صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
بعد از فوت ناگهانی مهسا امینی اعتراضات مسالمت‌آمیزی در برخی نقاط کشور نسبت به گشت ارشاد شکل گرفت. اما این اعتراضات دیری نپایید که با ورود جریان ضدانقلاب و نقش آفرینی کشورهای بیگانه به اغتشاش و آشوب تبدیل شد. در این بین دانشگاه‌ها یکی از مکان‌هایی بودند که جریان نفاق، اپوزیسیون و سرویس‌های امنیتی خارجی حساب ویژه‌ای بر روی آنها باز کردند.
باوجود اینکه در همان ابتدای شروع اغتشاشات در کشور، روسای دانشگاه‌ها و مسئولان وزارت علوم توسط دستگاه‌های امنیتی نسبت به برنامه‌های جریان نفاق و ضدانقلاب توجیه شده بودند، اما سومدیریت برخی از رئیس دانشگاه‌ها باعث شد تا اتفاقات ناگوار و بی‌سابقه‌ای رقم بخورد. دانشگاه شریف یکی از این دانشگاه‌ها بود که با سومدیریت رئیس این دانشگاه، رسول جلیلی، به مرکز قدرت‌نمایی جریان نفاق تبدیل شد.
دانشگاه شریف یکی از دانشگاه‌هایی‌ست که در طول سال‌های گذشته جریان ضدانقلاب به خصوص منافقین سرمایه‌گذاری ویژه روی آن کرده‌اند. به‌عنوان مثال «علی یونسی» و «امیرحسین مرادی» دو دانشجوی دانشگاه شریف بودند که بعد از وقایع آبان ۹۸ توسط سربازان گمنام امام زمان(عج) دستگیر شدند. این دو دانشجو با سازمان منافقین در ارتباطات بودند و قرار بود برای این سازمان شبکه‌سازی و برخی اقدامات تروریستی را انجام دهند.
با شکل‌گیری اغتشاشات و شورش‌ها برخی از دانشگاه‌های کشور نیز شاهد اعتراضاتی مسالمت‌آمیز بودند. دانشگاه صنعتی شریف نیز یکی از دانشگاه‌هایی بود که ملتهب شد و تجمعاتی اعتراضی را تجربه کرد. اما برخی از دانشجویان معترض در این دانشگاه فضا را به شدت رادیکال کردند و برای اولین‌‌بار در تاریخ جنبش دانشجویی و نهاد دانشگاه در ایران پای فحش‌های رکیک و ناموسی به عرصه کنشگری سیاسی وارد شد؛ فحش‌های رکیکی که بیشتر از هر چیز نهاد علم و دانشگاه و ماهیت علمی-فرهنگی آن را به سخره می‌گیرد.
.
تصاویری از یکشنبه‌ی خونین دانشگاه شریف و اقدامات نادانشجویان این دانشگاه مقابل درب شمالی سلف البرز | دانلود فیلم
البته اقدامات این افراد به سر دادن دسته جمعی فحش‌های رکیک (آن هم فحش‌هایی که به زبان آوردنش در جرم‌‌‌خیزترین مناطق نیز مایه شرمساری است) منحصر نشد؛ حمله به دانشجویان بی‌طرفی که با این جریان در دانشگاه همراهی نمی‌کردند، تخریب اموال دانشگاه، حمله وحشیانه به دانشجویان بسیجی و تهدید اساتید و دانشجویان برای تعطیلی کلاس‌ها از دیگر اقدامات این افراد به اصطلاح دانشجو بود.
رفتارهای خشونت‌آمیز و ادبیات سخیف نادانشجویان شریف، که به دور از شانیت دانشجو و دانشگاه بود، سرلوحه کار پیاده نظام ناجنبش «زن، زندگی، آزادی» در دانشگاه‌های دیگر قرار می‌گیرد.
دانشجوهای ناشریفی که قاتل شدند!
البته این رفتارهای خشونت‌آمیز و رکیک‌گویی‌ها خود سبب خیر می‌شود و بسیاری از مردم عادی که نسبت به این ناجنبش دید مثبت یا خنثی‌ای داشتند، نوع نگاه‌شان تغییر پیدا می‌کند.
