یا الله !
یا واسع علیم، «یا يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ!»
عاشورا پایان نیست که آغاز است
آغازی که با« يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ!» تو آغاز می شود .
آغاز پرواز وَ الطَّيْرُ صَافَّاتٍ آنانی است که به آسمان میروند و روزی فرود میآیند و ظلم را صلابه می کشند،
عاشورا مبداء راهی است که تو برای ناصران خود به آسمان کشیده ای.
راهی که به نورالله می رسد.
نوری که با يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ ات در دست خوبان عالم به زمین باز می گردد
و چنان اخگران آسمانی ظلم و ظالم را شرحه شرحه می کند، همانگونه که روزگاری حق را پیش چشمان محبان تو،شرحه کردند.
پروردگارا! ما جاماندگان آن ظهر خونینیم که هر سال به امید فضل تو چشم بر مسیری دوخته ایم که امام و یاران رفته بازگردند،
مارا به حق « يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ» جا مانده و وانهاده مپسند که هل من ناصر ینصرنی نغمه لالایی مان است