آل عمران159 – فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَليظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِي اْلأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَي اللّهِ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَکِّلينَ
پس به [برکت] رحمت الهي، با آنان نرمخو [و پُرمِهر] شدي، و اگر تندخو و سختدل بودي قطعاً از پيرامون تو پراکنده مي شدند. پس، از آنان درگذر و برايشان آمرزش بخواه، و در کار[ها] با آنان مشورت کن، و چون تصميم گرفتي بر خدا توکل کن، زيرا خداوند توکل کنندگان را دوست مي دارد.
إسراء1 – سُبْحانَ الَّذي أَسْري بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَي الْمَسْجِدِ اْلأَقْصَي الَّذي بارَکْنا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آياتِنا إِنَّهُ هُوَ السَّميعُ الْبَصيرُ
منزّه است آن [خدايي] که بنده اش را شبانگاهي از مسجد الحرام به سوي مسجد الاقصي ـ که پيرامون آن را برکت داده ايم ـ سير داد، تا از نشانه هاي خود به او بنمايانيم، که او همان شنواي بيناست.
إسراء3 – ذُرّيَّةَ مَنْ حَمَلْنا مَعَ نُوحٍ إِنَّهُ کانَ عَبْدًا شَکُورًا
[اي] فرزندان کساني که [آنان را در کِشتي] با نوح برداشتيم. راستي که او بنده اي سپاسگزار بود.
.
شب چهارم ماه رمضان ١٤٤٣.
🔸توكل پس از قرار نهايي