با همه این اوصاف اما نحوه مدیریت وزارت علوم به طور عام و مسوئلان دانشگاه شریف به طور خاص در کنترل آشوب‌ها در دانشگاه شریف قابل تامل است. واکنش مسئولان این دانشگاه و وزارت علوم به همه این اقدامات خشونت‌آمیز تا مدت‌ها سکوت و مماشات بود!
مواجهه مماشات‌گونه مسئولان دانشگاه شریف با نادانشجویانی که علاوه بر رکیک‌گویی و اقدامات خشونت آمیز سلاح سرد نیز با خود حمل می‌کنند باعث شد تا نزدیک به دو ماه این دانشگاه و دانشجویان آن در فضایی تهدیدآمیز و ملتهب به سر ببرند.
تصویر چاقویی که نیروهای انتظامات دانشگاه شریف ۱۴ آبان از کیف یک نادانشجو ضبط کردند
این شیوه مدیریت مسئولان دانشگاه شریف ادامه داشت تا وقایع ناگوار «یکشنبه خونین» در این دانشگاه اتفاق افتاد.
اقدامات خشونت‌آمیز نادانشجویان شریف آنقدر منزجر کننده بود که صدای علی مطهری را هم درآورد!
شمسی پور، سخنگوی وزارت علوم، با بیان اینکه وقایع روز یکشنبه دانشگاه شریف از خارج طراحی شده بود، گفته بود: «دشمن خارج از مرز متوجه کاهش اعتراض‌ها شد و فراخوانی برای تجمع در دانشگاه شریف صادر کرد. تجمع‌های روز یکشنبه نسبت به شنبه، هم از جهت تعداد تجمع و هم شرکت کنندگان کمتر بود. شعارها در این تجمع خیلی عجیب و افراطی بود، به نظر می رسد از خارج و از سوی دشمن خط‌دهی شده بود. دانشجو و استاد هرگز چنین عباراتی به کار نمی‌برند، شخصیت دانشجو اینطور نیست که از این شعارهای تند و افراطی استفاده کند که باید بررسی شود. شعارهای تند باعث تقابل و درهم ریختگی فضا شد».
تصاویری از یکشنبه‌ی خونین دانشگاه شریف و اقدامات نادانشجویان این دانشگاه مقابل درب شمالی سلف البرز | دانلود فیلم
هیات‌رئیسه دانشگاه شریف با انتشار اطلاعیه‌ای درمورد اتفاقات یکشنبه خونین اعلام کرد: چنانچه مشخص شود افرادی به ضرب و شتم یا فحاشی پرداخته و موجب جراحت دیگران شده‌اند، به صورت موقت ورود آنها به دانشگاه ممنوع شده و در اولین فرصت به کمیته انضباطی معرفی می‌شوند. برای ایجاد و حفظ آرامش در دانشگاه، دانشجویانی که در ارزیابی اولیه انجام شده، نقش کلیدی در ایجاد ناآرامی داشته‌اند تا اطلاع ثانوی اجازه ورود به دانشگاه را نخواهند داشت.
اما بعد از ممنوع الورود شدن تعدادی از لیدرهای نادانشجویان، با فشارهای «شورای دانشگاه» و برخی از اساتید، که چشمان خود را بر فحش‌های رکیک و ناموسی و اقدامات خشونت‌آمیز بسته بودند، ریاست دانشگاه از برخورد قانونی با برهم‌زنندگان آرامش دانشگاه عقب نشینی کرد!
نکته جالب این است که همان لیدرهایی که حکم ممنوع الورودی‌شان لغو شده بود، در آشوب‌های بعدی این دانشگاه میدان‌داری کردند!
این مواجهه عاجزانه و منفعلانه باعث واکنش شدید بسیج دانشجویی دانشگاه شریف شد.
طبق بیانیه‌ی صادر شده از سوی بسیج دانشجویی دانشگاه شریف؛ اتفاقاتی که در دانشگاه صورت گرفت ماحصل چند هفته سکوت، چشم‌پوشی بر نقض قوانین و مدارای بی‌منطق با افرادی بود که در طی هفته‌ها در دانشگاه شریف هرآنقدر که میخواستند، فحاشی و توهین کردند ولی در برابر آنها سکوت شد و دانشگاه قدم محکمی برای مقابله با آنان برنداشت!
