْفَارُهَا مِنَ الْجَوَاهِرِ فَإِذَا دَخَلُوا مَنَازِلَهُمْ وَجَدُوا الْمَلَائِکَهَ یُهَنِّئُونَهُمْ بِکَرَامَه رَبِّهِمْ حَتَّی إِذَا اسْتَقَرَّ قَرَارَهُمْ قِیلَ لَهُمْ هَلْ وَجَدْتُمْ مَا وَعَدَکُمْ رَبُّکُمْ حَقًّا قالُوا نَعَمْ رَبَّنَا رَضِینَا فَارْضَ عَنَّا قَالَ بِرِضَایَ عَنْکُمْ وَ بِحُبِّکُمْ أَهْلَ بَیْتِ نَبِیِّی حَلَلْتُمْ دَارِی وَ صَافَحْتُمُ الْمَلَائِکَهَ فَهَنِیئاً هَنِیئاً عَطاءً غَیْرَ مَجْذُوذٍ لَیْسَ فِیهِ تَنْغِیصٌ فَعِنْدَهَا قالُوا الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَکُورٌ الَّذِی أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا یَمَسُّنا فِیها نَصَبٌ وَ لا یَمَسُّنا فِیها لُغُوب.

پیامبر صلی الله علیه و آله- وقتی آیه‌ی طُوبی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ. رعد/۲۹، بر رسول خدا صلی الله علیه و آله نازل شد… مقدادبن‌اسود کندی نزد حضرت رسول صلی الله علیه و آله آمد و عرض کرد: «ای رسول خدا صلی الله علیه و آله! طُوبی در آیه‌ی شریفه به چه معنی است»؟ فرمود: «درختی است در بهشت که از ریشه‌ی آن درخت، رودهای سلسبیل و رحیق و معین سرچشمه می‌گیرد. و سایه‌ی آن درخت، مجلس شیعیان علیّ‌بن‌ابی‌طالب علیه السلام است که گِرد هم جمع می‌شوند و با هم صحبت می‌کنند». پروردگارشان می‌فرماید: «آرزویتان کوچک بود و به آنچه که کمتر از شایستگی شما بود راضی شدید. هم‌اکنون بخشش‌های پروردگار خود را بنگرید، ناگاه گنبدها و قصرهایی از یاقوت سرخ و سبز و سفید و زرد در نقاط بالایی بهشت می‌بینند که نور آن‌ها می‌درخشد و به‌طوری که اگر این‌طور نبود که آن نور کنترل شده [و از نظر رنگ‌های مختلف آن]، درهم و تودرتو نبود، برق روشنایی آن قصرها دیده‌ها را سفید می‌کرد و می‌برد. آن قصرهایی که از یاقوت است با حریر سبز، فرش‌شده و آنچه که از یاقوت سفید است، فرش یک‌پارچه‌ی نازک زرد دارد و که به زبرجد سبز و نقره سفید و طلای سرخ گسترده شده، پایه‌ها و ستون‌های قصرها از گوهر است، از درها و دیوارهای آن قصرها نوری می‌درخشد، که نور شعاع آفتاب در برابر آن همچون نور ستاره‌ی درخشانی در روز روشن است، در مقابل در هرکدام از این قصرها دو بوستان سرسبز با درخت‌های سربهم‌کشیده، که از شدّت سبزی میل به سیاهی میزند. الرّحمن/۶۴ و در آن دو بوستان از هر میوه‌ای دو جفت [و دوگونه] وجود دارد. الرّحمن/۵۲ هرگاه بخواهند به منزل‌های خود بازگردند بر مرکب‌های نیرومندی از نور که [مهار آن‌ها] به دست پسران زیبایی که تا ابد در خدمت آنان‌اند، سوار می‌شوند در دست هرکدام از آن‌ها دهنه‌ی یکی از آن مرکب‌هاست، که مهار و افسار آن از نقره‌ی سفید و طنابی که زیر دم اوست از جواهر است؛ وقتی به منزل‌هایشان وارد می‌شوند، فرشتگان کرامت خداوند را آن‌ها تبریک و تهنیت می‌گویند. تا وقتی در محلّ خود قرار گیرند. آنگاه به آن‌ها گفته می‌شود: «آیا وعده‌ی خدا را درباره‌ی خود درست یافتید»؟ گویند: «بلی! ای پروردگار ما! ما خشنودیم تو نیز از ما خشنود باش». خطاب‌می‌شود به جهت خشنودی از شما و دوستی شما با خاندان پیامبر من به خانه من درآمدید و با فرشته‌ها دست دادید، شما را گوارا باد! گوارا باد! این بخششی قطع‌نشدنی است که هیچ‌گاه کم و کسر نمی‌شود، در این‌هنگام می‌گویند: حمد و ستایش سزاوار خدایی است که اندوه را از ما برد، خدای ما بسیار آمرزنده و قدردان است که به فضل و کرم خویش ما را به خانه‌ی همیشگی وارد کرد خانه‌ای که در آن رنج و خستگی نخواهیم دید. فاطر/۳۵-۳۴».تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۷۹۴ بحار الأنوار، ج۶۵، ص۷۳

