صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
ابرمرد عالم خلقت و خلیفه بلافصل رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) یعنی مولانا امیرالمؤمنین (علیه السلام) در اولین شب قدر ماه مبارک رمضان سال چهل هجری و در محراب عبادت مسجد مقدس کوفه، توسط شقی‌ترین انسان نمای هستی، مضروب و مجروح شدند و در سحرگاه دومین شب قدر به دیدار معبود خود شتافتند.
اذعان بزرگان شیعه و سنی به مظلومیت امیرالمؤمنین (علیه السلام)
حجت‌الاسلام محمدجواد مهریار کارشناس مذهبی و پژوهشگر اهل بیت (علیهم السلام) در گفت‌وگو با فارس درباره مظلومتین امام علی (علیه السلام) گفت: مظلومیت امیرالمؤمنین (علیه السلام) مظلومیتی است که علمای شیعه و اهل سنت بارها به آن اذعان کرده‌اند. مظلومیتی که اگر ریشه آن را جست‌وجو کنیم به عدم علم و معرفت بعضی از مسلمانان به جایگاه والای خاندان رسالت منتهی می‌شود، مظلومیتی که بارها امیرالمؤمنین (علیه السلام) از آن در جمع عام و خاص دم زدند و یاد کردند.
من اولین مظلومی هستم که کسانی که به من ظلم کردند، مورد محاکمه قرار خواهند گرفت
وی ادامه داد: به عنوان نمونه، بخاری محدث مشهور اهل سنت در کتاب خود با بیان مظلومیت امیرالمؤمنین (علیه السلام) از زبان حضرت می‌نویسد: «قیس بن عباده از امیرالمؤمنین (علیه السلام) نقل می‌کند که حضرت فرمودند: فردای قیامت در محکمه عدل الهی، من اولین مظلومی هستم که کسانی که در مورد من ظلم کردند، مورد محاکمه قرار خواهند گرفت.
قیس بن عباده در ادامه می‌گوید: این آیه در شأن امیرالمؤمنین (علیه السلام) نازل شده «هَذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِی رَبِّهِمْ [حج/۱۹] این دو گروه (مؤمن و کافر) مخالف و دشمن یکدیگرند که در (دین) خدای خود باهم به جدال برخاستند».»[۱]
اذعان پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) بر مظلومیت علی (علیه السلام)
این کارشناس مذهبی با اشاره به اذعان پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) بر مظلومیت علی (علیه السلام) گفت: مسلمانان چندین بار از رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) درباره مظلومیت امیرالمؤمنین (علیه السلام) سخن‌ها شنیده بودند. پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) از کینه‌های سربسته‌ای که در دل بعضی از مسلمانان و منافقین نسبت به وصی بر حق و برادر و جانشین خود داشتند، خبرهایی به مردم داده بودند.
مظلومیت امیرالمؤمنین (علیه السلام) نه تنها در زمان خلافتشان هویدا و مکشوف شد، بلکه این مظلومیت در زمان حیات رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) نیز وجود داشته است.
اشاره محدثین اهل سنت به مظلومیت امام علی (علیه السلام)
حجت‌الاسلام مهریار با اشاره به غربت و مظلومیت امام علی (علیه السلام) در کلام و منابع اهل سنت گفت: محدثین اهل سنت در منابع معتبر روایی خود به دفعات سخنان رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) درباره غربت و مظلومیت مولا امیرالمؤمنین (علیه السلام) را بیان و ثبت و ضبط کرده‌اند.
به عنوان نمونه طبرانی عالم مشهور اهل سنت در کتابش می‌نویسد: «ابن عباس می‌گوید: روزی با رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) و حضرت علی (علیه السلام) در اطراف مدینه، از کنار باغی عبور می‌کردیم.
امیرالمومنین (علیه السلام) به رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) عرض کردند، این باغ، چه باغ نیکویی است! در این هنگام رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) به امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: علی جان! باغی که در بهشت برای تو مهیا شده، نیکوتر از این باغ است.
سپس حضرت دستان‌شان را بر سر و محاسن امیرالمؤمنین (علیه السلام) نهادند و گریستند.
تا آنجا که قطرات اشک رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) عیان شد.
به حضرت عرض شد: به چه دلیل و چرا گریان شدید؟!
