بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین
روایت شده که مولا امیرالمؤمنین صلوات الله علیه روزی بر منبر کوفه خطبه می خواند و در ضمن خطبه فرمود: ای مردم از من بپرسید، قبل از اینکه مرا از دست بدهید.
از راه های آسمان ها بپرسید که من به آنها داناتر از راه های زمین هستم.
پس مردی از بین آن جماعت برخاست و گفت: یا امیرالمؤمنین، جبرئیل الآن کجاست؟
مولا فرمود: مرا بگذار تا بنگرم.
سپس نگاهی به بالا و بر زمین و به راست و چپ نموده
فرمود: تو جبرئیل هستی.
پس جبرئیل از بین مردم پرواز کرد و با بالش سقف مسجد را شکافت و مردم تکبیر گفتند(الله اکبر) و عرضه داشتند:
یا امیرالمؤمنین، از کجا دانستی او جبرئیل است؟
مولا فرمود: من به آسمان نظر انداختم و نظرم به آن چه بر بالای عرش و حجب بود رسید.
وقتی به زمین نگاه کردم، بینایی من در تمام طبقات زمین تا ثری (قعر زمین) نفوذ کرد و هنگامی که به راست و چپ نگاه کردم، آنچه را خداوند آفریده دیدم، ولی جبرئیل را در بین مخلوقات ندیدم
به همین علت، دانستم که این (سؤال کننده) همان جبرئیل است.
امام علی(علیه السلام) و المناقب، ص 190.
اللّهم صلّی علی محمّد وآل محمّد وعجّل فرجهم