آیه ۱۰۹ – سوره هود/فَلَا تَكُ في مِرْيَةٍ مِّمَّا يَعْبُدُ هَؤُلَاءِ مَا يَعْبُدُونَ إِلَّا كَمَا يَعْبُدُ ءَابَاؤُهُم مِّن قَبْلُ وَ إِنَّا لَمُوَفُّوهُمْ نَصِيبهُمْ غَيرَ مَنقُوصٍ [109]پس شكّ و ترديدى (در باطل‌بودن) معبودهايى كه آن‌ها مى‌پرستند، به خود راه مده! آن‌ها همان‌گونه اين معبودها را پرستش مى‌كنند كه پدرانشان قبلاً مى‌پرستيدند، و ما نصيب آنان را بى‌كم و كاست خواهيم داد!

خدا راشاکرم که مارا در مقطعی از زمان به دنیا واردمان کردکه شاهدنورافشانی بیشتری از آیاتش باشیم،واجازه داد تا از نعمات و خیرات کثیرش بهره مند شویم، الخمدلله رب العالمین.امید که خداوندمتعال ازسفره کریمانه اش بیشتربهره مندمان کنند وبرای مولای مان به ماخاصیت عطا کند.خدایا ازاینکه ما ایرانی ها را محب اهل بیت ع قرار دادی وسرزمین مادری مان را ازخلقت آدم ع تاکنون ازبت پرستی همواره تطهیر کردی سپاسگزاریم.

مادرم اگرموج نوری آمد،اگر عاشقیم، همه امواج ها همه انوارها همه عشق ها همه از توبود .تو «نُورٌ عَلي نُوری» ای مادرم، تو «نُورٌ عَلي نُوری» ای مادرم، تو «نُورٌ عَلي نُوری» ای مادرم، همه نورها همه عاشقی از توبود،اگر نوری آمداگر روحی آمد اگر اقترابی بپا شد به لطف توبود. همه عاشقانه چو امواجی ازنور به لطف توبود. و مُلک مهدی برپا خواهدشد وشادی خواهدآمد بر روی پاک زهرا سلام الله علیها. وطبق آیات سوره هود علیه السلام خداوند مقررفرموده مدّت مُلک مهدی عجل الله تعالی فرجه تا « فَفِی الجَنَّةِ خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّکَ » جلو برده می شود. صَلَواتُکَ عَلَیهِ وَ عَلی آبائِه ، فی هذه الساعَة وَ فی کُلِّ السّاعَة ، وَلّی وَ حافِظاً وَ قائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً ، حَتی تُسکِنَه اَرضَکَ طَوعاً وَ تُمَتِعَهُ فیها طَویلاً