خاتم الانبیاء (صلی الله علیه واله وسلم) فرمودند: درباره علی (علیه السلام) در دل بعضی از این مردم کینه‌هایی می‌بینم که بعد از من، آن کینه‌ها را بروز می‌دهند.»[۲]
وی ادامه داد: اما خبر شهادت امیرالمؤمنین (علیه السلام) از جمله خبرهای ناگواری است که رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) در زمان حیات خود بیان فرموده بودند.
آن‌که اشقی الاشقیاء با شمشیر زهرآلودش خانه خدا را به خون خدا آغشته می‌کند و کسی را به شهادت می‌رساند که یار و مدافع و جانشین و وصی برترین بندگان و فرستاده از جانب خدای متعال بود.
ابن عساکر: پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) بارها بر مظلومیت علی (علیه السلام) اشک ریخت
این کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه ابن عساکر عالم سرشناس اهل سنت در کتاب خود، روایت مظلومیت امیرالمؤمنین (علیه السلام) را از کلام رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) نگاشته است، گفت: مظلومیت و غربتی که بارها پیامبر خدا (صلی الله علیه واله وسلم) برایش گریه کردند و مردم را به آن آگاه کردند.
ابن عساکر از عایشه همسر رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه واله وسلم) نقل کرده که او می‌گوید: «روزی پیامبر خدا (صلی الله علیه واله وسلم) حضرت علی (علیه السلام) را در بغل گرفته و ایشان را بوسیدند و دو مرتبه فرمودند: پدرم فدای آن باد که تنها و غریب به شهادت می‌رسد.»[۳]
وی ادامه داد: طبرانی در کتاب مجمع الکبیر خود، به نحوه و زمان شهادت امیرالمؤمنین (علیه السلام) از زبان رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) اشاره می‌کند و می‌نویسد: «جابر یکی از اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) نقل کرده که حضرت به امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: تو در زمانی که جانشین من و خلیفه بر امت هستی، شهید می‌شوی و محاسنت به خون سرت خضاب می‌شود.»[۴]
فریاد جبرئیل امین در مصیبت از دست دادن علی (علیه السلام)
این پژوهشگر اهل بیت (علیه السلام) در پایان گفت: امام علی (علیه السلام) شهادتش، مظلومیت تفسیر شد و کودکان یتیم کوفه دوباره یتیم شدند و جبرئیل امین ناله کنان در مصیبت از دست دادنش فریاد زد: «سوگند به خدا که ارکان هدایت درهم شکست و ستاره‌های دانش نبوت، تاریک و نشانه‌های پرهیزکاری برطرف گردید و عروه الوثقای الهی گسیخته شد. پسر عموی رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) شهید شد، سید الاوصیاء، علی مرتضی (سلام الله علیه) به شهادت رسید. علی (علیه السلام) را شقی‌ترین اشقیاء، به شهادت رسانید.»[۵]
پی‌نوشت‌ها
[۱]. بخاری، صحیح بخاری، ج۵، ص۷۵، ح۳۹۶۵، دار طوق النجاة، چاپ اول، ۱۴۲۲هـ . «عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ … اخْتَصَمُوا فِی رَبِّهِمْ [الحج: ۱۹]»
[۲]. طبرانی، المعجم الکبیر، ج۱۱، ص۷۳، ح۱۱۰۸۴، مکتبة الزهراء – الموصل، چاپ دوم، ۱۴۰۴ هـ. «عَنِ بن عَبَّاسٍ … حتى یَفْقِدُونی.»
[۳]. ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۴۲، ص۵۴۹، دار الفکر – بیروت، ۱۹۹۵ م. «عن عائشة قالت رأیت النبی …بأبی الوحید الشهید.»
[۴]. طبرانی، المعجم الکبیر، ج۲، ص۲۴۷، ح۲۰۳۸، مکتبة الزهراء – الموصل، چاپ دوم، ۱۴۰۴ هـ .«عن جَابِرٍ … من هذه لِحْیَتُهُ من رَأْسِهِ.»
[۵]. علامه مجلسى، ج۴۲، ص۲۸۲، دار إحیاء التراث العربی – بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ هـ. «تَهَدَّمَتْ وَ اللَّهِ أَرْکَانُ الْهُدَى … أَشْقَى الْأَشْقِیَاء.»
