بلا چاو _ خداحافظ ای زیبا

بلا چاو  به ایتالیایی: «Bella Ciao»، به معنیِ «خداحافظ ای زیبا» نام ترانه‌ای است که در زمان جنگ جهانی دوم میان سال‌های ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵ در بحبوحهٔ جنگ داخلی ایتالیا پارتیزان‌ها و مخالفان فاشیسم در ایتالیا می‌خواندند. این آهنگ که به نماد مبارزات آزادی‌خواهانه تبدیل شده‌ است، به زبان‌های بسیاری ترجمه شده‌ و خوانندگان مختلفی آن را اجرا کرده‌اند.

«بلا چاو» را در اصل کارگران فصلی مزارع گندم و زنان دهقان شالیزارهای ایتالیا از اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم با متن‌های مختلفی زمزمه می‌کردند. مضمون این ترانه، جوانی زودگذر و سختی کار در مزارع بود. «بلا چاو» را بار دیگر پارتیزان‌ها و جنبش ضدفاشیسم ایتالیا در دهه ۱۹۴۰ احیا کردند این بار با مضمون مقاومت و ترانه‌ای دربارهٔ شورش، خشونت و مرگ.

به فاصله کوتاهی از احیاء دوباره «بلا چاو» که حالا نمودی کاملا انقلابی به خود گرفته بود، در بسیاری از مناطق مختلف جهان هرجا بی‌عدالتی و ظلمی نمود می‌یافت، این سرود اعتراضی خوانده می‌شد و این تاثیر همچنان پابرجاست و نمونه‌های آن هرازگاه در رسانه‌ها و حالا در فضای مجازی خبرساز و گسترده شده است.

در تازه‌ترین مورد از خوانش اعتراضی و کنایه‌ای سرود انقلابی «بلا چاو» که در سطح گسترده‌ای در رسانه‌ها و فضای مجازی خبرساز شده، ویدیوی حمایت گردشگران ایتالیایی از مقاومت فلسطین بود که با خواندن ترانه ضدفاشیستی «بلا چاو» خطاب به نظامیان رژیم اشغالگر قدس به موجی در دنیای مجازی تبدیل شد.

این گروه گردشگران ایتالیایی در حمایت از نمازگزاران فلسطینی که از سوی نظامیان صهیونیست مورد ضرب و شتم قرار گرفته بودند به صورت اعتراضی، کنایه ای و نمادین سرود انقلابی خود را رودروی نظامیان صهیونیست خواندند.

منابع خبری روز جمعه از تجمع و استقرار گسترده نظامیان صهیونیست در قدس اشغالی و مسجدالاقصی خبر دادند و همزمان اعلام شد که نظامیان صهیونیست در صحنه درگیری‌ها به سوی نمازگزاران روزه دار شلیک کرده‌اند.

اقدام جالب و دور از انتظار گردشگران ایتالیایی در ایست بازرسی نظامیان اسرائیل غاصب در شهر «الخلیل» فلسطین ابراز همبستگی انسان‌هایی بود که اینجا به معنای واقعی کلمه به دور از هرگونه مناسبات سیاسی یا قدرتی یا حتی مالی، به ندای دل خود گوش داده و این سرود اعتراضی را در محکومیت صهیونیست‌ها و در همراهی و همدلی با فلسطینیان خواندند.

ترانه بلا چاو (Bella Ciao) (بدرود زیبا) توسط چریک‌ها و مردم مبارز ایتالیایی در جنگ با نیروهای سرکوبگر فاشیستی و نیروهای تا دندان‌مسلح هیتلر در آلمان در اواخر جنگ جهانی دوم خوانده می‌شد.

همانطور که اشاره شد این سرود انقلابی در جاهای مختلف دنیا به مقاصد مختلف اعتراضی انقلابی خوانده شده و البته این اولین بار نیست که سرود «بلا چاو» برای سرزمین بیت‌المقدس خوانده می‌شود.

سال ۲۰۲۰ نیز یک دختربچه فلسطینی ساکن غزه با نواختن سرود «بلا چاو» با مردم سرزمین فلسطین و ایتالیا و کادر درمانی کشورهای مختلف جهان در مقابله با ویروس کرونا ابراز همدلی و همبستگی کرد. 

Una mattina mi son svegliato,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Una mattina mi son svegliato,
e ho trovato l’invasor.
O partigiano, portami via,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
O partigiano, portami via,
ché mi sento di morir.
E se io muoio da partigiano,
(E se io muoio sulla montagna)
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E se io muoio da partigiano,
(E se io muoio sulla montagna)
tu mi devi seppellir.
E seppellire lassù in montagna,
(E tu mi devi seppellire)
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E seppellire lassù in montagna,
(E tu mi devi seppellire)
sotto l’ombra di un bel fior.
Tutte le genti che passeranno,
(E tutti quelli che passeranno)
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Tutte le genti che passeranno,
(E tutti quelli che passeranno)
Mi diranno «Che bel fior!»
(E poi diranno «Che bel fior!»)
«È questo il fiore del partigiano»,
(E questo è il fiore del partigiano)
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
«È questo il fiore del partigiano,
(E questo è il fiore del partigiano)
morto per la libertà!»
(che e’ morto per la liberta’)

• یک روز از خواب برخاستم
  آه خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا! خداحافظ! خداحافظ!
  یک روز از خواب برخاستم
  دشمن همه جا را گرفته بود
  ای مبارز مرا با خود ببر
  آه خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا! خداحافظ! خداحافظ!
  ای مبارز مرا با خود ببر
  زیرا شهادت را نزدیک می‌بینم
  اگر به عنوان یک مبارز کشته شدم
  (وگر بر فراز کوهی کشته شدم)
  آه خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا! خداحافظ! خداحافظ!
  اگر به عنوان یک مبارز کشته شدم
  (وگر بر فراز کوهی کشته شدم)
  تو باید مرا به خاک بسپاری
  مرا در کوهستان به خاک بسپار
  (تو باید مرا به خاک بسپاری)
  آه خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا! خداحافظ! خداحافظ!
  مرا در کوهستان به خاک بسپار
  (تو باید مرا به خاک بسپاری)
  زیر سایه گلی زیبا
  و آنان که از کنار قبر من گذر می‌کنند
  (و آنان که از کنار قبر من گذر می‌کنند)
  آه خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا! خداحافظ! خداحافظ!
  و آنان که از کنار قبر من گذر می‌کنند
  (و آنان که از کنار قبر من گذر می‌کنند)
  به من خواهند گفت: «چه گل زیبایی»
  (و آنان خواهند گفت: «چه گل زیبایی»)
  این گل از مبارزی روییده است
  (این گل از مبارزی روییده است)
  آه خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا! خداحافظ! خداحافظ!
  این گل از مبارزی روییده است
  (این گل از مبارزی روییده است)
  که برای آزادی جان باخت
  (که برای آزادی جان باخت)