حدیث/ درمحضر امام رضا علیه‌السلام

الرّضا ( عَنِ ابْنِ سِنَانٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا )هَلْ کَانَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَارِفاً بِنَفْسِهِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ الْخَلْقَ قَالَ نَعَمْ قُلْتُ یَرَاهَا وَ یَسْمَعُهَا قَالَ مَا کَانَ مُحْتَاجاً إِلَی ذَلِکَ لِأَنَّهُ لَمْ یَکُنْ یَسْأَلُهَا وَ لَا یَطْلُبُ مِنْهَا هُوَ نَفْسُهُ وَ نَفْسُهُ هُوَ قُدْرَتُهُ نَافِذَهًٌْ فَلَیْسَ یَحْتَاجُ أَنْ یُسَمِّیَ نَفْسَهُ وَ لَکِنَّهُ اخْتَارَ لِنَفْسِهِ أَسْمَاءً لِغَیْرِهِ یَدْعُوهُ بِهَا لِأَنَّهُ إِذَا لَمْ یُدْعَ بِاسْمِهِ لَمْ یُعْرَفْ فَأَوَّلُ مَا اخْتَارَ لِنَفْسِهِ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ لِأَنَّهُ أَعْلَی الْأَشْیَاءِ کُلِّهَا فَمَعْنَاهُ اللَّهُ وَ اسْمُهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ هُوَ أَوَّلُ أَسْمَائِهِ عَلَا عَلَی کُلِّ شَیْءٍ.

امام رضا (علیه السلام)- ابن سنان گوید: از امام رضا (علیه السلام) پرسیدم: «آیا خدای عزّوجلّ پیش از آنکه مخلوق را بیافریند به ذات خود شناسایی داشت»؟

فرمود: «آری»!

عرض کردم: «آن را می‌دید و می‌شنید»؟ [خودش نام خود را می‌گفت و خودش می‌شنید]؟

فرمود: «نیازی به آن نداشت زیرا نه از آن پرسشی داشت و نه خواهشی، او خودش بود و خودش.

او قدرتش نفوذ داشت پس نیازی نداشت که ذات خود را نام ببرد ولی برای خود نام‌هایی برگزید تا دیگران او را به آن نام‌ها بخوانند، زیرا اگر او به نام خود خوانده نمی‌شد شناخته نمی‌شد و نخستین اسمی که برای خود برگزید، علیّ عظیم بود، زیرا او برتر از همه‌چیز است، معنای او اللَّه است.

[یعنی کلمه اللَّه دال است و ذات خدا مدلول] و اسم او علی عظیم است که اوّلین نام‌های اوست و برتر از همه‌چیز است [پس کلمه‌ی اللَّه به اعتبار ذات است و اسماء دیگر به اعتبار صفات].

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۸، ص۳۸۴ الکافی، ج۱، ص۱۱۳/ نورالثقلین