اعتراف المانیتور به دست برتر ایران در سیاست خارجی

این رسانه عنوان داشت: برنامه هسته‌ای ایران در مجمع عمومی سازمان ملل مورد توجه قرار گرفته است. جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا و ابراهیم رئیسی، همتای ایرانی وی، روز سه‌شنبه 19 سپتامبر در نشست مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی خواهند کرد. انتظار می‌رود تبادل زندانیان ایران و آمریکا در روزهای آینده و قبل از سخنرانی انجام شود..

المانیتور در ادامه مدعی شد: پیش از خروج آمریکا از برجام، ایران به مفاد برجام پایبند بود. از آن زمان، ایران به آستانه تسلیحات هسته‌ای نزدیک‌تر شده و زمان شکست را از سال‌ها به ماه‌ها کاهش داده است.

 این رسانه انگلیسی –  عربی مدعی است: به نظر می‌رسد طرح این است که انتقال 6 میلیارد دلاری، بیشتر از آزادی زندانیان، پیش‌پرداختی برای ایران برای ماندن در آستانه هسته‌ای و مهار پتانسیل تشدید تنش در لبنان، عراق و سایر نقاط بحرانی در منطقه باشد.

در ادامه این یادداشت عنوان شده است: برای ایران هر چیزی قیمت خودش را دارد. تهران پرونده هسته‌ای را هم به عنوان اهرم چانه‌زنی و هم اهرم در برخورد با ایالات متحده در نظر می‌گیرد، به‌ویژه اگر دولت جمهوری‌خواه جنگ طلب‌تر در کاخ سفید در سال آینده پیروز شود و در موضع بازدارندگی خود نسبت به اسرائیل قرار گیرد. کارت هسته‌ای، در امتیاز تهران، نباید داده شود. این نکته برجام بود. ایران همه اینها را یک مذاکره مداوم و احتمالاً نامحدود می‌داند که تحت تأثیر تغییرات در موازنه قدرت جهانی است، زیرا سیاست‌هایش حتی در شرق، به‌ معنای چین و روسیه، ریشه‌دارتر و همسوتر می‌شوند.

المانیتور در ادامه می‌افزاید: منتقدان رویکرد بایدن به گفت‌وگو با ایران در مورد هیچ چیز اعتقادی ندارند و اغلب از موضع بازدارنده قوی‌تر ایالات متحده بی‌اعتنایی می‌کنند و امید خود را به تحریم‌ها و تغییر حاکمیت بسته‌اند.

 المانیتور همچنین اظهار می‌دارد: سؤالی که در این هفته در مجمع عمومی مورد توجه است این است که آیا تبادل زندانیان می‌تواند گشایشی جدیدی برای دیپلماسی ایجاد کند و بر اساس ابتکارات منطقه‌ای مانند نزدیکی عربستان و ایران که به نظر می‌رسد به پیشرفت دیپلماسی برای پایان دادن به جنگ در یمن کمک کرده است پیشرفت کند یا خیر؟

در ادامه این یادداشت بیان شده است: در پرونده هسته‌ای، چشم‌انداز دیپلماسی مجدد در مجمع عمومی ملل متحد در در زیر آتش تنش‌ها قرار دارد. بیانیه اخیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و واکنش ایران با عدم اعطای مجوز به 8 بازرس آلمانی و فرانسوی و واکنش آژانس به آن در طی روزهای اخیر از این دسته هست.

یکی دیگر از معیارهای ماه آینده، نشست 18 اکتبر طرف‌های برجام – به اصطلاح روز انتقال- است. این زمانی است که قرار است سازمان ملل محدودیت‌های تحقیق، توسعه و تولید موشک‌های بالستیک ایران و واردات و صادرات موشک‌ها و فناوری‌های مرتبط با هواپیماهای بدون سرنشین را در ازای ارائه «پروتکل الحاقی» به مجلس خود برای تصویب، لغو کند. ایالات متحده، که دیگر عضو برجام نیست، ممکن است از شرکای اروپایی خود بخواهد که بر سر اوکراین بر سر ایران فشار بیاورند تا امتیازات بیشتری را در مورد حمایت ایران از روسیه به ارمغان بیاورند، و حتی تهدید به تحریم‌های فوری، همان‌طور که در برجام مجاز شمرده می‌شود (منظور مکانیزم ماشه است) کند.