از بازار فرش فروشا چه خبر؟

اسمش عبدالله بود . .

تو شهر معروف بود به عبدالله دیوونه

همه می شناختنش!

مشکل ذهنی داشت

خانمش هم مثل خودش بود … وضع مالی درست و حسابی نداشت

زوری خرج شکم خودش و خانمش رو میداد

تو شهر این آقا عبدالله دیوونه، یه هیئتی بود

هر هفته خونه یکی از خادمای هیئت بود

نمی دونم کجا و چطور ولی هرجا هیئت بود عبدالله دیوونه هم میومد . 

یه شب بعد هیئت مسئول هیئت اعلام کرد که هرکی می خواد هفته بعد هیئت خونه اش باشه بیاد اعلام کنه

دیدن عبدالله دیوونه رفت پیش مسئول هیئت نمی تونست درست صحبت کنه

به زبون خودش می گفت . . . حسین حسین خونه ما

مسئول هیئت با خادما تعجب کرده بودن

گفتن آخه عبدالله تو خرج خودتو خانمت رو زوری میدی

هیئت تو خونه گرفتن کجا بود این وسط . .  

عبدالله دیوونه ناراحت شد

به پهنای صورت اشک می ریخت می گفت آقا ؛ حسین حسین خونه ما.خونه ما

بعد کلی گریه و اصرار قبول کردن

حسین حسین خونه عبدالله باشه  

اومد خونه

به خانمش گفت ، خانمش عصبانی شد گفت عبدالله تو پول یه چایی نداری

خونه هم که اجاره ست … !!

چجوری حسین حسین خونه ما باشه 

کتکش زد  

گفت عبدالله من نمی دونم

تا هفته دیگه میری کار می کنی پول هیئت رو در میاری . .

واِلا خودتم میندازم بیرون از خونه

عبدالله قبول کرد

معروف بود تو شهر ، کسی کار بهش نمی داد هرجا می رفت قبول نمی کردن که 

هی می گفت آقا حسین حسین قراره خونه ما باشه 

روز اول گذشت ، روز دوم گذشت … تا روز آخر

خانمش گفت عبدالله وقتت تموم شد هیچی هم که پول نیاوردی

تا شب فقط وقت داری پول آوردی آوردی نیاوردی درو به رو خودت و هیئتیا باز نمی کنم . .

عبدالله دیوونه راه افتاد تو شهر هی گریه می کرد می گفت حسین حسین خونه ما

رفت ؛ از شهر خارج شد

بیرون از شهر یه آقایی رو دید

آقا سلام کرد گفت عبدالله کجا ؟ مگه قرار نبود حسین حسین خونه شما باشه ؟!

عبدالله دیوونه گریش گرفت تعریف کرد برا اون آقا که چی شد و . . .

آقا بهش گفت برو پیش حاج اکبر تو بازار فرش فروشا

بگو یابن الحسن سلام رسوند گفت امانتی منو بهت بده ، بفروش خرج حسین حسین خونه رو بده

عبدالله خندش گرفت دوید به سمت بازار فرش فروشا

به هرکی می رسید می خندید می گفت حسین حسین خونه ما . . خونه ما

رسید به مغازه حاج اکبر

گفت یابن الحسن سلام رسوند گفت امانتی منو بده !

حاج اکبر برق از سرش پرید عبدالله دیوونه رو می شناخت

گریش گرفت چشمای عبدالله رو بوسید عبدالله … !!!

امانتی یابن الحسن رو داد بهش

رفت تو بازار فروخت با پولش می شد خرج ۱۰۰ تا حسین حسین دیگه رو هم داد . .

با خنده دوید سمت خونه نمی دونم گریه می کرد ، می خندید می گفت حسین حسین خونه ما

رسید به خونه شب شده بود . .

دید خادمای هیئت خونه رو آماده کردن ،

خانم عبدالله رفت چایی و شیرینی گرفت

چه هیئتی شد اون شب

آره یابن الحسن خرج هیئت اون شب خونه عبدالله دیوونه رو داد

عبدالله خودش که متوجه نشد

ولی دیگه عبدالله دیوونه نبود ، خیلی خوب صحبت می کرد

آخه خوش سعادت‌، یابنَ الحَسن رو دیده بود 

می خوام بگم آقاجان ،یا صاحب الزَّمان حواست به عبدالله بود،

‌چی میشه یک بار هم نگاه مَنه دیوونه به جمال نورانیت روشن شه آقاجان؟؟‌

اَللّهُمَّ عجِّل الِولیِّکَ الفَرج