تمسخر آخرین سلاح رسانهای دشمن برای حمله به نقاط قوت ماست.
اگه دیدید عدهای شروع کردن به مسخره کردن دستاوردها و توانمندیهای کشورمون، بفهمید که خیلی عالی کار کردیم و بهانهای ندارن و از روی ناچاری دارن مسخره میکنن.
مسخره کردن یه ویژگی جالب داره.
اینکه هر چیزی رو میشه مسخره کرد؛ جدای از اینکه سوژهتون چی باشه.
مثلا خیلی راحت میشه یه تابلوی نقاشی رو که بسیار حرفهای کشیده شده، مسخره کرد، دقیقا به همون راحتی که میشه یه نقاشی مبتدی و ناشیانه رو مسخره کرد.
چون اساسا تمسخر بر پایه استدلال نیست، هدف مسخرهکننده، عیبیابی، انتقاد یا روشنگری نیست.
مسخرهکننده، مسخره میکنه چون کار دیگهای جز تمسخر ازش بر نمیاد.
و در برابر کار شما، حرف حساب نداره.
هر وقت دیدید عدهای ما رو مسخره میکنن، حالا برای دستاوردهای ما یا اندیشههای ما یا هر چیز دیگه…
به احتمال زیاد، ما کارمونو درست انجام دادیم و دقیقا زدیم به هدف و دشمن داره حسابی میسوزه.
بدونید که پشت پوزخندهاش، آتشفشانی از عصبانیت نهفته.
کور بشه هر کی نمیتونه سربلندی و پیشرفت ایران رو ببینه.
از ضدانقلاب گرفته تا اپوزیسیون و سلطنتطلب و منافق و حتی اونی که خودشو خودی جا میزنه ولی چشم نداره پیشرفت این مملکتو ببینه.