الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ أبِیجَعْفَرٍ مُحَمَّدِبْنِعَلِیٍّ الْبَاقِرِ (علیه السلام) قَالَ: سَمِعْتُ جَابِرِبْنِعَبْدِاللهِالْأنْصَارِیِّ قَالََ فَقُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَمَا تَقُولُ فِی عَلِیِّبْنِأَبِیطَالِبٍ (علیه السلام) فَقَالَ ذَاکَ نَفْسِی قُلْتُ فَمَا تَقُولُ فِی الْحَسَنِ (علیه السلام) وَ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) قَالَ هُمَا رُوحِی وَ فَاطِمَهًُْ (سلام الله علیها) أُمُّهُمَا ابْنَتِی یَسُوؤُنِی مَا سَاءَهَا وَ یَسُرُّنِی مَا سَرَّهَا أُشْهِدُ اللَّهَ أَنِّی حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَهُمْ سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَهُمْ یَا جَابِرُ إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَدْعُوَ اللَّهَ فَیَسْتَجِیبَ لَکَ فَادْعُهُ بِأَسْمَائِهِمْ فَإِنَّهَا أَحَبُّ الْأَسْمَاءِ إِلَی اللَّهِ عَزَّوَجَل.
( امام باقرنقل از رسول الله ص ): از جابربنعبدالله انصاری شنیدم که گفت: «عرض کردم: ای رسول خدا ( دربارهی علیّبنابیطالب )چه میگویید»؟
فرمود: «او خود من است».
عرض کردم: «پس دربارهی حسن و حسین چه میگویید؟
فرمود: آنان جان من هستند. و مادرشان فاطمه دختر من است و هرچه او را ناراحت کند، مرا نیز ناراحت میکند و هرچه موجب خوشحالی اوست، موجب خوشحالی من نیز هست.
خدا را گواه میگیرم که با کسی که با آنان میجنگد، در جنگم و با کسی که به صلح با آنان رفتار میکند، در صلحم.
ای جابر! اگر بخواهی خدا را بخوانی و دعایت را مستجاب کند، با اسم های آنان دعا کن؛ زیرا که نام ایشان، محبوب ترین اسم ها نزد خدای عزّوجلّ است».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۴۲۴ الإِختصاص، ص۲۲۳
.
آیه ۳۳ سوره بقره
قالَ يا آدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمائِهِمْ فَلَمَّا أَنْبَأَهُمْ بِأَسْمائِهِمْ قالَ أَ لَمْ أَقُلْ لَكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ أَعْلَمُ ما تُبْدُونَ وَ ما كُنْتُمْ تَكْتُمُونَ
فرمود: «اى آدم! آنان را از اسماء آگاه كن». هنگامىكه آدم آنان را آگاه كرد، خداوند فرمود: «آيا به شما نگفتم كه من، غيب آسمانها و زمين را مىدانم؟! و مىدانم آنچه را شما آشكار مىكنيد، و آنچه را پنهان مىداشتيد!»