بوسه رسول خدا(ص) بر دستان کارگر

‏بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین
درخبرها آمده بود که سردار سرلشگرحسین سلامی فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مراسم «آئین رونمایی از ۹۰ اثر اسنادی و پژوهشی دفاع مقدس و تقدیر از فرماندهان دفاع مقدس» بردستان سردار علی فضلی بوسه زده.
سردار علی فضلی که یکی از محبوب‌ترین چهره‎‌های نظامی ایران اسلامی است، ده سال فرماندهی لشگر ۱۰ سیدالشهدا (ع) را بر عهده داشت. برگزیده پنجمین دوره همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۴ شد و حالا فرماندهی دانشگاه افسری و تربیت پاسدار امام حسین (ع) را هم در کارنامه‌اش دارد. او نشان درجه سوم «فتح» را هم در گنجینه افتخاراتش دارد.تقدیر متواضعانه فرمانده سپاه پاسداران از همرزم دیرینه‌اش که حالا چندصباحی هست که بیماری و کسالت،متأثر از جراحت های دوران دفاع مقدس تن رنجورش را می‌آزارد، بازخورد‌های فراوانی در پی داشت. از جمله «مجمع رزمندگان لشگر ۱۰ سیدالشهدا ع» که با انتشار بیانیه‌ای، از این حرکت تجلیل کردند. آنان در بخشی از این بیانیه خطاب به سردارسرلشگرحسین سلامی نوشتند:
«درودتان باد که تجلی بخش سفارش امام هفتم شیعیان گشتید که فرمود: فروتن باش تا عاقل‌ترین مردم باشی و کدام تصویر برای نمایش عقل، شایسته‌تر از بوسه زدن بر دستان فرمانده با اخلاص و شیر بیشه‌های رزم و جنگاوری حاج علی فضلی و همین زینت، شما و ما را بس که رزمندگان اسلام را جز این انتظار نیست.»
خب علت این رفتارسردارحسین سلامی چیست؟ اگراز سردارسلامی چنین رفتار شایسته ای سرزده مایه ی مباهات و افتخار است که ایشان دست پروده ی مکتب اسلام ناب محمدی صل الله علیه و اله و سلم است و ولایت مداری است که به تأسی از ولیّ ما سیّد ما حضرت رسول الله صل الله علیه واله وسلم و از آموزه های ولیّ الله امیرالمؤمنین صلوات الله علیه دست به این کار زده و از یک حافظ کل قرآن باید این تواضع را دید که در قبال مومنان «أَذِلَّةٍ عَلَي الْمُؤْمِنينَ» قرآنی رفتارکرده ودر برابر دشمنان اسلام «أَعِزَّةٍ عَلَي الْکافِرينَ» رفتار کرده و سال هاست پا درعرصه «يُجاهِدُونَ في سَبيلِ اللّهِ» گذاشته وبه زخم وزبان دشمنان «وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ.» توجهی نکرده. این رفتار پسندیده و خدایی را شما در کلام و عمل امام خمینی رحمت الله علیه دیده اید ..
یادتان هست ؟ اول بوسه را امام خمینی رحمت الله علیه بر دست و بازوی امثال حاج علی فضلی عزیز سال ها پیش در دوران دفاع مقدس زدند و ما این بوسه بر بازوان را عملا لمس کردیم، امام خمینی رحمت الله علیه غالی نبود، اهل غلو نبود اهل عمل صالح بود عبد صالح خدا بود و مصداق بارز «المطیع لله والرسول و اولی الامر» بود و هست و خواهد بود.او درکارها دست خدا را می دید
پیامش به مناسبت پیروزی رزمندگان اسلام در عملیات فتح المبین یادتان هست؟؟؟؟؟؟
امام خمینی رحمت الله علیه در پیامی خطاب به مردم ایران و رزمندگان اسلام از مجاهدات رزمندگان تجلیل کرده و فرمودند: «… اینجانب از دور دست و بازوی قدرتمند شما را که دست خداوند بالای آن است می‏ بوسم و بر این بوسه افتخار می‏ کنم…»
امام رحمت الله علیه «يَدُ اللّهِ فَوْقَ أَيْديهِمْ…فتح 10»را می دید به آیات قرآن ایمان داشت و بر اساس آن می دید و می نوشت و می گفت و می شنید. روح شاد و قلبش از ما راضی باشد.
یادتان هست در دیدار امام خمینی با بسیجی مخلص مرتضی جاویدی چه اتفاقی افتاد؟؟؟؟؟«1»
رزمنده ای از خطه فارس در دیدار با امام سر و صورت و پیشانی و دست ایشان را بوسید و آرام کنار فرمانده اش قرار گرفت. در این لحظه صحنه جالبی رخ داد و آن این بود که امام بزرگوار با آن قامت بلند و مبارکشان خم شده و به پیشانی آن بسیجی دلاور بوسه زدند.
سردار حسین سلامی و امثال ایشان در ایران مقدس زیادند و شاگرد این مکتب هستند.
‏بوسه رسول خدا صل الله علیه واله وسلم بر دست کارگر‏یادتان هست؟
‏‏من این روز مبارک کارگر را بر شما و همه کارگرانى که در طول تاریخ رفته اند و خواهند آمد، تبریک عرض مى کنم. مبارک باد بر شما قشر عزیزِ عامل ارزش هاى بزرگ انسانى! و مبارک باد بر شما و بر همه ملت ما این روز مبارک! که بحمدالله امروز کشور ما طورى است که روز کارگر، روز همه است و روز ارتش روز همه است و روز زن، روز همه است و همه با هم منسجم اند و یک واحد الهى را متحقق کرده اند. آن وحدتى را که خداى تبارک و تعالى امر فرموده اند، بحمدالله، در قشرهاى ملت مسلمان ایران متحقق شده است و اگر یک اقلیت ناچیزى هم باشد، در این اکثریت مستهلک است. من نمى دانم که راجع به کار و کارگر از چه بعدى با شما سخن بگویم. همه ابعادش [را] که در ذهن من است یا بیشترش در‏‎‏‏ذهن من است، نمى توانم در یک جلسه محدود عرض کنم. ناچارم که بعض از ابعادش را در اینجا خدمت شما عزیزان عرض کنم و مطالبى را که عرض مى کنم، شما به وجدان خودتان عرضه کنید و اگر پذیرفتید، من متشکر مى شوم.