آیا مردم جامعه ما همه حواس و جوارحشان را معطوف امام علیه السلام کرده اند؟؟ و آیا جامعه ما تحت ولایت مهدی عجل الله تعالی فرجه حرکت می کند؟؟ به چه نشانه؟ آیا مردم مومن و انقلابی ایران درس هایی که ازآیه الهی اربعین گرفته اند را درخودشان خانواده شان محله و منطقه و شهرشان  پیاده می کنند؟ منطق اربعین این سال ها چه بود؟ همه ی عالم وآدم بسوی امام علیه السلام،.. اربعینی ها دست ولیّ الله را در اربعین بیشتر از مواقع دیگرحس می کردند قلوب شان شهادت می داد امام شان درمیان شان هست. چشم سرشان آثار رحمت الله الواسعه را می دید و امامت و ولایت این جماعت را به هیچ دولتی منتصب نمی کردند، این دست خدا بودکه همه چیز را جلو می برد.ودست ولیّ الله امنیت را برای مردمی که با خانواده دست از دنیا کشیده وهمه واله و شیدای امام علیه السلام پیاده و سواره به سوی امام علیه السلام.شتاب گرفته بودند برقرارکرده بود. آیا اربعینی ها بعداز اربعین این نور رحمت الهی را باخود به شهر ودیار خودبه ارمغان بردند ؟؟ به چه نشانه؟ و آیا ما این نور را درقبال ولایت ولیّ الله در جامعه بکارگرفتیم؟ آیا ما تمام توجه مان به ولیّ جامعه هست؟ آیا ولیّ جامعه،ما را بسمت امام علیه السلام توجه می دهندوجلو می برند؟ آیا مسئولین نظام تحت ولایت ولیّ جامعه هستند ومطیع اوامر ایشان هستند؟ به چه نشانه؟  موکب ها در اربعین های جدید هرکدام مهرمادری حضرت زهرا سلام الله علیها  را بروز میدادند.آیا این الگوی فاطمی سلام الله علیها  را سرلوحه کارهای خود قرارداده ایم؟آیا جامعه ما پذیرای امامت و ولایت و مُلک مهدی عجل الله تعالی فرجه است؟؟؟ به چه نشانه؟ آیا همه ی فکر وفهم وتعقل وعلوم ما بسوی امام مهدی سلام الله علیه و عجل الله تعالی فرجه است؟؟؟ به چه نشانه؟

(سوره عنکبوت/ ۴۳).الکاظم (علیه السلام)- عَنْ هِشَامِ‌بْنِ‌الْحَکَمِ قَالَ قَالَ لِی أَبُوالْحَسَنِ‌مُوسَی‌بْنُ‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) یَا هِشَامُ إِنَّ اللَّهَ تبارک‌وتعالی بَشَّرَ أَهْلَ الْعَقْلِ وَ الْفَهْمِ فِی کِتَابِه … یَا هِشَامُ إِنَّ الْعَقْلَ مَعَ الْعِلْمِ فَقَالَ وَ تِلْکَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ وَ ما یَعْقِلُها إِلَّا الْعالِمُون.  هشام‌بن‌حکم گوید: امام کاظم (علیه السلام) به من فرمود: ای هشام! خداوند به اهل عقل و فهم در کتاب خود بشارت داده است: … ای هشام! عقل همراه علم می‌باشد و فرموده است: وَ تِلْکَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ وَ ما یَعْقِلُها إِلَّا الْعالِمُون. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۳۸۶ الکافی، ج۱، ص۱۳/ بحار الأنوار، ج۱، ص۱۳۴/ تحف العقول، ص۳۸۳

(عنکبوت/ ۴۳).الباقر (علیه السلام)- فِی قَوْلِهِ تَعَالَی وَ تِلْکَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ وَ ما یَعْقِلُها إِلَّا الْعالِمُونَ قَالَ نَحْنُ.امام محمد باقر (علیه السلام)- وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ وَمَا یَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ، یعنی ما آل محمّد (صلی الله علیه و آله).تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۳۸۸ بحار الأنوار، ج۲۴، ص۱۲۲/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۴۲۲/ البرهان

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

1398/08/21