دکتر رفیعی ،به امیدوارکننده ترین آیه قرآن کریم اشاره می کند که بسیار عبرت آموز و امید آفرین است.
.
آیه ۱۱۴ سوره هود
وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ ذلِكَ ذِكْرى لِلذَّاكِرينَ
در دو طرف روز، و اوایل شب، نماز را برپا دار؛ چراکه حسنات، سیّئات [و آثار آنها] را از بین ميبرند؛ این تذکّرى است براى کسانى که اهل تذکّرند.
امیرالمومنین (علیه السلام)- قَالَ اللَّهُ تَعَالَی لِنَبِیِّهِ (صلی الله علیه و آله) لَیْلَهًَْ أُسْرِیَ بِهِ کَانَتِ الْأُمَمُ السَّالِفَهًُْ مَفْرُوضاً عَلَیْهِمْ صَلَاتُهَا فِی کَبِدِ اللَّیْلِ وَ أَنْصَافِ النَّهَارِ وَ هِیَ مِنَ الشَّدَائِدِ الَّتِی کَانَتْ وَ قَدْ رَفَعْتُهَا عَنْ أُمَّتِکَ وَ فَرَضْتُ عَلَیْهِمْ صَلَاتَهُمْ فِی أَطْرَافِ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ فِی أَوْقَاتِ نَشَاطِهِمْ وَ کَانَتِ الْأُمَمُ السَّالِفَهًُْ مَفْرُوضاً عَلَیْهِمْ خَمْسُونَ صَلَاهًًْ فِی خَمْسِینَ وقت {وَقْتاً} وَ هِیَ مِنَ الْآصَارِ الَّتِی کَانَتْ عَلَیْهِمْ وَ قَدْ رَفَعْتُهَا عَنْ أُمَّتِکَ ثُمَّ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) فِی بَیَانِ فَضْلِ أُمَّهًِْ نَبِیِّنَا (صلی الله علیه و آله) إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ فَرَضَ عَلَیْهِمْ فِی اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ خَمْسَ صَلَوَاتٍ فِی خَمْسَهًِْ أَوْقَاتٍ اثْنَتَانِ بِاللَّیْلِ وَ ثَلَاثٌ بِالنَّهَارِ ثُمَّ جَعَلَ هَذِهِ الْخَمْسَ صَلَوَاتٍ تَعْدِلُ خَمْسِینَ صَلَاهًًْ وَ جَعَلَهَا کَفَّارَهًَْ خَطَایَاهُمْ فَقَالَ عَزَّوَجَلَّ إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ یَقُولُ صَلَاهًُْ الْخَمْسِ تُکَفِّرُ الذُّنُوبَ مَا اجْتَنَبَ الْعَبْدُ الْکَبَائِرَ ثُمَّ قَالَ (علیه السلام) إِنَّ النَّبِیَّ (صلی الله علیه و آله) رَأَی فِی السَّمَاءِ لَیْلَهًَْ عُرِجَ بِهِ إِلَیْهَا مَلَائِکَهًًْ قِیَاماً وَ رُکُوعاً مُنْذُ خُلِقُوا فَقَالَ یَا جبرئیل (علیه السلام) هَذِهِ هِیَ الْعِبَادَهًُْ فَقَالَ جبرئیل (علیه السلام) یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) فَاسْأَلْ رَبَّکَ أَنْ یُعْطِیَ أُمَّتَکَ الْقُنُوتَ وَ الرُّکُوعَ وَ السُّجُودَ فِی صَلَاتِهِمْ فَأَعْطَاهُمُ اللَّهُ ذَلِکَ فَأُمَّهًُْ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) یَقْتَدُونَ بِالْمَلَائِکَهًِْ الَّذِینَ فِی السَّمَاءِ.
مولاناامیرالمؤمنین (علیه السلام)- خدای تعالی در شبی که پیامبر (صلی الله علیه و آله) به معراج رفت به او فرمود:
«نماز بر امّتهای گذشته در دل شب و وسط روز واجب بود و این، از کارهای سخت و مشکل بود و این سختیها را از امّت تو برداشتم و بر آنان نماز را در اطراف شب و روز، در اوقات نشاط و شادابیشان واجب کردم؛ بر امّتهای گذشته پنجاه نماز در پنجاه وقت واجب بود و این از مشقّاتی است که بر آنان بود امّا از امّت تو برداشتم».
خدای عزّوجلّ در شبانه روز پنج نماز در پنج وقت بر آنان واجب کرد؛ دو نماز در شب و سه نماز در روز؛ و این پنج نماز را معادل پنجاه نماز قرار داد و آن را کفّارهی خطاهایشان قرار داد و خدای عزّوجلّ فرمود: إِنَّ الحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ؛ که میفرماید:
نمازهای پنجگانه، مادامی که بنده از گناهان کبیره دوری کند، گناهان را میپوشاند».
سپس فرمود:
«پیامبر (صلی الله علیه و آله) در آن شبی که به معراج برده شد، در آسمان، ملائکهای را که از زمان خلقتشان تا آن زمان درحال قیام و رکوع بودند، دید و فرمود: «ای جبرئیل عبادت این است»!
جبرئیل گفت: «ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! از پروردگارت بخواه که به امّت تو در نمازشان قنوت و رکوع و سجود عطا کند».
در نتیجه خداوند اینها را بر ایشان عطا فرمود؛ بنابرین امّت محمّد (صلی الله علیه و آله) به ملائکهای که در آسمانها هستند، اقتدا میکنند».