شما قدر این کارگرى را بدانید که این کارگرى، هم مزاج شما را سالم نگه مى دارد [و هم روح شما را.] و اگر چنانچه انسان بى کار بیفتد، آن فعالیت هایى که در بدنش و در سلول هاى بدنش باید بشود، آنها هم از کار مى افتد. و کسانى که فعالیت دارند. به اندازه اى که فعالیت دارند، [سلول هاى ] آنها هم به کار مى افتد و جبران مى کنند نقیصه ها را. و شما مى بینید که در یک گروه زیاد از کارگرها یکى دو نفر را شاید پیدا بکنید که اینها مریض باشند و افسرده باشند. و‏ ‎‏‏اینها همه الحمدلله، سر حالند و خیال مى کنند که آنها آسوده اند. این، خیالى است که آنها مى کنند، در صورتى که آنها، آن طبقه- به اصطلاح خودشان- بالا و به حسب واقع، پایین، آنها اینقدر افسردگی ها و گرفتاری ها را دارند که به حساب نمى آید.‏
‏‏این یک مسئله اى است که باید شما خودتان بعد فکرش را بکنید و مطالعه کنید در بین خودتان. جوان هاى خودتان را مقایسه کنید با آنهایى که بى کار مى گذرانند و به هرزه درى و به هرزه گرى عمر خودشان را مى گذرانند، و آن ارزشى که شما دارید، شما برادران دارید و آن ارزشى که اسلام به شما داده است. از پیغمبر اکرم ص شنیده اید که نقل شده است که کف دست یک کارگر را – یعنى، همان محلى که کار درش تأثیر کرده و پینه بسته – آنجا را بوسید و این، یک نشان ارزش است براى کارگر در طول تاریخ؛ پیغمبر اسلام، که اولین فرد انسان هاست و بزرگترین انسان کامل است، نسبت به کارگر آن طور تواضع بکند و کف دست او را که علامت کار است، ببوسد! این نکته دارد که کف دست را بوسیده، نه پشت دست را؛ کف دست آثار کار درش هست، مى خواهد ارزش کار را به عالمیان اعلام کند، به مسلمین اعلام کند که ارزش کار این است که آنجایى که کارگر کار کرده است، در اثر کار یک نشانه اى پیدا کرده است؛ من آنجا را مى بوسم که ملت هاى اسلامى و بشر ارزش این کارگر را بداند.
ما تا کى باید وابسته به امریکا، وابسته به شورورى باشیم؟! بالاخره باید یک امَد داشته باشد. ما باید ادراک این معنا را بکنیم که ما که در هر جا کار مى کنیم؛ در امر کشاورزى کار مى کنیم، در امر صنعت و در کارخانه ها کار مى کنیم، باید خودمان به خودمان تلقین کنیم که ما مستقلیم و ما باید مستقل باشیم. و ما نباید دستمان را به دیگرى دراز کنیم براى امورى که کشورمان محتاج است. ارزش کار شما امروز ارزش یک امرى است که نمى شود مقایسه اش کرد با زمان هاى سابق. رسول الله ص در آن محیط، ممکن است – که توجه، لابد توجه به همه محیط ها داشته است- در آن محیط، دست کارگر را آن طور که نقل مى کنند، کف دست کارگر و محل کار را بوسیده تا ارزش کار را در تاریخ عرضه کنند. و ما مفتخریم و شما و همه مفتخرند به اینکه یک همچو نشانى پیغمبر اکرم ص به شما داده.‏
‏توجه کنید که اینهایى که از کارگرها پشتیبانى مى خواهند بکنند و آنهایى که مى خواهند کشور را به سوى غرب بکشند [یا] به اسم شرق [فعالیت مى کنند] و خود کشورهاى کمونیستى و سرمایه دارى، این دو بلوک سرمایه دارى و کمونیستى، نسبت به کارگر چه جور هستند و اسلام نسبت به کارگر چه جور است. اول شخص اسلام را من عرض کردم. اول شخص اسلام، مصدّع اسلام ‎‏بود و شارع اسلام از قِبلَ خداى تبارک و تعالى. رفتار او با کارگر آن بود عرض کردم که کف دست کارگر را با تواضع بوسید و این نشان کارگرى را بوسید و براى کارگران افتخار ایجاد کرد. ارزش انسانى را توجه داشت که کارگر [انسان است؛] کارگر آن روز استقلال داشت و هرچه کار مى کرد براى خودش بود و استقلال داشت و ارزش داشت و آن ارزش را، محل ارزش را بوسید پیغمبر اکرم ص و اعلام کرد ارزش کارگر را.‏
‏‏و دوم شخص اسلام، على بن ابى طالب سلام الله علیه است. ایشان خودش یک کارگر بوده؛ یعنى، قنات حفر مى کرده، مى رفته است قنات مى کنده است آب بیرون مى آورده، لکن براى خودش نه، بعد از آنکه بیرون مى آمده، وقف مى کرده براى مستمندان، براى آنها. یک نفر کارگر بوده است که براى اعاشه خودش هم کار مى کرده و در عین حالى که آن طور قنات ها را – چندین قنات از ایشان هست- کنده با دست خودش. و همان روز- به حسب نقل- همان روزى که بیعت به امامت کردند براى او و به خلافت، وقتى بیعت تمام شد، همان روز بیل و کلنگ خودش را برداشت دنبال کار … این، دو نفر شخص اول اسلام که کارشان باید سرمشق باشد براى همه ما، شما مقایسه کنید این احترامى که کارگر در اسلام به واسطه عمل این دو بزرگ مرد تحقق پیدا کرده و این ارزشى که به شما داده است که خودش هم در عرض شما آمده است.
من دست و بازوى همه کسانى که بى ادعا و مخلصانه درصدد استقلال و خودکفایى کشورند را مى بوسم. باز سفارش مى کنم که به خدا متکى باشید و براى همیشه زیر بار شرق و غرب نروید. مردم باید تصمیم خود را بگیرند: یا رفاه و مصرف گرایى و یا تحمل سختى و استقلال. و این مسئله ممکن است چند سالى طول بکشد، ولى مردم ما یقیناً دومین راه را، که استقلال و شرافت و کرامت است، انتخاب خواهند کرد.
گزیده ای ازکلام امام خمینی رحمت الله علیه برگرفته از کتاب آیین انقلاب اسلامی (ج.2) صفحه 377و 379و382تا384و412

