صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
زید بن علی گفت: شنیدم حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام روايت مي‌کنند: فاطمه(سلام الله علیها) بدين جهت محدَّثَه ناميده شدند كه ملائكه از آسمان به زمين هبوط کردند و ایشان را ندا مي‌كردند،
همان طور كه حضرت مريم بنت عمران را ندا مى‌‌كردند.
به فاطمه زهرا(سلام الله علیها) مي‌گفتند: اى فاطمه(سلام الله علیها)، همانا خدا شما را برگزیده و طاهرگردانید و شما بر زنان عالم برگزيد،
اى فاطمه(سلام الله علیها) براى پروردگار خود قنوت بجاى آورید و با ركوع كنندگان سجده و ركوع كنید[۱] .
فاطمه(سلام الله علیها) با ملائكه، و ملائكه با فاطمه(سلام الله علیها) سخن می‌گفتند.
سپس در دل شبی، زهراى اطهر(سلام الله علیها) به ملائكه فرمودند: آيا حضرت مريم(سلام الله علیها) از زنان عالم افضل نبود؟
در جواب عرض کردند: مريم (سلام الله علیها) سیدهِ زنان زمانِ خود بودند، ولى خداوند شما را سیده زنان زمان خود و سیده زنانِ اولين و آخرين قرار داده است.
( ۱)آيات سوره آل عمران.
آل عمران37 – فَتَقَبَّلَها رَبُّها بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَ أَنْبَتَها نَباتًا حَسَنًا وَ کَفَّلَها زَکَرِيّا کُلَّما دَخَلَ عَلَيْها زَکَرِيَّا الْمِحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقًا قالَ يا مَرْيَمُ أَنّي لَکِ هذا قالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ
پس پروردگارش وي [=مريم] را با حُسنِ قبول پذيرا شد و او را نيکو بار آورد، و زکريا را سرپرست وي قرار داد. زکريا هر بار که در محراب بر او وارد ميشد، نزد او [نوعي] خوراکي مييافت. [مي]گفت: «اي مريم، اين از کجا براي تو [آمده است؟ او در پاسخ مي]گفت: «اين از جانب خداست، که خدا به هر کس بخواهد، بي شمار روزي ميدهد».
آل عمران38 – هُنالِکَ دَعا زَکَرِيّا رَبَّهُ قالَ رَبِّ هَبْ لي مِنْ لَدُنْکَ ذُرّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّکَ سَميعُ الدُّعاءِ
آنجا [بود که] زکريا پروردگارش را خواند [و] گفت: «پروردگارا، از جانب خود، فرزندي پاک و پسنديده به من عطا کن، که تو شنونده دعايي».
آل عمران39 – فَنادَتْهُ الْمَلائِکَةُ وَ هُوَ قائِمٌ يُصَلّي فِي الْمِحْرابِ أَنَّ اللّهَ يُبَشِّرُکَ بِيَحْيي مُصَدِّقًا بِکَلِمَةٍ مِنَ اللّهِ وَ سَيِّدًا وَ حَصُورًا وَ نَبِيًّا مِنَ الصّالِحينَ
پس در حالي که وي ايستاده [و] در محراب [خود] دعا ميکرد، فرشتگان، او را ندا دردادند که: خداوند تو را به [ولادت] يحيي ـ که تصديق کننده [حقانيت] کلمة الله [=عيسي] است، و بزرگوار و خويشتن دار [=پرهيزنده از آنان] و پيامبري از شايستگان است ـ مژده ميدهد.
آل عمران42 – وَ إِذْ قالَتِ الْمَلائِکَةُ يا مَرْيَمُ إِنَّ اللّهَ اصْطَفاکِ وَ طَهَّرَکِ وَ اصْطَفاکِ عَلي نِساءِ الْعالَمينَ
و [ياد کن] هنگامي را که فرشتگان گفتند: «اي مريم، خداوند تو را برگزيده و پاک ساخته و تو را بر زنان جهان برتري داده است».
