صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
شهید همت در شانزدهم اسفندماه ۱۳۶۲ در عملیات خیبر یعنی یک روز قبل از شهادت، سخنانی می‌گوید که شنیدن و استفاده از آن خالی از لطف نیست.
هرگاه نام و یاد دفاع مقدس و جنگ تحمیلی به‌گوش می‌رسد، نام شهیدان «همت، باکری، کاظمی، خرازی، بروجردی، چمران و…» تداعی‌کننده آن روزها است، روزهایی که سراسر آن ایستادگی و مقاومت بود. روزهایی که مردانی از جنس نور در برابر ظلمت ایستادند تا انقلاب اسلامی مسیر تعالی و پیشرفت را بپیماید و زمینه‌ساز ظهور حضرت حجت(عج) باشد.
آنها مفهوم واقعی و حقیت اصلی اسلام و انقلاب را با کمال وجود درک کردند؛ آنان می‌دانستند که در این مسیر چه کشته -شهید- شوند و چه بِکُشند جاودانه خواهند شد و از حمایت‌ها و هدایت‌های الهی هیچ‌گاه غافل نشدند؛ برای همین، وجود خود را برای دفاع از آن بکار گرفتند تا مبادا صدامیان و استکبار جهانی، مانع از نشر اسلام ناب توسط انقلاب اسلامی شوند.
رزمندگان و فرماندهان دفاع مقدس با وجود دارا بودن نیروهای جوان و تازه نفس، می‌دانستند که قدرت نظامی و تجهیزاتی طرف مقابل با کشور ما قابل قیاس نیست، اما اتکا به خداوند متعال و توسل به اهل بیت(علیهم‌السلام) ریسمان قدرتی است که آنها به آن چنگ زده و رهایی ملت ایران را از استعمارِ استکبار جهانی رغم بزنند. چراکه می‌دانستند، هرچند صدام تا بن‌دندان، مسلح است اما اراده خداوند و عنایت‌های الهی شامل حال جمهوری اسلامی ایران خواهد شد و پیروزی قطعی است.
شهید محمد ابراهیم همت با کمال وجود این موضوع را درک کرد و در شانزدهم اسفندماه 1362 در عملیات خیبر یعنی یک روز قبل از شهادت، سخنانی را می‌گوید که نشان دهنده این است که تمام امور دست خداست و فقط باید به او متوسل شویم.