«1»(پرتال امام خمینی رحمت الله علیه): امیرسرتیپ علی صیاد شیرازی در خاطره ای از عشق و ارادت متقابل امام خمینی و رزمندگان نقل می کند: بعد از پیروزی در عملیات والفجر 2 (عملیات منطقه حاج عمران) به محضر امام رسیدیم .تعدادی از رزمندگان اسلام که در عملیات شرکت داشتند، افتخار دیدار با امام را در حسینیه جماران پیدا کردند. رزمندگان دسته دسته وارد حسینیه می شدند و هر بار لحظاتی مداحی می شد سپس بچه ها بعد از دیدار با امام جایشان را به دیگران می دادند. ما بین این دیدارها یکی از رزمندگان پاک و مخلص بسیجی به نام مرتضی جاویدی که بعدها (در زمره پاسداران کادر رسمی قرار گرفت) از طرف فرماندهی محترم کل سپاه و اینجانب به عنوان اسوه رزمندگان به محضر امام معرفی گردید. این چهره دلاور که از خطه فارس (روستایی نزدیک فسا) بود در این عملیات در سمت فرماندهی یکی از گردان های تیپ 33 المهدی حماسه آفرین بود و حدود یک هفته در حالی که در محاصره تنگ دشمن بود راه حاج عمران به تنگه دربند را قطع کرده و زمینه پیروزی رزمندگان اسلام را فراهم کرده بود.
بعد از معرفی، مرتضی جاویدی(که بعدها به فیض شهادت رسید) سر و صورت و پیشانی و دست امام را بوسید و آرام کنار فرمانده اش قرار گرفت. در این لحظه صحنه جالبی رخ داد و آن این بود که امام بزرگوار با آن قامت بلند و مبارکشان خم شده و به پیشانی آن بسیجی دلاور بوسه زدند. از دیدن این منظره عشق و علاقه عمیق امام را به فرزندان بسیجی خود دریافتم.
خاطرات شهید امیر سرتیپ علی صیاد شیرازی- (روزنامه رسالت:1371/7/6)

برای شادی روح امام خمینی و شهیدان راه خدایی به خصوص شهیدان عملیات فتح المبین و والفجر2 و سرداران عزیز علی صیادشیرازی و مرتضی جاویدی صلوات خالصانه ای تقدیم محضر نورانی محمد و آل محمد«ص» کنیم

اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

یا مولا یا حسین بن علی بن ابی طالب

السلام علی الحسین السلام علی الحسین السلام علی الحسین

تراب
1398/7/15