صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
.
ساختار سوره نور = ولایت اهل بیت علیهم السلام،
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
نور1 – سُورَةٌ أَنْزَلْناها وَ فَرَضْناها وَ أَنْزَلْنا فيها آياتٍ بَيِّناتٍ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ.
سوره اي است که آن را نازل و آن را فرض گردانيديم و در آن آياتي روشن فرو فرستاديم، باشد که شما پند پذيريدسورهاي است که آن را نازل و آن را فرض گردانيديم و در آن آياتي روشن فرو فرستاديم، باشد که شما پند پذيريد
نور35 – اللّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکاةٍ فيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ في زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ کَأَنَّها کَوْکَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَکَةٍ زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ يَکادُ زَيْتُها يُضيءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلي نُورٍ يَهْدِي اللّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَضْرِبُ اللّهُ اْلأَمْثالَ لِلنّاسِ وَ اللّهُ بِکُلِّ شَيْءٍ عَليمٌ
خدا نور آسمانها و زمين است. مَثَل نور او چون چراغداني است که در آن چراغي، و آن چراغ در شيشهاي است. آن شيشه گويي اختري درخشان است که از درخت خجسته زيتوني که نه شرقي است و نه غربي، افروخته ميشود. نزديک است که روغنش ـ هر چند بدان آتشي نرسيده باشد ـ روشني بخشد. روشني بر روي روشني است. خدا هر که را بخواهد با نور خويش هدايت ميکند، و اين مَثَلها را خدا براي مردم ميزند و خدا به هر چيزي داناست.
نور36 – في بُيُوتٍ أَذِنَ اللّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْکَرَ فيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فيها بِالْغُدُوِّ وَ اْلآصالِ
در خانههايي که خدا رخصت داده که [قدر و منزلت] آنها رفعت يابد و نامش در آنها ياد شود. در آن [خانه]ها هر بامداد و شامگاه او را نيايش ميکنند:
نور37 – رِجالٌ لا تُلْهيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللّهِ وَ إِقامِ الصَّلاةِ وَ إيتاءِ الزَّکاةِ يَخافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فيهِ الْقُلُوبُ وَ اْلأَبْصارُ
مرداني که نه تجارت و نه داد و ستدي، آنان را از ياد خدا و برپا داشتن نماز و دادن زکات، به خود مشغول نميدارد، و از روزي که دلها و ديدهها در آن زيرورو ميشود ميهراسند.
نور38 – لِيَجْزِيَهُمُ اللّهُ أَحْسَنَ ما عَمِلُوا وَ يَزيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ
تا خدا بهتر از آنچه انجام ميدادند، به ايشان جزا دهد و از فضل خود بر آنان بيفزايد، و خدا[ست که] هر که را بخواهد بيحساب روزي ميدهد.
نور39 – وَ الَّذينَ کَفَرُوا أَعْمالُهُمْ کَسَرابٍ بِقيعَةٍ يَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ ماءً حَتّي إِذا جاءَهُ لَمْ يَجِدْهُ شَيْئًا وَ وَجَدَ اللّهَ عِنْدَهُ فَوَفّاهُ حِسابَهُ وَ اللّهُ سَريعُ الْحِسابِ
و کساني که کفر ورزيدند، کارهايشان چون سرابي در زميني هموار است که تشنه، آن را آبي ميپندارد، تا چون بدان رسد آن را چيزي نيابد و خدا را نزد خويش يابد و حسابش را تمام به او دهد و خدا زودشمار است.
نور40 – أَوْ کَظُلُماتٍ في بَحْرٍ لُجِّيٍّ يَغْشاهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحابٌ ظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْضٍ إِذا أَخْرَجَ يَدَهُ لَمْ يَکَدْ يَراها وَ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللّهُ لَهُ نُورًا فَما لَهُ مِنْ نُورٍ
يا [کارهايشان] مانند تاريکي هايي است که در دريايي ژرف است که موجي آن را ميپوشاند [و] روي آن موجي [ديگر] است [و] بالاي آن ابري است. تاريکيهايي است که بعضي بر روي بعضي قرار گرفته است. هر گاه [غرقه] دستش را بيرون آورد، به زحمت آن را ميبيند، و خدا به هر کس نوري نداده باشد او را هيچ نوري نخواهد بود.
.آدم علیه السلام
طه117 – فَقُلْنا يا آدَمُ إِنَّ هذا عَدُوٌّ لَکَ وَ لِزَوْجِکَ فَلا يُخْرِجَنَّکُما مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقي
پس گفتيم: «اي آدم، در حقيقت، اين [ابليس] براي تو و همسرت دشمني [خطرناک] است، زنهار تا شما را از بهشت به در نکند تا تيرهبخت گردي».
طه118 – إِنَّ لَکَ أَلاّ تَجُوعَ فيها وَ لا تَعْري
در حقيقت براي تو در آنجا اين [امتياز] است که نه گرسنه ميشوي و نه برهنه ميماني.
طه119 – وَ أَنَّکَ لا تَظْمَؤُا فيها وَ لا تَضْحي
و [هم] اينکه در آنجا نه تشنه ميگردي و نه آفتابزده.
طه120 – فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطانُ قالَ يا آدَمُ هَلْ أَدُلُّکَ عَلي شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَ مُلْکٍ لا يَبْلي
پس شيطان او را وسوسه کرد، گفت: «اي آدم، آيا تو را به درخت جاودانگي و مُلکي که زايل نميشود، راه نمايم؟»
طه121 – فَأَکَلا مِنْها فَبَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا يَخْصِفانِ عَلَيْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ عَصي آدَمُ رَبَّهُ فَغَوي
آنگاه از آن [درخت ممنوع] خوردند و برهنگي آنان برايشان نمايان شد و شروع کردند به چسبانيدن برگ هاي بهشت بر خود. و [اين گونه] آدم به پروردگار خود عصيان ورزيد و بيراهه رفت.
طه122 – ثُمَّ اجْتَباهُ رَبُّهُ فَتابَ عَلَيْهِ وَ هَدي
سپس پروردگارش او را برگزيد و بر او ببخشود و [وي را] هدايت کرد.
طه123 – قالَ اهْبِطا مِنْها جَميعًا بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمّا يَأْتِيَنَّکُمْ مِنّي هُدًي فَمَنِ اتَّبَعَ هُدايَ فَلا يَضِلُّ وَ لا يَشْقي
فرمود: «همگي از آن [مقام] فرود آييد، در حالي که بعضي از شما دشمن بعضي ديگر است، پس اگر براي شما از جانب من رهنمودي رسد، هر کس از هدايتم پيروي کند نه گمراه ميشود و نه تيره بخت
.بنی اسرائیل
بقرة47 – يا بَني إِسْرائيلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتي أَنْعَمْتُ عَلَيْکُمْ وَ أَنّي فَضَّلْتُکُمْ عَلَي الْعالَمينَ
اي فرزندان اسرائيل، از نعمتهايم که بر شما ارزاني داشتم، و [از] اينکه من شما را بر جهانيان برتري دادم، ياد کنيد
حرم مطهر امام رضا علیه السلام(ایوان مقصوره).
🔸روز ۱۱ ذیحجه ۱۴۴۳.
🔸رابطه عفاف و ولایت .
🔸(ساختار سوره نور) .
