مداحی/ فاطمه مهربان مادرم ، مهربان ای مادر من

از چه مادر سر تو بر زانو گرفتی پیش من از چهره ی خود رو گرفتی

در سحر وقت نماز شب به ناله دست خود آهسته بر پهلو گرفتی

خون پهلو دارم خود حکایت از غم گوئیا میبندی بار رفتنم

گریه ها با چشم تارت از دعا بگذشته کارت ، از دعا بگذشته کارت

آرزوی مرگ داری از خدا با حال زارت ، از خدا با حال زارت

مهربان ای مادر من ، مهربان ای مادر من ، مهربان ای مادر من

با چه رویی زد عَدو سیلی به رویت ، با چه رویی زد عَدو سیلی به رویت

با غلاف و تازیان آمد به سویت

چادرت خاکی تنت مجروح و زخمی بوی آتش میدهد هر تار مویت

بر سرم با دستت بی رمق زن شانه بوسه زن بر روی دختر دردانه

ای تمام هست و بودم مادر صورت کبودم ، مادر صورت کبودم

در فشار درب و دیوار کاش من شاهد نبودم ، کاش من شاهد نبودم

مهربان ای مادر من ، مهربان ای مادر من ، مهربان ای مادر من

می کنم بر تو وصیت جان مادر میزنی آتش به من با دیده ی تر

یاریم کن بشنو از من این سفارش زینبم جان تو و جان برادر

زینبم جان تو و جان برادر

امتداد این غم کربلا پا برجاست ده حسینم یاری او غریب و تنهاست

روی صحرا پیکر او بر سر نیزه سر او ، بر سر نیزه سر او

جای زهرا مادری کن بوسه زن بر حنجر او ، بوسه زن بر حنجر او

ای حسین جان ، ای حسین جان ، ای حسین جان

صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری