.
بخونیم و لذت ببریم:
من مذهبی ها را خیلی دوست دارم، زمان و مکان را یک عنصر زنده میدانند و باهاش رابطه دارند.
برایشان فرق میکند الآن رجب است یا جمادی الاول، رمضان است یا محرم …
یا برایشان فرق میکند الآن کجای ماه است ؟
جمعه است که باید دعای سمات بخوانند یا یک روز دیگر …
مکان هم برایشان همین طور است، مثلاً مادر من، شمال و جنوب و شرق و غربش با رو به قبله و پشت به قبله و رو به امام رضا و پشت به امام رضا علیه السلام معلوم میشود فرق مسجد و خانه و حرم و صحن را میفهمد.
زمان و مکان برایش زنده است، آن قدر زنده که می تواند خدا را به حق این وقت ساعت یا به حق این ماه عزیز یا این جای عزیز قسم بدهد. حسرت میخورم به حالشان که دنیایشان این قدر معنیدار است، مرده و یک رنگ و جامد نیست …
زندگی کردن توی دنیایی که پر از نشانه و راز است ، لابد خیلی کیف دارد، دست کمش اینکه هیجانانگیزتر از نفسکشیدن در یک دنیای صامت بیجان و بیرنگ است که مثل یک چهارچوب بیرون تو ایستاده و ربطی به تو ندارد.
خوش به حال مذهبی ها
.