فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ
پس به (بركت) رحمت الهى با آنان نرمخو (و پرمهر) شدى و اگر تندخو و سخت دل بودى قطعا از پيرامون تو پراكنده مى شدند پس از آنان درگذر و برايشان آمرزش بخواه و در كار(ها) با آنان مشورت كن و چون تصميم گرفتى بر خدا توكل كن زيرا خداوند توكل كنندگان را دوست مى دارد
خانواده در آیه ۱۵۹ آل عمران
رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم) یک اعرابی به نزد فردی از بنیعامر آمد و از پیامبر (صلی الله علیه و آله) سراغ گرفت … [به پیامبر (صلی الله علیه و آله) نوشت]: قوم من، مرا به عنوان پیشگام بهسوی تو فرستادند. میخواهم که تو را قسم دهم ولی میترسم که عصبانی شوی. فرمود: «من خشمگین نمیشوم. من کسی هستم که خداوند در تورات و انجیل، مرا محمّد، رسول، مجتبی و مصطفی نامیده است؛ کسی که فحّاش نیست و در بازار عربده نمیکشد، جوابِ بدی را به بدی نمیدهد، بلکه جواب بدی را با خوبی میدهد. پس هرچه میخواهی از من بپرس. من کسی هستم که خدا در قرآن در شأن او گفته است: وَلَوْ کُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِکَ پس هرچه میخواهی بپرس».