.
صحبت‌های مسئول سابق بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف در خصوص هتک حرمت‌های تعدادی از تجمع کنندگان | دانلود فیلم
در بخشی از این بیانیه آمده است: دانشگاه صنعتی شریف به همت وجود هیئت رئیسه‌ی ناتوان، برخی اساتید و عده‌ای جماعت دانشجونمای فحاش-نه معترض- مدام در پی ثبت روزهای تلخ زیادی است. روزهایی که گویا عادی و تکرار می‌شوند اما بنا نیست جلوی آن گرفته شود.
در ادامه این بیانیه آمده است: بخشی از نتیجه‌ی این بی‌ثباتی و ناتوانی را در اتفاقات این روزها، خاصه سه‌شنبه‌ی ابتذال دیدیم؛ عدم ثبات و صراحتی که به گفته‌ی مسئولین دانشگاه منجر به آن شده دانشجویی که سابقا ممنوع‌الورود بوده و به واسطه‌ی تعهد خودش یا ضمانت اساتید ممنوع‌الورودی‌اش برداشته شده اما در تجمع وقیحانه‌تر، حضور پررنگ‌تری پیدا می‌کند.
حال سوال اینجاست که نتیجه رویکرد مماشات‌جویانه و منفعلانه مسئولان دانشگاه شریف و وزارت علوم با نادانشجویان شریف چه بود؟ آیا فحش‌های رکیک، اقدامات خشونت‌آمیز و تهدیدها از فضای دانشگاه رخت بربست یا نادانشجویان با توهم اینکه کسی نمی‌تواند در برابر آنها بایستد به اقدامات خود ادامه دادند؟ نادانشجویان شریف دیگر چه خط قرمزی را باید زیرپا می‌گذاشتند تا با آنها برخورد شود؟
این وضعیت ملتهب همچنان ادامه داشت تا بار دیگر ریاست دانشگاه شریف و کمیته انضباطی تصمیم می‌گیرد برای تنها ده نفر از نادانشجویان حکم یک یا دو ترم تعلیق صادر کند. احکامی که بیشتر از اینکه تنبیه باشد تشویق است!
همچنین تعدادی از لیدرهای نادانشجویان ممنوع الورود شدند. در این بیان اما تعدادی از دانشجویان بسیجی نیز از ورود به دانشگاه محروم می‌شوند؛ دانشجویانی که نه فحش رکیکی داده بودند، نه شیشه و دری را شکسته بودند و نه کسی را تهدید کرده بودند! اما این اقدام هییت رئیسه دانشگاه شریف با چه منطقی صورت گرفته است؟ نتیجه این اقدام فارغ از اینکه چه پیامی را به نادانشجویان هتاک منتقل می‌کند، جز این است که احتمال رخنه جریان نفوذ در بین اساتید و هییت رئیسه این دانشگاه را تقویت می‌کند؟
بعد از همه این اتفاقات روز شنبه شورای دانشگاه شریف، نهادی که فاقد وجاهت قانونی است و معلوم نیست اصلا از کجا آمده، بیانیه‌ای صادر کرده و خواستار لغو کلیه احکام انضباطی و برخوردها با نادانشجویان شده است. گویا درخواست این شورا با موافقت ریاست دانشگاه شریف نیز همراه شده است.
آنچه که از نحوه عملکرد ریاست دانشگاه شریف و وزارت علوم بنظر می‌رسد ناتوانی در اتخاذ تصمیم درست و قاطع و در پیش گرفتن رویکرد منفعلانه و مماشات‌جویانه است؛ اما این رویکرد نه یک هفته بعد از آغاز آشوب‌ها بلکه درست بعد از دو ماه شورش، عملیات‌های تروریستی، شهادت ده‌ها تن از نیروهای حافظ امنیت در کف خیابان‌ها و سلب امنیت و آرامش از مردم در پیش گرفته شده و ادامه دارد! بدیهی‌ست با ادامه رویکرد مماشات‌جویانه همچنان جریان نفاق در دانشگاه شریف جولان خواهد داد و حیثیت «دانشجو»، «دانشگاه» و نهاد «علم» را به سخره می‌گیرد.