آل عمران43 – يا مَرْيَمُ اقْنُتي لِرَبِّکِ وَ اسْجُدي وَ ارْکَعي مَعَ الرّاکِعينَ
«اي مريم، فرمانبر پروردگار خود باش و سجده کن و با رکوعکنندگان رکوع نما».
آل عمران44 – ذلِکَ مِنْ أَنْباءِ الْغَيْبِ نُوحيهِ إِلَيْکَ وَ ما کُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلامَهُمْ أَيُّهُمْ يَکْفُلُ مَرْيَمَ وَ ما کُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ
اين [جمله] از اخبار غيب است که به تو وحي ميکنيم، و [گرنه] وقتي که آنان قلمهاي خود را [براي قرعهکشي به آب] ميافکندند تا کدام يک سرپرستي مريم را به عهده گيرد، نزد آنان نبودي؛ و [نيز] وقتي با يکديگر کشمکش ميکردند نزدشان نبودي.
آل عمران45 – إِذْ قالَتِ الْمَلائِکَةُ يا مَرْيَمُ إِنَّ اللّهَ يُبَشِّرُکِ بِکَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسيحُ عيسَي ابْنُ مَرْيَمَ وَجيهًا فِي الدُّنْيا وَ اْلآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبينَ
[ياد کن] هنگامي [را] که فرشتگان گفتند: «اي مريم، خداوند تو را به کلمهاي از جانب خود، که نامش مسيح، عيسيبنمريم است مژده ميدهد، در حالي که [او] در دنيا و آخرت آبرومند و از مقربان [درگاه خدا] است».
.
أَخْبَرَنِي أَبُو الْحُسَيْنِ مُحَمَّدُ بْنُ هَارُونَ بْنِ مُوسَى التَّلَّعُكْبَرِيُّ، قَالَ:أَخْبَرَنِي أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ مُوسَى، قَالَ: حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ الْحَسَنِ الْقَطَّانُ، قَالَ: حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ السُّكَّرِيُ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ زَكَرِيَّا الْجَوْهَرِيِّ، قَالَ: حَدَّثَنِي شُعَيْبُ بْنُ وَاقِدٍ، قَالَ: حَدَّثَنِي إِسْحَاقُ بْنُ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ عِيسَى ابْنِ زَيْدِ بْنِ عَلِيٍّ (عَلَيْهِ السَّلَامُ)، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) يَقُولُ: سُمِّيَتْ فَاطِمَةُ مُحَدَّثَةً لِأَنَ الْمَلَائِكَةَ كَانَتْ تَهْبِطُ مِنَ السَّمَاءِ فَتُنَادِيهَا كَمَا كَانَتْ تُنَادِي مَرْيَمَ بِنْتَ عِمْرَانَ، فَتَقُولُ: يَا فَاطِمَةُ، إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَ طَهَّرَكِ وَ اصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ.يَا فَاطِمَةُ، اقْنُتِي لِرَبِّكِ، الْآيَةَ، وَ تُحَدِّثُهُمْ وَ يُحَدِّثُونَهَا.فَقَالَتْ لَهُمْ ذَاتَ لَيْلَةٍ: أَ لَيْسَتِ الْمُفَضَّلَةُ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ مَرْيَمَ بِنْتَ عِمْرَانَ؟فَقَالُوا: إِنَّ مَرْيَمَ كَانَتْ سَيِّدَةَ نِسَاءِ عَالَمِهَا، وَ إِنَّ اللَّهَ جَعَلَكِ سَيِّدَةَ عَالَمِكِ، وَ سَيِّدَةَ نِسَاءِ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِين
دلائل الإمامة (ط – الحديثة)، ص: ۸۰/ بحار الأنوار (ط – بيروت)، ج۴۳، ص: ۷۸/ بحار الأنوار (ط – بيروت)، ج۱۴، ص: ۲۰۶-
