معجزات/ حرقوص بن زهیر منافق دشمن رسول خدا (ص)

بسم الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب العالمین

ماجرای حرقوص بن زهیر

هنگامی که شامی ها قرآن ها را روی نیزه کردند و یاران امیرالمؤمنین علیه السلام  را به شک انداختند

و منافقان از امیرالمؤمنین علیه السلام  درخواست کردند تا با شامی ها به مسالمت رفتار کند و سازش نماید

مولا فرمود : وای بر شما این کار ، مکر شامیان است و منظور آنها نگهداری قرآن نیست و آنها اهل قرآن نمی باشند از خدا بترسید و دست از پیکار برندارید ، هرگاه سخن مرا نپذیرید راه ها بر شما سخت شود و چنان پشیمان شوید که سودی نبرید و قضیه چنان شد که مولا فرمود 

زیرا آنها پس از آنکه کار خلافت را به حکومت حکمین واگذار نمودند پی به تقصیر خود برده و دانستند عدم اجابت خواسته امیرالمؤمنین علیه السلام  به زیان آنها تمام شده و راه وصول به مقصود را برای آنان دشوار ساخته و جز هلاکت راه دیگری برای آنان نمی باشد .

و هنگامی که امیرالمؤمنین علیه السلام  عازم پیکار با خوارج شد فرمود : هرگاه خوف این معنی نبود که شما ممکن است از راه حق منحرف شوید و دست از پیکار بکشید از قضای الهی که بر زبان پیغمبر حق جاری شده درباره کسی که با آنان می جنگد و کاملا از احوال ایشان باخبر است به شما اطلاع می دادم و ثابت می کردم که آنان بدترین افرادند و کسی که با آنها پیکار کند هر چه بیشتر و بهتر به خدا نزدیک است .

هنگامی که امیرالمؤمنین علیه السلام  از کارزار با خوارج آسوده شد در صدد یافتن مرد کوتاه دست که نامش حرقوص بن زهیر بود برآمد و در میان کشتگان می گشت و می فرمود سوگند به خدا دروغ نگفته ام و کسی هم که مرا از وجود چنین آدمی اطلاع داد دروغ نگفته و بالاخره نامبرده را در میان کشتگان یافته پیراهنش را دریده و بر شانه اش گوشت زیادی به شکل پستان زنان بود که چون آن را می کشیدند دست و شانه اش به دنبال آن کشیده می شد و چون رها می کردند به جای اول باز می گشت و چون حال او را بدان کیفیت ملاحظه کرد

تکبیر گفته و فرمود : پیش آمد این موجود ، عبرت برای بینایان است .

الارشاد، ص 307.

حرقوص ابن زهیر که از بزرگان خوارج محسوب می شود ورئیس خوارج پس از ماجرای حکمیت برشمرده اند.

او که ملقب به ذی الثدیه است گویا همان کسی است که پس از جنگ بدر خطاب به رسول خدا ص جسارت ورزیده و گفت: ای محمد عدالت بورز. و

جمله معروف رسول الله  ص درباره خوارج، درباره همین فرد وارد شده است که پس از همان جسارت

رسول خدا ص می فرمایند: «خبط کردی و خسران نمودی، اگر من عدالت نداشته باشم چه کسی عدالت می ورزد»

و سپس ادامه می دهند «از این قوم اسلام گروهی خارج می شوند، چنان که تیر از کمان خارج می شود»

و در این کلام از کلمه «مَرَقَ» به معنای «خارج شدن با شتاب» استفاده می کنند که باعث شده آن گروه به مارقین و خوارج معروف شوند.

مرحوم آیتی در «تاریخ پیامبر اسلام » به نقل از ابی اسحق این داستان را در مورد حوادث بعد از جنگ حنین نقل کرده و جمله جسارت آمیز فوق را از فردی به نام «ذوالحُوَیصَره» می داند

تاریخ پیامبر اسلام، محمد ابراهیم آیتی، ص567 / سیره ابن هشام، ج4، ص139 / صحیح بخاری، ج4، ص283 / مقدمه الخوارج، طلیعة التکفیر فی الاسلام، احمد بن یحیی، صفحات 25 و 34

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم